Ζήτησε, λέει, ο Θ. Πάγκαλος να "βοηθήσουν" οι "εταίροι" της ΕΕ ώστε να λυθεί το πρόβλημα με την ΠΓΔΜ. Δυο πράγματα έχει να παρατηρήσει κανείς: Πρώτον, είναι εμφανές ότι η πολιτική αυτής της κυβέρνησης έχει τεθεί, με κυβερνητική πρωτοβουλία, υπό καθεστώς κηδεμονίας. Για κάθε θέμα εξωτερικής πολιτικής, που ενώ οι κυβερνώντες θα έπρεπε να το αντιμετωπίσουν απευθείας μέσω διαλόγου με την άλλη πλευρά, αυτοί αναζητούν "φίλους" να παίξουν το ρόλο του επιδιαιτητή. Δεύτερον, αν υπήρχε κλίμακα διαβάθμισης της πολύπλευρης υποταγής, η κυβέρνηση θα διεκδικούσε παράσημο. Διότι είναι εμφανές πού οφείλεται η παράκληση στην ΕΕ. Από τη στιγμή που στο Σκοπιανό είναι δεδομένη η παρέμβαση των Αμερικανών, μια κυβέρνηση που σέβεται τον "ευρωυποτελή" εαυτό της, πώς θα μπορούσε να μην προσκαλέσει και τις Βρυξέλλες στο "παιχνίδι";