Ας ευχηθούμε στον κ. Γιακουμάτο να πάει για διακοπές. Το αναλώσιμο «χιούμορ» του και το πνεύμα ειρωνείας έχουν από καιρό εξαντληθεί κι έχουν κάνει την εμφάνισή τους γυμνά αυτά που διαθέτει σε επάρκεια: φτηνός λαϊκισμός, εμπάθεια και κακοήθεια. Προφανώς, του χρειάζεται ανάπαυση. Μήπως και γλιτώσουμε κάνα δυο βδομάδες απ' τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Ωσαύτως και για τον κ. Κουλούρη. Δεν μπορώ να καταλάβω, όταν σκέφτομαι τον ένα, έρχεται δίπλα και κολλάει και ο άλλος, σε συζητήσεις κατ' ιδίαν. Αυτοί οι δύο - θαρρώ - πάνε πακέτο...

Στη Γάζα και το Λίβανο οργιάζει ο όλεθρος από τη νέα βάρβαρη δολοφονική επιδρομή του Ισραήλ.... Γυναικόπαιδα σκοτώνονται, φτωχογειτονιές καίγονται, περιουσίες και υποδομές χρόνων καταστρέφονται... Και οι άλλοι εξισώνουν τους θύτες με τα θύματα. Οι «ίσες αποστάσεις» και... οι εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση αποτελούν το κοινό χαρακτηριστικό των απανταχού απολογητών του συστήματος.

Ενα μωρό σκοτωμένο στην αγκαλιά του πατέρα του, σαν ένα μαχαίρι μπηγμένο στην πλάτη του μέλλοντος και κανενός αυτί δεν ιδρώνει. Συνειδητή χαύνωση και ξετσιπωσιά, υποταγή στις βουλές των ανωτέρων, με τη σιγουριά της μακρινής απόστασης...

Καλοκαίρι και καταχνιά... Μη μου τους κύκλους τάραττε. Η καλύτερη συντροφιά είναι η οθόνη της τηλεόρασης. Συνεχίζουν ακάθεκτοι το δικό τους δρόμο, τη δική τους ρότα... Κακλαμάνη και Σκανδαλίδη, Γεννηματά και Ντινόπουλο, με όλο τους το ανούσιο και άσφαιρο οπλοστάσιο. Κανείς άλλος... Α ναι, και οι επαναλήψεις... Οι αναρίθμητες κακόγουστες κι αηδιαστικές επαναλήψεις.