Το στερνό χαιρετισμό στον Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή από μέρους της διεύθυνσης και της συντακτικής επιτροπής του "Ριζοσπάστη", απηύθυνε η Αριστούλα Ελληνούδη, σημειώνοντας:

"Αγαπημένε, πολύτιμε, αλησμόνητε σύντροφε Μίμη,

από μέρους του "Ρ" "χρεώθηκα" τον αποχαιρετισμό - αποχωρισμό μας. Μεγάλη τιμή αυτό το "χρέος", μα εσύ καλύτερα απ' όλους καταλαβαίνεις το πολλαπλό "κόστος" του. Και για το "Ρ" συνολικά και για το Πολιτιστικό Τμήμα του, που έχασαν έναν σπάνιου ήθους σύντροφο και συνεργάτη, ένα σπουδαίο πνευματικό δημιουργό, ο οποίος είχε πολλά ακόμη να προσφέρει στο "Ρ". "Κόστος" όμως και για την υποφαινόμενη, που έχασε έναν αληθινό, γλυκύτατο φίλο από τα χρόνια της δικτατορίας. Από τότε, που στο υπόγειο του στούντιο ERA ηχογραφούσαμε τον ραδιοφωνικό "Ξένο" σου. Τότε, που μισοπαράνομος και "ξένος" στον ίδιο τον τόπο σου βιοποριζόσουν δημιουργώντας με ψευδώνυμα. Από το ERA, κρυφά, λίγες μέρες μετά το Πολυτεχνείο, κυκλοφόρησε παράνομα, χέρι το χέρι, ένα από τα λιγοστά δακτυλόγραφα του ποιητικού σου "Ρεπορτάζ για ένα ζεστό Νοέμβρη".

Μακρόχρονη η συναλληλία σου, η πλούσια, αφιλοκερδής προσφορά σου στο "Ρ". "Ευλογία" ήταν η συνεργασία σου. "Ευλογία", γιατί εκτός από μεγάλη προσφορά στο "Ρ", οι νεότεροι ανακαλύπταμε ότι εσύ ο μικρόσωμος, εξαιρετικά σεμνός και διακριτικός, ευγενικός, αισθαντικός, καλόκαρδος, αλλά και χιουμορίστας άνθρωπος, ήσουν "ατσάλινος γίγας". Που σημαίνειΑνθρωπος.Ποτέ δε μίλαγες για το αριθμητικά τεράστιο, αλλά και πολύπλευρα σπουδαίο έργο σου. Μόνα λόγια σου η ενθάρρυνση, ο έπαινος, η έμμεση, διακριτική συμβουλή για τη δουλιά μας και η υπέροχη προθυμία σου να βοηθάς το "Ρ" πάντα, ιδιαίτερα στις δύσκολες ώρες του και με υποδειγματική συνέπεια και σεμνότητα.

Από τα κείμενά σου, από την ανθρώπινη, συντροφική, φιλική στάση σου, πρόβαλε πάντα ο ΕΠΟΝίτης. Το 16χρονο "παιδί θαύμα" του λαού και της Εθνικής Αντίστασής του, που έγραψε τα χιλιοτραγουδισμένα "Παιδιά σηκωθείτε", "Σαν ατσάλινο τείχος", "Ο Μπελογιάννης ζει" και πολλά άλλα τραγούδια στα χρόνια της κατοχής, της Αντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Πρόβαλε ο δημιουργός, που το ποιητικό, πεζογραφικό, θεατρικό, κινηματογραφικό, ραδιοτηλεοπτικό, διασκευαστικό, μεταφραστικό έργο του αριθμεί πολλές δεκάδες τίτλους και το δημοσιογραφικό - μόνο στο "Ρ" - πάνω από 500 τίτλους. Ο δημιουργός, που έκανε επαναστατικό "Θέατρο του δρόμου" στις πόλεις, "Θέατρο του Βουνού", θέατρο στα τρίστρατα της προσφυγιάς και διακρίθηκε το έργο του στην αναγκαστική υπερορία.

Σύντροφε Μίμη, αγαπημένε μας "Μώμο" - όπως εμπνευσμένος από τον Βάρναλη υπέγραφες σατιρικά κείμενά σου και στο "Ρ" - συνειδητά φρόντιζες "να πιάνεις λίγο τόπο" ανάμεσά μας και στον κόσμο, ακριβώς γιατί το ανθρώπινο, πνευματικό και κομμουνιστικό ήθος σου ήταν μέγα.Αγαπημένε σύντροφε, παιδί ακόμη πήρες τον αγωνιστικό "Δρομάκο με την πιπεριά", αφήνοντας το έργο σου και τον αγώνα σου παρακαταθήκη. Για μας θα είναι σαν να συνεχίζεις το "Δρομάκο με την πιπεριά". Με άπειρη θλίψη αλλά και περηφάνια σε κατευοδώνουμε με το ποίημά σου "Ορόσημα":

"Σταματήσαμε την πορεία/ να θάψουμε ένα νεκρό. / Βάλαμε κι ένα σταυρό/ Υστερα κι άλλον. / Και πιο πέρα. / Και παρακάτω. / Κι άλλο σταυρό. / Ετσι θα βρούνε το δρόμο/ εκείνοι που έρχονται" ".