Παρά το γεγονός ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα στο Βέλγιο τα πάντα επισκιάζονται από την υπόθεση παιδεραστίας, η οποία συγκλόνισε και εξόργισε όχι μόνο τη βελγική, αλλά και τη διεθνή κοινή γνώμη, σε καμιά, όμως, περίπτωση η προσοχή των Βέλγων εργαζομένων δεν αποσπάται από το Σχέδιο Προϋπολογισμού για το 1997, όπου προβλέπονται νέες σκληρές επιθέσεις ενάντια στις κοινωνικές τους κατακτήσεις. Ηδη, τον περασμένο ακόμα Μάη, ο πρωθυπουργός της χώρας, Ζαν - Λικ Ντεάν, προειδοποιούσε ότι ο επικείμενος προϋπολογισμός θα είναι σκληρός, αλλά αναγκαίος, προκειμένου το Βέλγιο "να προωθηθεί στον σκληρό πυρήνα" της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ενωσης.

Ταυτόχρονα, όμως, όλα δείχνουν ότι σύντομα θα εκδηλωθούν μαχητικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων ενάντια στα νέα αυτά σκληρότερα μέτρα λιτότητας. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι, τα χριστιανικά και σοσιαλιστικά συνδικάτα του Βελγίου συνδέονται στενά με τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού. Αξίζει ν' αναφερθεί ότι κάθε φορά που οι Βέλγοι καλούνται ν' αντισταθούν και να δώσουν ακόμα θυσίες σε πατριωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, "τότε αυτοί δείχνουν κατανόηση".

Ετσι, λοιπόν, σ' όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας ακούγονται όλο και περισσότερες φωνές, που προειδοποιούν αυστηρά ενόψει "μιας χωρίς όρους παράδοση" στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ενωση. "Οι Ευρωπαίοι δεν πιστεύουν πλέον στην Ευρώπη", δήλωνε πρόσφατα με έμφαση ο Μίχαελ Νόλετ, πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Συνδικαλιστικής Ενωσης (FGTB). "Γι' αυτούς η Ευρώπη κατάντησε να είναι ταυτόσημη με τα 20 εκατομμύρια ανέργους της...".Η ανεργία σήμερα στο Βέλγιο προσλαμβάνει όλο και δραματικότερες διστάσεις... Μόνο στη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών αυξήθηκε κατά 5,7% φθάνοντας έτσι στο 14% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας. Συνδικαλιστικά στελέχη και δημοκρατικές προσωπικότητες της χώρας ως "διέξοδο από τον φιλελεύθερο καπιταλισμό, ο οποίος στο διάβα του ισοπεδώνει τα πάντα..." απαιτούν την εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής, η οποία σταθερά θα συμβάλλει στην αισθητή βελτίωση των εισοδημάτων των εργαζομένων. Μια πολιτική, η οποία κεντρικό στόχο θα έχει την πραγματοποίηση επενδύσεων, οι οποίες θα έχουν αποτέλεσμα την αναζωογόνηση της οικονομίας και την αποφασιστική μείωση της ανεργίας.

Κεντρικός στόχος του προϋπολογισμού για το 1997 παραμένει η εκπλήρωση των κριτηρίων σύγκλισης που έχει επιβάλει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, προκειμένου να ενταχθεί το Βέλγιο στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ενωση. Συνολικά, ο προϋπολογισμός προβλέπει πάρα πέρα κοινωνικές περικοπές, από τις οποίες θα πρέπει να εξοικονομηθούν 79,7 δισεκατομμύρια φράγκα. Ετσι, με τα πρωτοφανή αυτά σκληρά μέτρα λιτότητας επιδιώκεται η εκπλήρωση του κριτηρίου εκείνου, σύμφωνα με το οποίο, η καθαρή νέα χρέωση θα πρέπει να βρίσκεται κάτω από το 3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Σχετικά με τον πληθωρισμό, ο οποίος σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει να κινείται πάνω από το 3%, το Βέλγιο δε φαίνεται ν' αντιμετωπίζει προβλήματα. Ο ρυθμός αύξησης των τιμών αυτή τη στιγμή δεν ξεπερνά το 2%

Πολύ δυσκολότερα, όμως, είναι τα πράγματα αναφορικά με τη συνολική κρατική χρέωση, η οποία σύμφωνα με το σχετικό κριτήριο, θα πρέπει να κρατηθεί κάτω από το 60% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Στη διάρκεια αυτού του χρόνου τα κρατικά χρέη αντιστοιχούσαν στο 130,4% του ΑΕΠ.

Ταυτόχρονα, σημαντικά χρηματικά ποσά αναμένεται να εξοικονομηθούν από τη φορολογική πολιτική, που πρόκειται να εφαρμόσει η κυβέρνηση της χώρας. Ετσι, επειδή ο φόρος εισοδήματος και οι άλλοι άμεσοι φόροι έχουν ήδη αναρριχηθεί στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, για άλλη μια φορά πρόκειται να χρησιμοποιηθούν τα ήδη δοκιμασμένα μέσα, τα οποία βέβαια, "λίγο χτυπούν" στα μάτια. Από κοινωνική, όμως, άποψη είναι εξαιρετικά άδικα και έχουν σημαντική αρνητική επίπτωση στα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων. Εδώ λοιπόν, πρόκειται για την αύξηση των έμμεσων φόρων. Ο φόρος προστιθέμενης αξίας από 20,5% αυξάνεται σε 21%, γεγονός που θα έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα ν' αυξηθούν οι τιμές στη βενζίνη, στα αλκοολούχα ποτά και στα τσιγάρα. Παράλληλα, από τις συνεχιζόμενες ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων αναμένεται να εξοικονομηθούν 14 δισεκατομμύρια φράγκα.

Στο μεταξύ, δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από τότε που στο Βέλγιο είχαν πραγματοποιηθεί δραστικές κοινωνικές περικοπές ύψους 34 δισεκατομμυρίων φράγκων και αφορούσαν επιχορηγήσεις στα φάρμακα και στο χρόνο παραμονής σε νοσοκομεία και κλινικές. Τομές, όμως, πρόκειται να γίνουν και στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Ετσι, λοιπόν, στη διάρκεια της χρονικής περιόδου 1997 - 2009 και σταδιακά, το συντάξιμο όριο ηλικίας για τις γυναίκες θα αυξηθεί από τα 60 στα 65 χρόνια. Προκειμένου δε να τους χορηγηθεί η σύνταξη θα πρέπει να παρουσιάσουν 45 χρόνια εργασίας και όχι 40 όπως ήταν μέχρι τώρα. Από το νέο αυτό διακανονισμό πρόκειται να εξοικονομηθούν 6 δισεκατομμύρια φράγκα.

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ