ΤΕΧΕΡΑΝΗ-ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ-ΓΕΝΕΥΗ.--

Επιβεβαίωσε, αργά χτες βράδυ, το υπουργείο Εξωτερικών της Ελβετίας ότι παρέλαβε από τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών, Μανουχέρ Μοτακί, επιστολή του Ιρανού Προέδρου, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, με παραλήπτη τον Αμερικανό ομόλογό του, Τζορτζ Μπους. Η ελβετική διπλωματική αποστολή στην Τεχεράνη εκπροσωπεί και τις ΗΠΑ, αφού ΗΠΑ και Ιράν έχουν διακόψει τις διπλωματικές τους σχέσεις μετά την επικράτηση της ισλαμικής επανάστασης το 1979 και την κρίση με τους ομήρους στην αμερικανική πρεσβεία. Πρόκειται για την πρώτη επικοινωνία, έστω και γραπτή, μεταξύ των δύο πλευρών.

Σύμφωνα με Ιρανούς αξιωματούχους, η επιστολή του Αχμαντινετζάντ εμπεριέχει σειρά προτάσεων «για την εξεύρεση νέων τρόπων διευθέτησης των διεθνών εντάσεων» και μια ανάλυση των απόψεων του Ιρανού Προέδρου για τα αίτια των εντάσεων αυτών. Ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας και επικεφαλής διαπραγματευτής για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, Αλί Λαριτζανί, εκτιμούσε ότι «πρόκειται για μια διπλωματική ευκαιρία», τονίζοντας ότι το περιεχόμενό της δεν είναι προς δημοσιοποίηση «μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή». Ο Λαριτζανί επανέλαβε ότι η χώρα του επιθυμεί «διπλωματική διέξοδο», ότι θέλει «να μην περιθωριοποιηθεί η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας» και ότι «δεν εξετάζεται η πιθανότητα αποχώρησής της από τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών, παρά μόνο σε ακραία περίπτωση».

Πάντως, η αρχική αντίδραση της Ουάσιγκτον ήταν, μάλλον, αρνητική. Ο Τζον Νεγκροπόντε, επικεφαλής του συνόλου των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας, εκτιμούσε ότι ο Αχμαντινετζάντ επέλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή «προκειμένου να επηρεάσει υπέρ της Τεχεράνης τις διαβουλεύσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας». Αλλοι αξιωματούχοι αρκέστηκαν να επαναλάβουν ότι το «βασικό είναι η Τεχεράνη να σταματήσει κάθε διαδικασία εμπλουτισμού ουρανίου».

Ανάλογη άποψη εξέφρασαν, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής τους συνομιλίας, η Γερμανίδα καγκελάριος και ο Γάλλος Πρόεδρος, που συμφώνησαν ότι «πρέπει να υιοθετηθεί ένα ψήφισμα που θα υποχρεώνει την Τεχεράνη να συμμορφωθεί». Εντούτοις, Σιράκ και Μέρκελ εμφανίστηκαν εξαιρετικά προσεκτικοί στις διατυπώσεις και απέφυγαν κάθε νύξη περί στρατιωτικής λύσης. Και ο Τόνι Μπλερ, χτες, υπογράμμιζε ότι δεν τίθεται ζήτημα στρατιωτικής επιλογής απέναντι στο Ιράν, διαψεύδοντας, μάλιστα, ότι οι διαφωνίες του με τον Τζακ Στρο, στο συγκεκριμένο θέμα, στοίχισαν στον δεύτερο το υπουργείο Εξωτερικών.

«Ανοησία» χαρακτήριζαν Ρώσοι διπλωμάτες, συμπεριλαμβανομένου του Ρώσου πρέσβη στο Λονδίνο, οποιαδήποτε πιθανότητα ανάληψης στρατιωτικής δράσης. Τόνιζαν ότι η Μόσχα θα έθετε εκ νέου, αργά χτες στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας αλλά και στο δείπνο των υπουργών Εξωτερικών των χωρών μονίμων μελών του Συμβουλίου και της Γερμανίας, το αίτημά της για απάλειψη της αναφοράς του σχεδίου ψηφίσματος στο άρθρο 7 του καταστατικού του ΟΗΕ. Και αυτό γιατί «υπάρχουν οι προηγούμενες άσχημες εμπειρίες του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας, όπου πάλι είχε χρησιμοποιηθεί το άρθρο με το πρόσχημα της πίεσης αλλά τελικά κατέληξε σε βομβαρδισμούς».