Νάτος πάλι ο "τρίτος δρόμος". Αυτή τη φορά αφορά τον διαβόητο "κοινωνικό διάλογο" και προβάλλεται σε άρθρο του συνδικαλιστικού στελέχους του ΣΥΝ Δ. Στρατούλη, στην "Αυγή". Ο πρώτος δρόμος - λέει - είναι "η εξ υπαρχής άρνηση κάθε διαλόγου, που προτείνει η ΕΣΑΚ". Ο δεύτερος είναι η αποδοχή άνευ όρων του είδους του διαλόγου που προτείνει η κυβέρνηση, όπως "πιέζεται από το ΠΑΣΟΚ να ακολουθήσει η ΠΑΣΚΕ"... Και ο τρίτος δρόμος είναι αυτός της "διεκδίκησης από τη ΓΣΕΕ των όρων και προϋποθέσεων ενός γνήσιου και ουσιαστικού διαλόγου"...

Ολοφάνερα στοιχεία στα παραπάνω είναι τόσο η παραχάραξη της στάσης της ΕΣΑΚ, που εμφανίζεται αντίθετη με "κάθε διάλογο" και όχι με τον συγκεκριμένο... διάλογο - μαϊμού, αλλά και ο στρουθοκαμηλισμός. Είναι σαν να μην υπάρχει για το στέλεχος του ΣΥΝ ούτε καν η γνωστή ομιλία του πρωθυπουργού, που - δίνοντας το διάγραμμα του "κοινωνικού διαλόγου" - προέγραψε, με ακρίβεια εκτελεστή, όλα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, ευθυγραμμισμένος πλήρως με τις μαύρες οδηγίες της "Λευκής Βίβλου" και τις αντίστοιχες οδηγίες του ΣΕΒ... Τι θα πάνε, επομένως, να συζητήσουν; Το πόσο "κομμάτι" από τα εργατικά δικαιώματα θα παραχωρήσουν;

Οσο για την "επανεξέταση της στάσης" της παράταξης του ΣΥΝ, αν η ΓΣΕΕ δεν ακολουθήσει τον "τρίτο δρόμο", ας απαντήσει ο Δ. Στρατούλης στον σύντροφό του Δ. Χατζησωκράτη, που, επίσης σε άρθρο του στην "Αυγή", θεωρούσε αδιανόητη την τακτική: Πάμε στο διάλογο και αν δε μας αρέσει φεύγουμε...