«Αισθήματα έχω φιλικά/

για της ασφάλειας τα φτωχά λαγωνικά/

που με χιόνια και βροχές/

να με φυλάνε έχουν διαταγές/

που μικρόφωνα βάζουν για ν' ακούν/

όσα από το στόμα μου περνούν/

τραγούδια βρισιές κι αστεία/

στον καμπινέ και στην τραπεζαρία/

αδέλφια μου ασφαλίτες εσείς μόνο/

τον δικό μου ξέρετε τον πόνο/

εσείς ξέρετε πως/

η σκέψη μου είναι διαρκώς/

τρυφερή και παθιασμένη/

στον αγώνα αφιερωμένη/

λόγια που αλλιώς θα 'χαν χαθεί/

στα μαγνητόφωνά σας έχουνε γραφεί/

και για ύπνο όταν πάτε/

τα τραγούδια μου ξέρω τραγουδάτε/

ευχαριστώ γι' αυτό πολύ.

Συνεργάτες μου πιστοί».

*

Οταν ο Βολφ Μπίρμαν έγραφε την «Μπαλάντα για τους Ασφαλίτες» (εδώ σε μετάφραση Δημοσθένη Κούρτοβικ και μελοποίηση Θάνου Μικρούτσικου) δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει σε τίποτα το γεγονός ότι οι σημερινοί, νέας «τεχνολογίας» χαφιέδες και πράκτορες είναι λιγότερο ...«αγαπησιάρηδες» από τους προγενέστερης κοπής συναδέλφους τους.