ΠΡΙΣΤΙΝΑ.-

Πιέσεις για τη μεσολάβηση της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου άσκησε χτες για μία ακόμη φορά με δηλώσεις του ο Ιμπραϊμ Ρουγκόβα, ηγέτης των Αλβανόφωνων αυτής της σερβικής επαρχίας.

"Η καλύτερη λύση για το Κόσσοβο είναι η ανεξαρτησία" είπε μιλώντας στην πρωτεύουσα της επαρχίας, Πρίστινα, προσθέτοντας ότι στη διάρκεια των άτυπων συνομιλιών μεταξύ Αλβανόφωνων και Σέρβων, που έχουν προγραμματιστεί στις αρχές Απρίλη στη Νέα Υόρκη και στα τέλη του ερχόμενου μήνα στη Βιέννη, η πλευρά του θα υποστηρίξει την ανεξαρτησία της περιοχής. Μάλιστα, ο Ρουγκόβα θεώρησε "εγγύηση" για την επιτυχία των παραπάνω συναντήσεων μία ενδεχόμενη μεσολάβηση των ΗΠΑ και της ΕΕ, επιμένοντας ότι: "οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να ασχοληθούν με το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου". Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί πως στο παρελθόν τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι Βρυξέλλες επιμένουν πως το Κόσσοβο πρέπει να παραμείνει στα γεωγραφικά όρια της Σερβίας, αλλά υπό καθεστώς μεγαλύτερης αυτονομίας. Εχουν, δε, καταστήσει σαφές μέχρι σήμερα ότι δεν επιθυμούν ούτε θα υποστηρίξουν το ενδεχόμενο της βίαιης αποσκίρτησης του Κοσσυφοπεδίου από τους κόλπους της Ομοσπονδίας της Νέας Γιουγκοσλαβίας.

Ο Ρουγκόβα δεν παρέλειψε να κατηγορήσει τις σερβικές αρχές ότι "εντείνουν την καταπίεση" του αλβανικού πληθυσμού, χαρακτηρίζοντας "πολιτικές" και όχι ποινικές τις πρόσφατες δίκες Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, με την κατηγορία της "τρομοκρατικής δραστηριότητας". Σχολιάζοντας, μάλιστα, την κατάσταση στην Αλβανία, ο Ρουγκόβα υπογράμμισε ότι "αν η αλβανική κρίση επιδεινωθεί, δεν αποκλείεται να έχει αντίκτυπο στη Μακεδονία, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Μαυροβούνιο και στην Ελλάδα".

Οι δηλώσεις αυτές, που έγιναν με αφορμή τα αιματηρά επεισόδια της 28ης Μάρτη 1989, δεν έμειναν, εμμέσως πλην σαφώς, χωρίς ανταπάντηση από τον Σέρβο πρόεδρο, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

"Τα γεγονότα του '89 αποδεικνύουν τη νίκη του λαού για την ενότητα της Σερβίας, υπόθεση κρίσιμη για την επιβίωση της χώρας", σημείωσε στο μήνυμά του ο Μιλόσεβιτς αναφερόμενος στην καταστολή των κινητοποιήσεων της άνοιξης του 1989 από το σερβικό στρατό που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 22 Αλβανόφωνων της περιοχής.