Παρασκευή 5 Ιούλη 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΘΡΙΑΜΒΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ

Αρχισαν πάλι οι πανηγυρισμοί και οι θριαμβολογίες από τους κυβερνώντες: "Η θέση την οποία εκφράζει ο Πρόεδρος Κλίντον είναι θέση η οποία προσεγγίζει στοιχεία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι θέση, η οποία, μπορώ να πω, ταυτίζεται κιόλας, έχει απόλυτη σύμπτωση, με πολλά στοιχεία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής". Με αυτά τα λόγια, σχολίασε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την τελευταία αμερικανική παρέμβαση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η οποία εκδηλώθηκε, τόσο με την επιστολή Κλίντον, όσο και με την προχτεσινή επίσκεψη των Αμερικανών αξιωματούχων στην Αθήνα.Και μόνο αυτή η αντίδραση της κυβέρνησης Σημίτη θα ήταν αρκετή για να μας κάνει να ανησυχούμε και να ψαχνόμαστε, για τις εξελίξεις που δρομολογούνται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις υπό την εποπτεία των ΗΠΑ. Υπάρχει, άλλωστε, το προηγούμενο της επίσκεψης του Κ. Σημίτη στο Λευκό Οίκο και ο "γύρος της Ευρώπης", όπου οι πανηγυρισμοί και οι θριαμβολογίες κυριαρχούσαν, αλλά πολύ σύντομα μετατράπηκαν σε "δυσφορία" και "οργή" για τη στάση των ισχυρών συμμάχων.

***

Τι είχε μεσολαβήσει, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε οι ανάλογες θριαμβολογίες της κυβέρνησης να μετατραπούν σε "παγωμένα χαμόγελα"; Απλούστατα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ κατέστησαν με τις ενέργειές τους σαφείς τις προθέσεις τους: Πρώτον, ότι δεν έχουν καμία διάθεση να διασφαλίσουν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, όπως μάταια εκλιπαρούσε η κυβέρνηση, και, δεύτερον, ότι αυτό που τους απασχολούσε ήταν η προώθηση ενός διαλόγου μεταξύ της Αθήνας και της Αγκυρας, στη βάση, ουσιαστικά, των τουρκικών αξιώσεων, ώστε να επιβάλουν τα δικά τους συμφέροντα.

Παράλληλα, οι Αμερικανο-ΝΑΤΟικοί δεν έκρυψαν τις διαθέσεις τους να "συμβάλουν" στη διαμόρφωση ενός νέου καθεστώτος στο Αιγαίο - το οποίο φροντίζουν σταθερά να μετατρέπουν σε "γκρίζα ζώνη" - όπου θα έχουν δικαιώματα συγκυριαρχίας και επιδιαιτησίας. Αλλωστε, αυτός είναι ο πρώτος και κύριος στόχος τους. Ξεκινώντας από την κρίση στα Ιμια μέχρι σήμερα, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι σύμμαχοι έδειξαν αυτές τις επιδιώξεις τους. Θα περιοριστούμε να αναφέρουμε ορισμένα πρόσφατα παραδείγματα.

Δεν έχει περάσει ένας μήνας από την πρόσφατη σύνοδο υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, όπου όλοι οι ομόλογοι του Γερ. Αρσένη, με επικεφαλής τον γγ του Βορειοατλαντικού Συμφώνου Χ. Σολάνα, άσκησαν αφόρητες πιέσεις για να αποδεχθεί η χώρα μας τα γνωστά, αμερικανικής εμπνεύσεως, Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Τόσο αφόρητες ήταν οι πιέσεις, ώστε ο Γερ. Αρσένης, αφ' ενός, δεν τόλμησε να θέσει το θέμα της τουρκικής επιθετικότητας, που είχε πρόσφατα εκφραστεί με τη Γαύδο, και, από την άλλη, κάνοντας την ανάγκη φιλότιμο, δήλωνε: "Δε θέσαμε το θέμα (σ.σ. της τουρκικής προκλητικότητας), γιατί δεν επιζητούμε ΝΑΤΟική επιδιαιτησία στα ελληνοτουρκικά" (!) (σ.σ. Τώρα, όμως, την αποδέχονται με την κόκκινη γραμμή Αθήνας - Βρυξελλών - Αγκυρας...).

Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του Προέδρου της Δημοκρατίας στη Γερμανία, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Κλ. Κίνκελ, ερωτηθείς αν η ΕΕ θεωρεί ως σύνορα της Ευρώπης τα σύνορα της Ελλάδας, απαντούσε ωμά: "Δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο" (!). Και ο Θ. Πάγκαλος, "οργισμένος", επέκρινε τη Γερμανία για την τακτική των "ίσων αποστάσεων".

Θα μπορούσαν να αναφερθούν πολλά ακόμα παραδείγματα, αλλά τα παραπάνω είναι αρκετά και χαρακτηριστικά της πολιτικής βούλησης και των επιδιώξεων των "συμμάχων" στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Αιγαίο.

Ξαφνικά, όμως, η κυβέρνηση άρχισε πάλι τους διθυράμβους και τα γρυλίσματα ικανοποίησης από τη στάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. "Οι Αμερικανοί ταυτίζονται με τις ελληνικές θέσεις" (!), αποφαίνονται. Μα, τι έκαναν οι "φίλοι" μας; Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ενίσχυσαν και συνεχίζουν να ενισχύουν, "βήμα προς βήμα", την επιδιαιτησία τους στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και συνάμα την επικυριαρχία τους στο θαλάσσιο διάδρομο, που λέγεται Αιγαίο. Ορίζουν, ως πρώτο, υποτίθεται, βήμα των ΜΟΕ, τη μη διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στο Αιγαίο τους θερινούς μήνες, ενώ, παράλληλα, αναλαμβάνουν την επίβλεψη των σχέσεων των δύο χωρών μέσω της κόκκινης γραμμής Αθήνας - Βρυξελλών - Αγκυρας. Η αποδοχή αυτών των προκαταρκτικών μέτρων εμπιστοσύνης δεν είναι παρά η αρχή για να δρομολογηθούν και τα υπόλοιπα ΜΟΕ, με τα οποία το Αιγαίο μετατρέπεται σε "γκρίζα" και διχοτομημένη περιοχή και οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν την επικυριαρχία του. Αλλωστε, και ο υπουργός Αμυνας άφησε να εννοηθεί ότι αν εφαρμοστεί το πρώτο βήμα "μπορούμε να δούμε τι θα χρειαστεί ίσως να γίνει περαιτέρω...". Είναι φανερό ότι ο Γερ. Αρσένης γνωρίζει πολύ καλά πού το πάνε οι Αμερικανοί. Η κυβέρνηση, όμως, προτιμά να στρουθοκαμηλίζει και να θριαμβολογεί.

***

Ασφαλώς, χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να παρουσιάσει κανείς τους ιμπεριαλιστές ως αμερόληπτους θεματοφύλακες του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών συνθηκών και συμβάσεων. Μόνο μια υποτελής και "αγκιστρωμένη" κυβέρνηση, όπως αυτή του Κ. Σημίτη, θα μπορούσε να τους εμφανίσει με το φωτοστέφανο του εγγυητή της ειρήνης και του δικαίου. Ακριβώς, όμως, αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να κάνει τις φιλειρηνικές δυνάμεις να ανησυχούν. Η κυβέρνηση, έχοντας εναποθέσει την επίλυση των προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, θεωρεί ότι δικαιώνεται και "πράττει το καθήκον" της απέναντι στα συμφέροντα της χώρας, όταν οι ιμπεριαλιστές αναλαμβάνουν να τα "διευθετήσουν". Με το δικό τους, βέβαια, τρόπο και προς όφελος των δικών τους συμφερόντων.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να παρουσιάσει κανείς τους ιμπεριαλιστές ως αμερόληπτους θεματοφύλακες του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών συνθηκών και συμβάσεων. Μόνο μια υποτελής και "αγκιστρωμένη" κυβέρνηση, όπως αυτή του Κ. Σημίτη, θα μπορούσε να τους εμφανίσει με το φωτοστέφανο του εγγυητή της ειρήνης και του δικαίου


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ