Είναι γνωστό το σφιχταγκάλιασμα των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας από τις αντίστοιχες αμερικανικές. Οπως είναι γνωστή και η αποτυχία τους στη σύλληψη τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως η «17η Νοέμβρη», παρ' ότι συμμετείχαν και με αυτόνομες πρωτοβουλίες. Είναι γνωστοί, επίσης, και οι ευρέως διαδεδομένοι ψίθυροι περί πιθανών σχέσεών τους με εισαγόμενες τρομοκρατικές ομάδες προβοκατόρων στην Ελλάδα. Σε πείσμα όλων αυτών και του χαμηλού έως ανύπαρκτου δείκτη τρομοκρατίας στην Ελλάδα, το σύμπλεγμα εξουσίας των ΗΠΑ επιμένει να τη θεωρεί ανοιχτά σαν μια περίπου «αφύλαχτη χώρα». Στο κέντρο αυτής της ανεξήγητης για πολλούς επιμονής, βρίσκεται ο επιδιωκόμενος ολικός, επίσημος και θεσμοθετημένος έλεγχος της ελληνικής κρατικής ασφάλειας και η ολική και άνευ αντιρρήσεων υποταγή της στα κελεύσματα των ΗΠΑ. Είναι γνωστό από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους ότι ο μηχανισμός του είναι σουρωτήρι των δραστηριοτήτων κάθε λογής ξένων, επίσημων και ανεπίσημων, μυστικών υπηρεσιών και ενίοτε και συμμοριών σε διαπλοκή με ελληνικές. Ωστόσο, η ανατέλλουσα παγκοσμιοποιημένη εποχή της Νέας Τάξης έχει αντίστοιχες νέες κι απόλυτες ανάγκες. Η οποιαδήποτε εξουσία πρέπει να ασκείται στο όνομα και για λογαριασμό της. Αυτό, όχι μόνο στο επίπεδο της ψυχο-πνευματικής, αλλά και της φυσικής παρουσίας των εντεταλμένων της οργάνων. Με μια λέξη, η υποταγή πρέπει να είναι απόλυτη, άμεση και ονομαστική.

Πρόκειται για την ύπαρξη μιας παραδοσιακής αντι-ιμπεριαλιστικής αντι-στρατοκρατικής συνείδησης στον ελληνικό λαό, που πλάστηκε από νικηφόρους, αλλά και ηττημένους αγώνες για την Ελευθερία.

Αυτό επαναλήφθηκε στον περσινό αγώνα κατά των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και κατά της προδοσίας στην υπόθεση Οτσαλάν.

Η αμερικανική επιδίωξη άμεσης, ανοιχτής και ολικής υποταγής της ελληνικής κρατικής ασφάλειας, με μέσο την τρομοκρατία, έχει και μια εναλλακτική λύση εισόδου. Πρόκειται για την ανάληψη της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004. Εκτός από το «ψητό» των αρκετών δισεκατομμυρίων που θα δοθούν στον ανάδοχο για την ασφάλεια, είναι κι ένας τρόπος ολικής εισόδου στον κρατικό μηχανισμό, σε επίπεδο ακόμη και γραφείων υπαλλήλων. Τα παντοειδή έγγραφα, που παραμένουν ακόμη έξω από το μάτι του «μεγάλου αδελφού», θα υποστούν μια άλωση, που ίσως αγγίξει το όριο εθνικής τραγωδίας. Προς ενίσχυση της σιδηρόφρακτης θέλησης της εξουσίας των ΗΠΑ, έρχεται και η ανατριχιαστική πληροφορία ότι γίνεται σκέψη, ώστε την εσωτερική ασφάλεια της Αμερικής να την αναλάβει ο στρατός. Στη θέση της αμαρτωλής CIA και του FBI ως υπηρεσιών κρατικής ασφάλειας, να τοποθετηθεί ειδική υπηρεσία ενός στρατοκρατικού μηχανισμού, με πλούσιο κατάπτυστο παρελθόν φονικών επεμβάσεων σε μαζική κλίμακα εναντίον εθνών και λαών. Γίνεται φανερό ότι τουλάχιστον μερίδα της εξουσίας των ΗΠΑ διαβλέπει όξυνση της έρπουσας κρίσης της αμερικανικής κοινωνίας σε μαζικό επίπεδο, ώστε να χρειάζεται στρατιωτική αντιμετώπιση.