Οι γεωπολιτικές προεκτάσεις της πολύχρονης παρουσίας των αμερικανικών βάσεων στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας, η επικείμενη συνάντηση κορυφής ανάμεσα στους προέδρους της ΛΔ Κορέας και της Νότιας Κορέας στην Πιονγκ - Γιανγκ και οι τρέχουσες συνομιλίες και επαφές των δύο πλευρών για μία ενδεχόμενη επανένωση των χωρών της Κορεατικής Χερσονήσου, δεν μπορούσε παρά να ήταν οι άξονες της ενδιαφέρουσας συνομιλίας που είχε προ ημερών ο «Ρ» με τον Κιμ Σονγκ, επικεφαλής της Επιτροπής Ειρήνης της ΛΔ Κορέας. Ο Κ. Σονγκ, που βρέθηκε τον περασμένο μήνα στην Αθήνα, στο πλαίσιο της διάσκεψης του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικός για τα καίρια ζητήματα που απασχολούν την Κορεατική Χερσόνησο - και όχι μόνο. Προέβλεψε την επανένωση ΛΔ Κορέας - Νότιας Κορέας, ακόμη και μέσα στην τρέχουσα δεκαετία, υπογράμμισε τους κινδύνους και τις προκλήσεις από την παρουσία των αμερικανικών βάσεων στην Ασία, ενώ επισήμανε τις βαριές και ποικίλες επιπτώσεις των εμπάργκο που επιβάλλουν οι υπερδυνάμεις σε βάρος ασθενέστερων χωρών.

- Ποια θεωρείτε πως είναι τα μείζονα προβλήματα και ζητήματα αυτή την περίοδο στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας και ιδιαίτερα στην Κορεατική Χερσόνησο;

- Νομίζω, πως είναι τρία τα μείζονα ζητήματα στην περιοχή μας. Το πρώτο είναι το θέμα των αμερικανικών βάσεων στην περιοχή, έπειτα το ζήτημα των πυρηνικών όπλων και τέλος το «ντεϊτάνγκ», δηλαδή, η διαμόρφωση της κατάστασης και της έναρξης μίας νέας ειρήνης στην περιοχή μας, μετά τη λήξη του λεγόμενου ψυχρού πολέμου.

Οσον αφορά στην παρουσία των αμερικανικών βάσεων στην Κορεατική Χερσόνησο, οι περισσότερες κτίστηκαν στη διάρκεια της ψυχροπολεμικής περιόδου ως μέσον προώθησης ή απειλής επέμβασης και επίθεσης στις χώρες της περιοχής. Οι αμερικανικές βάσεις στη Νοτιοανατολική Ασία είναι μείζονος σημασίας απ' ό,τι σε άλλες περιοχές του κόσμου, εξαιτίας της μεγάλης πολιτικής οικονομικής και πολιτιστικής σπουδαιότητας. Η παρουσία τους αφορά μια περιοχή με τις μεγαλύτερες, πλουσιότερες και με πολύ μεγάλες δυνατότητες αγορές του κόσμου. Παρά, λοιπόν, την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ, οι ΗΠΑ επιχειρούν να ελέγξουν αυτές τις περιοχές έως και σήμερα, με τη συνεχιζόμενη παρουσία 100.000 και πλέον Αμερικανών στρατιωτών σε περίπου 560 βάσεις στην περιοχή του Ειρηνικού, εκ των οποίων σε πολλές υπάρχουν πολλά πυρηνικά όπλα. Βέβαια, ο βασικός στόχος των αμερικανικών βάσεων, είναι η ΛΔ Κορέας, γιατί η Κορεατική Χερσόνησος ήταν πάντα μεγάλης γεωπολιτικής στρατηγικής σημασίας. Για παράδειγμα, από εκεί θα μπορούσαν να διεισδύσουν και να εισβάλλουν στην ασιατική ενδοχώρα. Γι' αυτό και στη Νότια Κορέα υπάρχουν 40.000 Αμερικανοί στρατιώτες, οι περισσότεροι δηλαδή από τους μισούς που υπάρχουν σε βάσεις της Ανατολικής Ασίας. Είναι γνωστόν πως οι Αμερικανοί διατηρούν σ' αυτές τις περιοχές μεγάλες ποσότητες πυρηνικών όπλων. Γι' αυτό και ο πρωταρχικός σκοπός μας είναι να απαλλαγούμε από την αμερικανική στρατιωτική παρουσία και απειλούμενη εισβολή στην περιοχή της Ανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού, ώστε οι ίδιοι οι λαοί της περιοχής να αποφασίζουν για την τύχη τους.

- Αυτήν την περίοδο διαδραματίζονται συζητήσεις ανάμεσα σε κυβερνητικές αντιπροσωπείες της ΛΔ και Νότιας Κορέας με στόχο την προετοιμασία της διάσκεψης κορυφής των Κορεατών ηγετών τον ερχόμενο Ιούνη. Ενόψει αυτής της διάσκεψης κορυφής, στις 12-14 Ιούνη, εντείνονται και οι φημολογούμενες πληροφορίες για την ενοποίηση Πιονγκ - Γιανγκ και Σεούλ. Πώς σχολιάζετε αυτές τις εξελίξεις;

- Θα έλεγα πως είναι ζωτικής σημασίας η ειρηνική επανένωση των δύο χωρών και το τέλος του ψυχρού πολέμου στην περιοχή με τη μετατροπή των μηχανισμών πολέμου σε μηχανισμούς ειρήνης! Αυτό ιδιαίτερα γιατί οι ΗΠΑ προσπάθησαν να εγκαταλείψουν την «Αντιβαλλιστική Πυραυλική Συμφωνία»(Anti - Ballistic Missile Treaty») και τη Συμφωνία για τους πυραύλους, με τη δικαιολογία πως η ΛΔ Κορέας είναι απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή... η χώρα μας έχει πυραύλους. Βέβαια, δεν αρνούμαστε πως έχουμε πυραύλους, μόνον που τους έχουμε για λόγους άμυνας! Και αυτό γιατί, όπως θα ξέρετε, οι ΗΠΑ έχουν πολλούς βαλλιστικούς πυραύλους, ακόμη και πυραύλους που φέρουν πυρηνικά όπλα, σε στρατιωτικές βάσεις της Νότιας Κορέας, στην Ιαπωνία και στη βάση του Γκουάμ στη Χαβάη, που όλες «δείχνουν» προς τη χώρα μας. Ετσι, έπρεπε να οικοδομήσουμε τουλάχιστον ένα μίνιμουμ αμυντικό σύστημα, που είχε ως αποτέλεσμα και το βαλλιστικό σύστημα. Αυτό λοιπόν, που πιστεύω, πως είναι πολύ σημαντικό σε σχέση με την έναρξη των συζητήσεων για το «ντεϊτάνγκ», είναι ότι θα έπρεπε να προσπαθήσουμε όλοι μαζί ακόμη και να ελέγξουμε αυτές τις προσπάθειες υπεκφυγής από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, όπως την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, κατά της χώρας μας αλλά και κατά όλων των γειτονικών χωρών, όπως η Κίνα και το Βιετνάμ. Είναι οι αμερικανικές δυνάμεις, με τα τεράστια οπλοστάσια και πυρηνικά τους όπλα και τους συμμάχους τους, που προκαλούν και αποτελούν απειλή για την περιοχή! Τώρα αυτό που έχουμε συζητήσει και με Νοτιοκορεάτες αξιωματούχους, είναι πως θα πρέπει πρώτα να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τους μηχανισμούς πολέμου σε μηχανισμούς ειρήνης, ώστε έτσι να αποχωρήσουν όλες οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις και δυνάμεις από την περιοχή και να προσπαθήσουμε μαζί να αναδημιουργήσουμε τις πυρηνικές ζώνες σε περιοχές ειρήνης.

- Πιστεύετε πως μία ευρύτερη, μεγαλύτερη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς της Κορεατικής Χερσονήσου θα μπορούσε να οδηγήσει κάποτε πραγματικά στην αποχώρηση των μηχανισμών επέμβασης;

- Ηδη συνεργαζόμαστε με τους Νοτιοκορεάτες αδελφούς μας, που προσπαθούν να απαλλαγούν από την αμερικανική επέμβαση στη Νότια Κορέα και νομίζω πως είναι ιστορικής σημασίας η πρόσφατη συμφωνία βορρά - νότου που επιτεύχθηκε, γιατί μ' αυτή τη συμφωνία έχουμε πλέον ένα όχημα για την αρχή της ανεξαρτησίας, της ειρηνικής επανένωσης και τη μεγάλη εθνική ένωση. Καθώς αυτό αφορά και σημαίνει μια ανεξάρτητη επανένωση, μια ειρηνική επανένωση, δίχως ξένη επέμβαση. Η ειρηνική επανένωση αποκλείει την προσφυγή σε μέσα βίας. Ενώ «μεγάλη εθνική ενότητα» σημαίνει πως θα καταβάλλουμε την καλύτερη δυνατή προσπάθεια για να κτίσουμε την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, μέσω και των οργανώσεων ειρήνης. Και στις δύο πλευρές της Κορεατικής Χερσονήσου θα πρέπει να συνεργαστούμε και να βρούμε τους μηχανισμούς ειρήνευσης και μετά να επιτύχουμε το στόχο της επανένωσης. Θα προσπαθήσουμε να καταφέρουμε, και θα τα καταφέρουμε, το στόχο της επανένωσης, δίχως την ξένη παρέμβαση και ξένη ανάμειξη. Μ' αυτή την έννοια, μ' αυτή τη λογική, πρέπει να κάνουμε ακόμη πολλά πράγματα...

- Πιστεύετε πως ο στόχος της επανένωσης είναι ένας μακροπρόθεσμος στόχος;

- Νομίζω πως η επανένωση δεν αφορά το πολύ μακρινό μέλλον! Γιατί, ξέρετε, είναι οι λαοί που αποφασίζουν το πεπρωμένο τους και το τι να κάνουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι και στη ΛΔ Κορέας και στη Νότια Κορέα είναι υπέρ της επανένωσης. Βλέπω, λοιπόν, πως στο κοντινό μέλλον θα έχουμε εκπληρώσει μαζί το στόχο μας.

- Πιο συγκεκριμένα, θα βλέπατε την επανένωση στην Κορεατική Χερσόνησο μέσα σ' αυτή τη δεκαετία ή πολύ αργότερα;

- Νομίζω πως θα μπορούσε να γίνει πολύ νωρίτερα απ' το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας. Είμαστε πολύ αισιόδοξοι. Εξαρτάται βέβαια και από το πόσο ειλικρινά και πόσο ειρηνικά θα ενωθούμε και θα παλέψουμε μαζί, δίχως τις ξένες επεμβάσεις.

- Ενας άλλος τύπος πολέμου που χρησιμοποιούν οι μεγάλες δυνάμεις είναι τα διεθνή ή μονομερή εμπάργκο ή άλλου τύπου και με άλλα μέσα απομόνωση ορισμένων χωρών... Πώς σχολιάζετε αυτές τις προκλήσεις ιδιαίτερα όσον αφορά στην Κορεατική Χερσόνησο;

- Τα εμπάργκο δεν είναι μόνον μία μορφή πολέμου, αλλά μία πρόκληση για τις αρχές της Χάρτας του ΟΗΕ. Η επιβολή εμπάργκο και οικονομικών κυρώσεων παραβιάζει και τις αρχές του ΟΗΕ, καθώς διακυβεύει την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα των χωρών που πλήττονται. Βεβαίως και μπορούμε να πούμε πως πρόκειται για έναν τύπο πολέμου που εξασκούν μεγάλες δυνάμεις κατά χωρών που δε διαθέτουν επίπεδα σύμφωνα με τα κριτήρια των λεγόμενων δυτικών αξιών και στάνταρ! Ωστόσο, ταυτόχρονα αποτελούν μία κρίσιμη παραβίαση του διεθνούς δικαίου που πρέπει να εξασφαλίζει τα μίνιμουμ ανθρώπινα δικαιώματα και επίσης μίνιμουμ δικαιώματα αυτοδιάθεσης. Στη χώρα μας δεν είναι μόνον οι οικονομικές κυρώσεις και το εμπάργκο, αλλά και οι απειλές χρήσης πυρηνικών όπλων. Οποτε δημιουργείται μία, κατά κάποιο τρόπο, περίοδος έντασης στην Κορεατική Χερσόνησο, την επόμενη μέρα τα αμερικανικά βομβαρδιστικά -που εδρεύουν στην Κορεατική Χερσόνησο- κάνουν την εμφάνισή τους για να μας απειλήσουν ή εντείνονται, για παράδειγμα, μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις με τη συνεργασία αμερικανικών και νοτιοκορεατικών δυνάμεων και προσφάτως με τη συμμετοχή και των ιαπωνικών δυνάμεων. Ετσι, νομίζουμε ότι αυτά τα θανάσιμα μέτρα ήδη εφαρμόζονται στην περιοχή μας. Ηδη το ΝΑΤΟ δοκιμάζει στην Ευρώπη την εισβολή σε χώρες που δεν του είναι αρεστές. Ετσι, ο πόλεμος έχει πολλές όψεις: μπορεί να εμφανιστεί με τη μορφή στρατιωτικής απειλής, πυρηνικής απειλής, απειλής εμπάργκο ή οικονομικών κυρώσεων ή ακόμη και με τη μορφή διατύπωσης ζητημάτων περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε διεθνείς συναντήσεις, όπου επιχειρούν την επίθεση σε μία χώρα για τα... ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι επίσης μια άλλη μορφή πολέμου σε βάρος διάφορων χωρών.

Να πούμε μαζικά «όχι» στις ξένες επεμβάσεις...

- Ποιες νομίζετε πως είναι οι καλύτερες απαντήσεις που μπορούν να δώσουν οι λαοί απέναντι σε τέτοιες επιθέσεις;

- Τα μαθήματα που μάθαμε σ' αυτή τη συνάντηση των Αθηνών (Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης) είναι πως πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Γιατί, όπως είπε και ο αντιπρόσωπος Επιτροπής Ειρήνης από την Κούβα «εμείς δεν έχουμε πυρηνικά όπλα ή "σοφιστικέ" μέσα πολέμου για να απειλήσουμε τις ΗΠΑ. Εχουμε τις αρχές μας και την ηθική μας και άλλα τέτοια μέσα ενάντια σε τέτοιες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου». Θα πρέπει λοιπόν να διακηρυχτεί πως οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν όλα τα βρώμικα μέσα προπαγάνδας, ιδεολογίας, οικονομίας, για να ασκήσουν πράξεις βαρβαρότητας. Στη Δύση πολλοί άνθρωποι παραπλανούνται και παραπληροφορούνται από τεράστια συγκροτήματα και δίκτυα του Τύπου, όπως το BBC, το CNN, τα οποία εν πολλοίς πωλούν ψεύδη. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να θέσουμε τα θεμέλια για Μέσα Ενημέρωσης, ώστε να πούμε στους λαούς τα πραγματικά γεγονότα και τις πραγματικές ειδήσεις απ' αυτά που παρακολουθούν στην τηλεόραση. Μ' αυτή την έννοια, θα πρέπει να συνδυάσουμε τις δραστηριότητές μας και τις δυνάμεις μας σαν να μιλάμε με μία φωνή. Θα πρέπει επίσης να προσπαθήσουμε να μορφώσουμε τους λαούς μας με την αλήθεια. Αυτή η ενότητα στα κινήματα των λαών σε διάφορες χώρες πρέπει να έρθει πρώτη απ' όλα. Αυτό είναι και ένα από τα μαθήματα που μάθαμε... Πως για να επιτύχουμε, δηλαδή, τους στόχους μας, πρέπει να συγκεκριμενοποιήσουμε τις πρωτοβουλίες μας, με πρώτη προτεραιότητα ένα μαζικό «όχι» στις ξένες επεμβάσεις. Αφήστε τους λαούς των περιοχών να λύνουν τα προβλήματα μόνοι τους! Και δε θα πρέπει να επιτρέψουμε σε πολυεθνικές και θεσμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή η Παγκόσμια Τράπεζα να επεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις... Σ' αυτές τις βάσεις θα πρέπει να θέσουμε τη συνεργασία μας. Ιδιαίτερα γιατί έχουμε όλα τα μέσα οικονομίας και παραγωγής στην περιοχή μας (Κορεατική Χερσόνησο) και γι' αυτό δε θα πρέπει να επιτρέπουμε στις πολυεθνικές να μας χειραγωγούν οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά!