Καμία έκπληξη δε δοκίμασε ο Μ. Εβερτ,αν πιστέψουμε τα όσα έλεγε τις προάλλες ο "αθυρόστομος" βουλευτής Γ. Καρατζαφέρης,για την εκλογή του Κ. Σημίτη στη θέση του πρωθυπουργού. Αντίθετα, όχι μόνο ήταν σίγουρος για την εκλογή, αλλά υποστήριζε ότι η εκλογή Σημίτη συμφέρει τη ΝΔ.

Η παράξενη, από πρώτη ματιά, άποψη αυτή του προέδρου της ΝΔ δε γίνεται εύκολα κατανοητή, από τους συνομιλητές του και τα κομματικά στελέχη και τους βουλευτές, όπως συμβαίνει συχνά και με τη γενικότερη αντιπολιτευτική τακτική της ΝΔ. Ομως ο Μ. Εβερτ πάντα είναι ένα βήμα πιο μπροστά, ξέρει "ως οφείλει", κάτι παραπάνω, που αγνοούν τα περισσότερα στελέχη...

Η δυσκολία των βουλευτών να κατανοήσουν την άποψη του Μ. Εβερτ, αλλά και την τακτική που ακολουθεί απέναντι στη "νέα" κυβέρνηση, δεν είναι εντελώς αδικαιολόγητη. Το προφίλ, που με ιδιαίτερη επιμέλεια είχε καλλιεργηθεί μέχρι σήμερα, του Κ. Σημίτη ως του μόνου από τους διαδόχους του Α. Παπανδρέου που μπορεί να νικήσει στις επόμενες εκλογές τον Μ. Εβερτ, τους έχει θορυβήσει και τους ανησυχεί. Αναζητούν εναγωνίως, λοιπόν, κάποιες "μεταβολές" και "προσαρμογές" στην αντιπολιτευτική τακτική του κόμματος, ώστε να μπορέσουν να απαντήσουν και να αντιστρέψουν το "αποπνικτικό" για τη ΝΔ κλίμα των τελευταίων ημερών.

Ο Μ. Εβερτ από την πλευρά του δε φαίνεται να βιάζεται. Δέκα μέρες μετά την εκλογή του Κ. Σημίτη ως πρωθυπουργού, έχει κάνει μία και μόνο δήλωση - και αυτή γραπτή - το βράδυ της εκλογής του. Παρ' όλο που διατυμπανίζει μέσω των εκπροσώπων του ότι δε δίνει ούτε μια μέρα περίοδο χάριτος στη νέα κυβέρνηση, γιατί αποτελεί συνέχεια της αποτυχημένης κυβέρνησης του Α. Παπανδρέου, ωστόσο μέχρι σήμερα έχει φανεί ιδιαίτερα γενναιόδωρος και μάλλον θα συνεχίσει να είναι για αρκετό διάστημα. Θα "διακινδυνεύαμε" την πρόβλεψη ότι ούτε αύριο στη συζήτηση στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις θα"επιτεθεί" στην κυβέρνηση και κυρίως στην κυβερνητική πολιτική. Απλά θα παραθέσει με τρόπο "εποικοδομητικό" προτάσεις, για να ωθήσει και να πιέσει την κυβέρνηση να προχωρήσει πιο γρήγορα και αποφασιστικά σε περισσότερο νεοσυντηρητικές κατευθύνσεις.

Από πού απορρέει όμως αυτή η "ψύχραιμη" και "αισιόδοξη" στάση του Μ. Εβερτ;

Πρώτο.Δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά, γιατί η στήριξη αυτής της κυβέρνησης αποτελεί επιθυμία και απαίτηση των "μεγάλων αφεντικών", τα οποία δε δίστασαν να το κάνουν με σαφή και δημόσιο τρόπο. Σε αυτήν έχουν στηρίξει απροκάλυπτα "προσδοκίες" για "διαρθρωτικές αλλαγές", "επιτάχυνση" στην εφαρμογή της νεοσυντηρητικής πολιτικής κοκ. Και, βέβαια, η ηγεσία της ΝΔ είναι υποχρεωμένη πρώτη να δώσει το καλό παράδειγμα και να ακολουθήσει το παράδειγμα των εκπροσώπων της οικονομικής ολιγαρχίας. Τα "μικροκομματικά συμφέροντα", άλλη μια φορά, θα τεθούν κάτω από τα "εθνικά συμφέροντα", δηλαδή τα συμφέροντα των "αφεντικών".

Δεύτερο.Είναι αισιόδοξος ότι στο πεδίο του νεοσυντηρητικού "εκσυγχρονισμού" θα τα καταφέρει καλύτερα από τον ομοϊδεάτη του, Κ. Σημίτη, γιατί είναι περισσότερο έμπειρος. "Το γήπεδο του εκσυγχρονισμού το ξέρουμε καλά: Είμαστε δυο χρόνια μπροστά" (!) καυχήθηκε ο Μ. Εβερτ, μιλώντας την περασμένη βδομάδα σε στενούς συνεργάτες του. Είναι προφανές ότι ο Μ. Εβερτ δεν προτίθεται να χαρίσει τον "εκσυγχρονισμό" στον Κ. Σημίτη. Αντίθετα, ο Μ. Εβερτ αποκτώντας ένα ομοϊδεάτη "αντίπαλο" θα αδράξει την ευκαιρία για ναεπιδοθεί σε μια "ευγενική άμιλλα" μαζί του σε αποτελεσματικές μορφές άσκησης της εξουσίας, ώστε να επιβάλλεται με λιγότερες αντιστάσεις η κοινή πολιτική τους. Ηδη, προκειμένου να προκαλέσει και να δοκιμάσει τη "νέα" κυβέρνηση ανασύρει και επανακαταθέτει στη Βουλή προτάσεις νόμου για το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, το Συμβούλιο Παιδείας, το νόμο για τα οικονομικά των κομμάτων και έπεται συνέχεια.

Ενδεικτική εξάλλου, ήταν η στάση απέναντι στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, όπου πριν ανακοινώσει η κυβέρνηση επίσημα τη θέση της ο Μ. Εβερτ την "πρόλαβε" για να την προτρέψει έμμεσα πλην σαφώς να προχωρήσει στη "μετοχοποίηση" του 49%.

Ενισχυτικό της άποψης ότι ο Μ. Εβερτ θα συνεχίσει την ίδια συναινετική αντιπολιτευτική τακτική είναι ότι ήδη από τη Ρηγίλλης κάνουν λόγο για "υποκλοπή και αντιγραφή των προτάσεών μας" από την κυβέρνηση Σημίτη!.

Τρίτο.Ελπίζει ότι η κυβέρνηση Σημίτη θα λύσει ορισμένα από τα "ακανθώδη" ζητήματα, όπως Σκοπιανό, ιδιωτικοποιήσεις, σφαγιασμό των κοινωνικών δαπανών κ.ά., τα οποία δε θα έχει μπροστά του ο ίδιος και ταυτόχρονα θα υποστεί τη φθορά από τις αντιλαϊκές επιλογές της.

Από την άλλη ο Μ. Εβερτ πρέπει να αντιμετωπίσει και ορισμένες πλευρές της δράσης της νέας κυβέρνησης, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν... ανεπιθύμητες καταστάσεις στην εκλογική επιρροή και άρα και στις εσωκομματικές ισορροπίες.

Το γεγονός ότι δρα "στον ίδιο ιδεολογικό χώρο, το "Κέντρο"", όπως επισήμανε και ο βουλευτής του κόμματος Μ. Λιάπης,ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την εκλογική πελατεία της ΝΔ. Πολύ περισσότερο που ο Κ. Σημίτης κερδίζει σε "προσόντα", αλλά και "φρεσκάδα" έναντι του Μ. Εβερτ.

Ομως άλλη μια φορά παρηγορείται στην ιδέα ότι θα λειτουργήσει ο "σιδηρούς νόμος" του δικομματισμού. Προσδοκά επίσης και στη γενναιοδωρία των"αφεντικών", τα οποία ελπίζει ότι θα εκτιμήσουν τη "γενναία" στάση του.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ