Τη θέση της γυναίκας δημοσιογράφου, από τη βάση της πυραμίδας ως την κορυφή των ΜΜΕ, ανέλυσε η δημοσιογράφος Αννα Δοντά,μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ελληνίδων Δημοσιογράφων, σε διήμερο που οργάνωσε η Επιτροπή Γυναικών του Δήμου Κομοτηνής, αφιερωμένη στη Μέρα της Γυναίκας.

Μίλησε πρώτα γι' αυτές τις δημοσιογράφους που δε φαίνονται - και είναι οι περισσότερες! Αυτές αναλαμβάνουν τη "χοντρή δουλιά", συγκεντρώνουν πληροφορίες, κάνουν ρεπορτάζ, συντακτική δουλιά, αλλά το όνομά τους δεν αναφέρεται συνήθως πουθενά!

Η εικόνα της γυναίκας που παρουσιάζεται από τις περισσότερες εκπομπές είναι παραπλανητική ή ψευτοφεμινιστική. Προβάλλεται ο τύπος της "γκομενάρας" με τους πολλούς γκόμενους ή της εργαζόμενης που διατάζει άλλους και είναι πάντα ντυμένη "στιλάκι", υπέρκομψη και ατσαλάκωτη. Οσο για τα φεμινιστικά πρότυπα που εμφανίζονται, πολύ απέχουν από την πραγματικότητα και διαστρέφουν την έννοια του φεμινισμού. "Δεν αγωνιστήκαμε εμείς οι γυναίκες γι' αυτά τα πράγματα που προβάλλονται από την τηλεόραση, τις γυναίκες τις "ανδροφάγους", τις δήθεν "απελευθερωμένες" που διαγωνίζονται πόσους φίλους θα έχουν",επισήμανε η ομιλήτρια.

Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε σε όλα αυτά και γενικότερα στον εξευτελισμό της γυναίκας μέσα από τα ΜΜΕ; Πέρα από τις ευθύνες της ίδιας της πολιτείας, θα πρέπει να αντιδράσουν οι πολίτες συλλογικά και ιδιαίτερα οι γυναίκες. Να απαιτήσουν να θεσμοθετηθεί κώδικας δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αλλά και να μην περιοριστούν σε ατομικές μεμονωμένες διαμαρτυρίες - να τις κάνουν συλλογικές, βομβαρδίζοντας λ. χ. τα κανάλια με τηλεφωνήματα και επιστολές. Χρειάζεται να ενεργοποιηθούν οι κοινωνικοί και συνδικαλιστικοί φορείς, οι γυναικείες οργανώσεις να απαιτήσουν να συμμετέχουν στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και ακόμα να αντιδράσουν τα κόμματα, που στηρίζονται στη γυναικεία ψήφο - αφού οι γυναίκες είναι 51% των ψηφοφόρων. Προς το παρόν όμως τα περισσότερα κόμματα κωφεύουν στη φωνή των γυναικών, γιατί αυτές είναι πολύ λίγες και αδύναμες στους κομματικούς μηχανισμούς.

Τέλος, οι μητέρες είναι αυτές που, μεγαλώνοντας τα παιδιά τους, πρέπει να στηρίξουν αυτή την αντίδραση απέναντι στην υποκουλτούρα που προσφέρεται.

Στην ίδια εκδήλωση μίλησε για τα ΜΜΕ στην Ευρώπη η Πωλίνα Λάμψα,επίσης δημοσιογράφος και μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ελληνίδων Δημοσιογράφων, που ανέφερε ότι στο εξωτερικό υπάρχουν επιτροπές ελέγχου της ποιότητας των προγραμμάτων και μια συνεργασία ανάμεσα στις κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ με τον ίδιο στόχο.

Για την Ευρωπαϊκή Ενωση που δε λύνει τα προβλήματα των γυναικών, αλλά αντίθετα τα επιδεινώνει, μίλησε η Ζωή Σώκου,μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ και μέλος της Γραμματείας Γυναικών της ΓΣΕΕ, αναφερόμενη στην ανεργία, την υποαπασχόληση και τις εργασιακές σχέσεις. Στις μορφές οργάνωσης και συσπείρωσης εργαζομένων γυναικών έδωσε έμφαση η Κατερίνα Αρβανιτάκη,μέλος της Γραμματείας Γυναικών της ΓΣΕΕ. Τέλος, με βάση τη διακήρυξη του Παγκόσμιου Συνεδρίου του Πεκίνου, όπου οι γυναικείες μη κυβερνητικές οργανώσεις τονίζουν ότι "τα δικαιώματα των γυναικών είναι ανθρώπινα δικαιώματα",μίλησε η Αθανασία Τσατσάκου,αναπληρώτρια καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και αντιπρόεδρος του Κεντρικού ΔΣ της ΕΓΕ.