Να υποβαθμίσει τον πολιτικό χαρακτήρα και τη σημασία των δημοτικών εκλογών επιχειρεί ο Κ. Καραμανλής, επιδιώκοντας να «προφυλάξει» την κυβερνητική πολιτική από το «μαύρο» που της αξίζει
Eurokinissi |
«Οι νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές είναι σημαντικός σταθμός για την Αυτοδιοίκηση», τόνισε ο πρωθυπουργός, ενώ διατήρησε το δικαίωμα να αξιοποιήσει τυχόν θετικό αποτέλεσμα ως ψήφο εμπιστοσύνης στις «μεταρρυθμίσεις», δηλαδή στην επιτάχυνση της ολομέτωπης αντιλαϊκής επίθεσης. «Το μήνυμα που στέλνουμε, μέσα από τη σημερινή συνδιάσκεψη, είναι ξεκάθαρο: Συνεχίζουμε σταθερά τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος», τόνισε μιλώντας χτες σε μια συνδιάσκεψη-φιέστα, η οποία σήμανε την «είσοδο» της ΝΔ στην προεκλογική μάχη για τις δημοτικές εκλογές.
Κινούμενος στο «αυτοδιοικητικό πνεύμα» ο Κ. Καραμανλής υποστήριξε ότι «προτεραιότητα για μας έχουν οι ανάγκες και τα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών, τον πρώτο λόγο έχουν οι τοπικές κοινωνίες». Στο πνεύμα αυτό επανέλαβε το παραμύθι των δήθεν υπερκομματικών υποψηφίων, των άξιων και καταξιωμένων ανεξάρτητα από την κομματική τους προέλευση, φροντίζοντας από την αρχή της ομιλίας του να αναφερθεί στα ονόματα των Α. Τρίτση και Θ. Κατριβάνου «για του λόγου το αληθές».
Για τους ίδιους λόγους η ΝΔ «θα βάλει μπροστά» στην εκλογική αναμέτρηση το «έργο» και τους «στόχους» της στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Ο Κ. Καραμανλής αναφέρθηκε εκτενώς στα θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παρουσιάζοντας μια σχεδόν ειδυλλιακή εικόνα, σύμφωνα με την οποία όλα τα προβλήματα αν δεν έχουν λυθεί, τείνουν προς τη λύση τους. Και αυτό χάρη στην πολιτική της κυβέρνησης, που «όπλισε την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τα μέσα που χρειάζεται», «ενίσχυσε την αυτοτέλεια και οικονομική αυτοδυναμία της», «απέδωσε στους ΟΤΑ όλους τους θεσμοθετημένους πόρους», «τριπλασίασε τους πόρους για τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις»... Φυσικά η πραγματικότητα συγκρούεται με τους πρωθυπουργικούς ισχυρισμούς. Ενδεικτικά: Σύμφωνα με τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού για το 2006, προβλέπεται νέα παρακράτηση των θεσμοθετημένων υπέρ της ΤΑ πόρων (των λεγόμενων Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων), η οποία ανέρχεται σε 453,20 εκατομμύρια ευρώ.
Η ρύθμιση των χρεών προς τους ΟΤΑ έγινε με τραπεζικούς όρους (διάβαζε τοκογλυφίας), αφού εξωθήθηκαν σε δανειοδότηση από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, από το οποίο εκταμιεύεται η κρατική επιχορήγηση. Η επιστροφή των παρακρατημένων πόρων δεν έχει ξεκινήσει ακόμη, ενώ η κυβέρνηση τους υπολογίζει μόλις σε 1,7 δισ. ευρώ. Από το 1990, οπότε ξεκίνησε η παρακράτηση των πόρων, μέχρι και σήμερα, το ποσό ανέρχεται σε περίπου 9 δισ. ευρώ.
Το ποσοστό επιχορήγησης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης παραμένει εξευτελιστικό, καθώς αγγίζει μόλις το 0,4 τοις χιλίοις επί του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ για το 2006 προβλέπεται νέα παρακράτηση των πόρων της, ύψους 28,6 εκατομμυρίων ευρώ.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Κ. Καραμανλής εναπέθεσε τις προσδοκίες στις «αναπτυξιακές δυνατότητες», που αποκτούν οι δήμοι και οι νομαρχίες... μέσω των περιβόητων Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), καθώς και στο Δ΄ ΚΠΣ που δήθεν έχει «ξεκάθαρη στρατηγική επιλογή την περιφερειακή ανάπτυξη».
Ταυτόχρονα, σε κάθε ευκαιρία ο Κ. Καραμανλής εξέφραζε την αποφασιστικότητά του να επιταχύνει την προώθηση των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων», αλλά βέβαια δεν τόλμησε να ζητήσει «ψήφο εμπιστοσύνης» γι' αυτές στις κάλπες του Οκτώβρη. Κι όμως, δε δίστασε να υποστηρίξει ότι «είμαστε δυνατοί γιατί βασιζόμαστε στην πλατιά κοινωνική συμμαχία των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων». Προφανώς αντλεί τη δύναμη από τη συμμαχία με το ΣΕΒ, τους τραπεζίτες, τους επιχειρηματικούς ομίλους και το ΠΑΣΟΚ. Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη «μεγάλη και κομβικής σημασίας μεταρρύθμιση στις ΔΕΚΟ», επιχειρώντας να δικαιολογήσει την αναγκαιότητά της στο όνομα «της μη κατασπατάλησης των χρημάτων των φορολογουμένων», επιχείρημα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Οπως σε κάθε εκλογική μάχη ο Κ. Καραμανλής δεν παρέλειψε να εμφανίσει το κόμμα του ως παράταξη του σύγχρονου Κέντρου, της ενότητας και της ομοψυχίας, την κυβέρνηση ως κυβέρνηση όλων των Ελλήνων και άλλα τέτοια βαρύγδουπα αλλά κενά περιεχομένου. Επίσης, βερμπαλισμοί του τύπου «συμψηφισμοί δε γίνονται, συγχωροχάρτια δε δίνονται, εκβιασμοί δεν περνούν», ή «καμία αντίδραση δε ματαιώνει το σχέδιό μας, κανένα εμπόδιο δε μειώνει τη δύναμή μας», διάνθισαν την πρωθυπουργική ομιλία, δίκην τονωτικών ενέσεων στο πολυπληθές κομματικό ακροατήριο...