Είναι λίγοι εκείνοι, που, όπως ο πανούργος Οδυσσέας, κατόρθωσαν να αντισταθούν στις "σειρήνες" και στα γοητευτικά καλέσματά τους. Είναι λίγοι, ελάχιστοι, δυστυχώς, εκείνοι, που, ενώ βλέπουν την ανθρώπινη σπατάλη, τη διαφθορά, τη ρηχότητα, τον κενό τρόπο ζωής και τις αβαθείς ανθρώπινες σχέσεις, αρνούνται να υποταχτούν ή μάλλον να αφεθούν στην ευκολία της έλλειψης κάθε ηθικής αξίας και οράματος. Ανάμεσα στους πολλούς που "είδαν" και "άκουσαν" τις σειρήνες, που γνώριζαν τον απεχθή κόσμο στον οποίο τον καλούσαν, ήταν και ο Σκοτ Φιτζέραλντ Κι (1896 - 1940), ο Αμερικανός πεζογράφος, ο κύριος εκφραστής του πνεύματος της εποχής της Τζαζ μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Φιτζέραλντ Σκοτ γεννήθηκε στον Αγιο Παύλο της Μινεζότας από εύπορη καθολική οικογένεια ιρλανδικής καταγωγής και είχε πρόγονο τον ποιητή του Αμερικανικού Υμνου, τον συνονόματό του Φράνσις Σκοτ Κι. Η ζωή και το έργο του συγγραφέα, που σημάδεψε την καρδιά της εποχής του με την πένα του, θα παρουσιαστεί από την εκπομπή της ΕΤ-3 "Οι συγγραφείς" στις 20.30 την Τρίτη.

Από τις επιστολές, που είχε στείλει ο Φ. Σκοτ στην κόρη του, διακρίνονται καθαρά οι απόψεις του για την καπιταλιστική κοινωνία, όπου ζούσε. Αντίληψη, επηρεασμένη από τις θεωρίες του Καρλ Μαρξ. Ομως, ούτε οι απόψεις του, ούτε οι αντιλήψεις του και κυρίως οι αντιθέσεις του με τη ρηχότητα και την απανθρωπιά του συστήματος τον εμπόδισαν να μην παρασυρθεί, να μην αφεθεί και να μη να γίνει εκούσιο θύμα του δυτικού πολιτισμού, που τελικά δυστυχώς έγινε. Του πολιτισμού του χρήματος, της κενότητας και της ρηχότητας και της απατηλής λάμψης της ματαιοδοξίας. Το 1920, ο Σκοτ παντρεύτηκε την όμορφη κόρη ανώτατου δικαστικού και μαζί έζησαν μια έντονη ζωή, αυτή που περιγράφεται και στα έργα του. Ζωή, πνιγμένη στα αδιάκοπα γλέντια, στα καμπαρέ, στα πολυτελή θέρετρα της Ευρώπης και της Αμερικής. Ζωή, πλάι σε πλούσιους εκκεντρικούς Αμερικανούς και Ευρωπαίους, που επιχειρούσαν να πνίξουν την πλήξη στο αλκοόλ, στη μουσική και στο "τίποτε". Η μια συγγραφική επιτυχία ακολούθησε την άλλη. "Οι όμορφοι και οι καταραμένοι" (1921) είναι το μυθιστόρημα που ξεσκεπάζει τη ρηχότητα των ανθρώπων και την κενότητα των καιρών. Σημαντική επιτυχία, επίσης, γνώρισαν τα διηγήματά του "Ιστορίες της εποχής της τζαζ" και ακολούθησε το πασίγνωστο μυθιστόρημά του "Ο μεγάλος Γκάσμπι". Πρόκειται για μια ανάλυση των ηθών μια διεφθαρμένης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που δεν απέχει πολύ από τη σημερινή. Μιας κοινωνίας, που επιβράβευε τον τυχοδιωκτισμό και τον εύκολο πλουτισμό, που γοητευόταν από το σκοτεινό παρελθόν του "επιτυχημένου", του ανεύθυνου και ασυνεπούς, αλλά γοητευτικού "ωραίου" Γκάσμπι. Οι εμπειρίες του, στη Μέκκα του κινηματογράφου, του πρόσφεραν υλικό για το τελευταίο και το καλύτερο μυθιστόρημα του "Ο τελευταίος μεγιστάνας", που το άφησε ατέλειωτο. Πρόκειται για τη θεαματική ιστορία ενός μεγιστάνα του Χόλιγουντ, μια ιστορία, που καταγράφει λεπτομερώς τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις, που συνέθεταν το προφίλ της βιομηχανίας της εύκολης διασκέδασης και της φυγής. Ο Σκοτ πέθανε σε ηλικία 44 χρόνων από καρδιακή προσβολή. Εφτά χρόνια αργότερα, η γυναίκα του, η Ζέλντα, κάηκε ζωντανή σε πυρκαγιά, που εκδηλώθηκε στο ψυχιατρείο, όπου την είχαν κλείσει.