Το ρέμα Σκριπούς, είναι ένα απ' τα μεγαλύτερα του λεκανοπέδιου. Πολύ συχνά μυρίζει σαν χαβούζα με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της περιοχής Πολύδροσου και Χαλανδρίου να υποφέρουν. Αιτία, το άδειασμα σε φρεάτια όμβριων υδάτων βυτιοφόρων με λύματα. Καταγγελίες έχουν γίνει πολλές, χωρίς να γίνει το παραμικρό. Τον περασμένο Απρίλη υπόμνημα με 200 υπογραφές έφτασε στο ΥΠΕΧΩΔΕ και την ΕΥΔΑΠ, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός. Πριν από λίγες μέρες συγκεκριμένος πολίτης ανέφερε στο Δήμο Χαλανδρίου (σ. σ. τα στοιχεία υπάρχουν στην εφημερίδα) ότι βυτιοφόρο με καλυμμένους αριθμούς άδειασε ένα υγρό στο ρέμα, που υπέθεσε ότι ήταν μαγνήσιο. Πήγε και στο Αστυνομικό Τμήμα Βριλησσίων, αλλά δεν έγινε τίποτα. Οι παράνομες απορρίψεις έχουν γίνει θεσμός και κανείς δεν κάνει τίποτα. Μια νέα μαφία έχει φυτρώσει κι όλοι κλείνουν τα μάτια. Ευτυχώς υπάρχουν ευαισθητοποιημένοι πολίτες που προσπαθούν, είτε μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είτε άλλων οδών να δοθεί ένα τέρμα. Η υπόθεση έχει καταγγελθεί στην 11η Διεύθυνση της ΕΕ. Εν αναμονή εξελίξεων.

ΟΙΚΟΑΛΙΕΥΜΑΤΑ

Το θέμα της βιοτεχνολογίας μάς είχε απασχολήσει παλιότερα. Και σοβαρό και πολυδιάστατο είναι, για να μπορέσουμε με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ να την υποστηρίξουμε ή να την απορρίψουμε. Εμείς σας μεταφέρουμε μια ενδιαφέρουσα είδηση για τους ασθενείς με "σκλήρυνση κατά πλάκας". Μια ουσία (σ. σ. betaferon) προϊόν βιοτεχνολογίας φαίνεται ότι έχει ευεργετικά αποτελέσματα στους εν λόγω ασθενείς. Να και κάτι αισιόδοξο.

ΚΑΙ ΟΙΚΟΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

Με τον ευρηματικό αυτό τίτλο κυκλοφόρησε το πέμπτο προσωπικό άλμπουμ του Χ. Πικριδά από τις εκδόσεις "ΕΠΟΧΗ".. Για τον συγκεκριμένο δημιουργό είχαμε μιλήσει και παλιότερα. Αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση, τόσο στο σχέδιό του (έχει το προτέρημα με λίγες γραμμές να φτιάχνει φιγούρες, τοπία, κλπ.) όσο και στο λόγο του (ιδιαίτερα καυστικός και διεισδυτικός). Η συγκεκριμένη του δουλιά ξεκινά με ένα έρημο τοπίο με απορημένα πρόσωπα, γεμάτα απόγνωση, για να ακολουθήσουν αρκετά σκίτσα, με έναν ψυχαναλυτή, που προσπαθεί να ερμηνεύσει τους "κλινικώς Ελληνες".Σε άλλες σελίδες γραφειοκράτες παρακινούν τους γύρω τους να παραιτηθούν, ερωτευμένες γυναίκες υπάρχουν μόνο για προεδρική "χρήση", πολίτες ανασφαλείς και καταπιεσμένοι ψιθυρίζουν τα προβλήματά τους, μικροαστοί που βολεύονται (;) με τη δυστυχία των γύρω τους, ανίκανοι να δουν τη δική τους φυλακή. Αστοί πολιτικοί δεμένοι παραμάσχαλα με την εξουσία, που φοβούνται το θάνατο των άλλων (γιατί ποιους θα διοικούν τότε; ). Κι ακόμα η τηλεόραση που αποχαυνώνει τους νυσταγμένους καταναλωτές, που μας πυροβολεί καθημερινά με την αθλιότητα και την παραπληροφόρηση, που καθοδηγεί προς το ΤΙΠΟΤΑ, που κατόρθωσε να διαμορφώσει μεγάλες μάζες έτσι ώστε να περιμένουν τις ειδήσεις (sic) της, για να μάθουν αν θα ανατείλει ή δύσει ο ήλιος. Στο τέλος ο λογαριασμός βγαίνει μείον κι ο αγανακτισμένος μικροαστός θέλει την άδεια της Κικίτσας του, για να διαμαρτυρηθεί! Αυτόνομα σκίτσα που αν τα καλοκοιτάξουμε φτιάχνουν μια ιστορία που αφηγείται τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα μιας κατηγορίας νεοελλήνων (μικροαστών) που, αν και εγκλωβισμένοι σ' ένα άθλιο σύστημα, ελάχιστα κατανοούν τι ακριβώς τους συμβαίνει από μια διαφορετική οπτική γωνία. Υπάρχει τρόπος διαφυγής; Ο Χ. Π. βλέπει στο βάθος του τούνελ φως. Που δεν προέρχεται από τις παροχές της... ΔΕΗ μια κι αυτή έχει από καιρό παραδοθεί άνευ όρων και ορίων. Η αισιοδοξία του αντλείται από τη βεβαιότητα της αυτογνωσίας και της συνειδητότητας του κόσμου. Εκεί εξ άλλου αποβλέπει και η δουλιά του. Δεν τον ενδιαφέρουν τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα και τα κουτσομπολιά. Τα 'χει με το σύστημα γιατί εκεί είναι το πρόβλημα. Και δε μασά τα λόγια του... συγνώμη τα σκίτσα του. Στις γκρίζες εποχές που ζούμε τα "Ομορφάμορφα" είναι πραγματική ανάσα. Δε χτυπάνε φιλικά την πλάτη, αλλά αποτελούν γροθιές στο στομάχι. Μήπως, όμως, αυτό δε χρειαζόμαστε;