Τρελλής Χρήστος

ΚΟ Εβρου

Θεωρώ ότι η πολιτική των συμμαχιών, ζήτημα στρατηγικής σημασίας, είναι η καρδιά της πολιτικής του Κόμματος. Οποιος αντιστρατεύεται αυτή την πολιτική και αυτό γίνεται κυρίως ορισμένες φορές στην καθημερινή πολιτική δράση, αλλά αμφισβητήθηκε από συντρόφους τόσο στο διάλογο όσο και στο Συνέδριο, ουσιαστικά αμφισβητεί την ίδια την υπόθεση της επανάστασης, ακυρώνει στην πράξη την προετοιμασία γι' αυτή τη μεγάλη υπόθεση.

Γι' αυτό νομίζω ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε σήμερα ορισμένα ζητήματα. Να αποκτήσουμε σαν Κόμμα ενιαία αντίληψη για το ποια είναι η ΕΤ στη χώρα μας, ποια τα όρια της, να επιβεβαιώσουμε τα λενινιστικά κριτήρια. Αυτό θα μας βοηθήσει πιο ολοκληρωμένα και με ενιαία αντίληψη όλο το Κόμμα να επεξεργάζεται και να προωθεί τη δράση για την επίτευξη της ενότητας της ΕΤ, ώστε να καταστεί ικανή να παίξει τον ιστορικό της ρόλο.

Οσον αφορά τις συνεργασίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις, αυτό εξαρτάται με ποια κριτήρια κρίνει ο καθένας μας αυτές. Απαιτείται να αποκτήσουμε ενιαία κριτήρια και αυτά δεν είναι άλλα από το ποια είναι η στάση που κρατούν απέναντι στον ιμπεριαλισμό, την ΕΕ, τη "νέα τάξη πραγμάτων". Αντιπαλεύουν τον ιμπεριαλισμό και την πολιτική του;

Προωθούν την αντίσταση, την πάλη του λαού ή τη συναίνεση και το συμβιβασμό; Σωστά τονίζεται στην Εισήγηση της ΚΕ ότι υπηρετούν την πολιτική του ιμπεριαλισμού, της ΕΕ, της "νέας τάξης πραγμάτων" και επόμενα δεν υπάρχουν περιθώρια πολιτικών συνεργασιών μ' αυτές τις δυνάμεις.

Τι πρέπει όμως να προσέξουμε:

Ασχετα σε ποιο κόμμα ανήκει ή ψηφίζει ο απλός εργάτης, αγρότης, ο νεολαίος, η γυναίκα, δεν είναι ο εκπρόσωπος κανενός κόμματος. Πρέπει να γίνει συνείδηση στην καθημερινή μας δράση, στο πώς προσεγγίζουμε τους εργαζόμενους, στο πώς τους αντιμετωπίζουμε, ώστε και αυτός να κατανοήσει ότι το συμφέρον του δεν είναι να στηρίζει κόμματα και πολιτικές που καθημερινά τον εκμεταλλεύονται. Αντί για υποστηρικτής της πολιτικής του συστήματος να γίνει και αυτός μαζί μας υπερασπιστής των δικαιωμάτων του, να γίνει ένας ακόμα στρατιώτης στην υπόθεση της επαναστατικής αλλαγής.

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της δουλιάς μας για την προώθηση της ενότητας της ΕΤ, των συσπειρώσεων, των επιμέρους μετώπων, γενικότερα της ανάπτυξης της συμμαχίας της ΕΤ με τα άλλα στρώματα, δεν ήταν πάντα στο κέντρο της προσοχής όλων μας το προηγούμενο διάστημα (ΚΕ, ΝΕ, ΚΟΒ). Επίσης είχαμε στην καθημερινή μας πολιτική πρακτική παρεκκλίσεις δεξιές και αριστερές.

Πιο ανησυχητική είναι η προσπάθεια που γίνεται από ορισμένους συντρόφους να δημιουργήσουν το αίσθημα ότι όσο πιο "αριστερή" είναι η θέση μας, τόσο και πιο επαναστατικό είναι το Κόμμα μας. Πρέπει να είμαστε καθαροί. Ο οπορτουνισμός είτε δεξιός, είτε αριστερός οδηγεί στον ίδιο δρόμο, στην υπονόμευση της επαναστατικής πολιτικής.

Τέλος, παίρνοντας υπόψη το επίπεδο της ΚΟ που δουλεύω, την εμπειρία της μέχρι σήμερα λειτουργίας του ΣΟ, την κομματική δύναμη, το στελεχικό δυναμικό, με βάση τη νέα δομή προτείνω τη συγκρότηση ενιαίας περιοχής για τη Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία - Θράκη).