Η φράση αυτή περικλείει, με καταπληκτική ενάργεια την αντίληψη, όχι μόνο των στελεχών του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, απέναντι στις κοινωνικές δαπάνες.

* * *

Δεύτερο, γιατί κοινωνικές δαπάνες, όπως οι δαπάνες για τα κρατικά νοσοκομεία, τους προκαλούν αλλεργία. Τις αντιμετωπίζουν όχι απλά ως αναγκαίο κακό, αλλά ως το πρώτο θύμα πάνω στο οποίο θα πέσουν με την πρώτη ευκαιρία για να επιτύχουν τους στόχους τους.

Μικρή σημασία έχει για τους νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες, που ορκίζονται στο όνομα του Μάαστριχτ, αν η κατακρεούργηση των κοινωνικών δαπανών χειροτερεύει τις ήδη άθλιες υπηρεσίες που προσφέρει το λεγόμενο κράτος πρόνοιας. Ελάχιστα τους ενδιαφέρει αν αφήνουν έξω από την κρατική περίθαλψη και πρόνοια, όπως έστω σήμερα παρέχεται, όλο και περισσότερους.

Συνειδητά και καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια οι σταυροφόροι του Μάαστριχτ επιχειρούν να υποβαθμίσουν τη λειτουργία και τις υπηρεσίες των δημοσίων υπηρεσιών που προσφέρουν κοινωνικές υπηρεσίες, ώστε να πείσουν για την ανάγκη της παράδοσης των πάντων στο αδηφάγο κεφάλαιο. Ετσι, οι εγκέφαλοι των"οικονομικών της υγείας" διέγνωσαν ότι αυτό που θα σώσει τα δημόσια νοσοκομεία είναι να καταργηθούν... τουλάχιστον 20 από αυτά και να μετατραπούν σε κέντρα υγείας (! ). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προς αυτή την κατεύθυνση θα προχωρήσει, με τον ένα ή άλλο τρόπο, η κυβέρνηση Σημίτη.

* * *

Δεν μπορούν να αφεθούν όμως να κατεδαφίσουν τα πάντα μόνο και μόνο γιατί λατρεύουν το Μάαστριχτ και τα "μεγάλα αφεντικά".

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ