Στο "κακό" παρελθόν του ΠΑΣΟΚ αναζητεί εναγωνίως ο πρόεδρος της ΝΔ τις "διαφορές" με το κυβερνών κόμμα - γιατί σήμερα βέβαια είναι ανύπαρκτες - προκειμένου να αποδείξει ότι το κόμμα του είναι καλύτερος διαχειριστής, γιατί επέδειξε συνέπεια σε ολόκληρη την ιστορική του διαδρομή! Παράλληλα, στη βάση αυτής της διαφοράς επιχειρεί να πολώσει τη δικομματική αντιπαράθεση, προσδοκώντας κομματικά οφέλη.

Μιλώντας χτες το βράδυ σε κομματικά στελέχη του Λεκανοπεδίου ο Κ. Καραμανλής αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του... στη δεκαετία του '80, για να επαναλάβει τις γνωστές επικρίσεις περί οικοδόμησης χυδαίου κομματικού κράτους, αναξιοκρατικών διορισμών, υπέρογκου δανεισμού, και άλλα παρόμοια. Ολα αυτά, για να υποστηρίξει ότι "είναι οξύμωρο σήμερα να εμφανίζονται οι ίδιοι άνθρωποι λίγο - πολύ, οι οποίοι οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, στο μαρασμό, στην παρακμή και να επιχειρούν με επικοινωνιακά τεχνάσματα να παρουσιαστούν, να μεταμφιεστούν στους ηγήτορες της πορείας προς την έξοδο από την κρίση και την αναγέννηση".

Φτάνοντας, όμως, στο σήμερα "αποκάλυψε" ότι "αυτό που πρέπει να διασφαλιστεί είναι η αποτελεσματικότητας αυτής της πολιτικής", (σ. σ. εννοεί τη νεοφιλελεύθερη που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη). Εδώ επιχείρησε να αναδείξει το ρόλο του κόμματός του, λέγοντας ότι "η αποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής δεν μπορεί να διασφαλιστεί με τις σημερινές επιλογές", αλλά με αυτές που υπόσχεται η ΝΔ, δηλαδή με ρωμαλέο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, με"κινητροδότηση του ιδιωτικού τομέα να γεννά πλούτο" (!), λιτότητα, κ.ά.

Το σημείο, που εστίασε την κριτική κατά της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, είναι ότι οι κόντρες των υπουργών για την επιβολή έκτακτης εισφοράς προδίδουν έλλειψη σοβαρότητας!

Κατά τα λοιπά ο Κ. Καραμανλής στη μακροσκελέστατη ομιλία του αναλώθηκε σε γενικολογίες και μεγαλοστομίες του τύπου "τα έθνη που δεν έχουν υψηλούς στόχους δεν έχουν δικαίωμα στο αύριο" και άλλα παρόμοιου επιπέδου.