Διαστάσεις «κατάρας» αποκτά η πολ - ποσίτιον στα γκραν πρι της Φόρμουλα 1. Στο πριγκιπάτο του Μονακό, για δωδέκατη συνεχόμενη φορά, ο ταχύτερος των δοκιμαστικών έμεινε μακριά από τη νίκη. Μια νίκη που πήγε μάλλον ανέλπιστα στον Ντέιβιντ Κούλθαρντ, που έγινε ο πρώτος Βρετανός που κερδίζει εδώ και 27 χρόνια το δημοφιλέστερο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.

Η τύχη χαμογελούσε στον Μίκαελ Σουμάχερ, που πήγαινε ταχύτερα από όλους στα επίσημα δοκιμαστικά. Ο βασικός αντίπαλάς του, Μίκα Χάκινεν, αντιμετώπιζε μια σειρά δυσκολίες και μέχρι την προτελευταία μέτρηση ήταν 17ος. Με έναν ταχύ, αλλά «λογικό» γύρο, κατάφερε να ανέβει μέχρι την πέμπτη θέση της εκκίνησης. Στη στενή «πίστα» του Μονακό όμως, ούτως ή άλλως, οι πιθανότητες προσπέρασης ήταν περιορισμένες. Ο Σουμάχερ έδειχνε σίγουρος νικητής.

Η εκκίνηση δεν έγινε με τον ομαλότερο τρόπο. Την πρώτη φορά έσβησε ο κινητήρας του Βουρτς και η δεύτερη εκκίνηση βρήκε την Αροουζ του Ντε λα Ρόζα και την Ουίλιαμς του Ραλφ Σουμάχερ να συγκρούονται.

Η τρίτη εκκίνηση βρίσκει τον Γερμανό πρωταθλητή να ξαναφεύγει εμπρός και να απομακρύνεται με ρυθμό σχεδόν 2 δευτερολέπτων το γύρο από τον καταπληκτικό Τρούλι, που κρατούσε τη δεύτερη θέση που είχε κερδίσει από τα δοκιμαστικά. Πίσω του ο Κούλθαρντ, που έδινε αγώνα στα στενά του Μονακό να βρει την ευκαιρία να περάσει τον Τρούλι. Ολα καλά για τον Σουμάχερ, μέχρι που τα σημάδια της ατυχίας έκαναν την εμφάνισή τους στο πρόσωπο του μικρού αδελφού του Ραλφ. Ο μικρός Σουμάχερ χτύπησε την Ουίλιαμς πάνω στην μπαριέρα και βγήκε σηκωτός και μεταφέρθηκε σφαδάζοντας από τους πόνους. Τελικά, αποδείχτηκε ότι είχε ένα βαθύ σκίσιμο στο πόδι, αν και αρχικά εκφράστηκαν φόβοι για σπάσιμο.

Λίγο αργότερα, ο Μίκαελ έσπασε την πίσω ανάρτηση και, όπως αποδείχτηκε, η ευθύνη βαρύνει τους μηχανικούς της Φεράρι. Η ανάρτηση, στην ουσία, έλιωσε από τη θερμοκρασία που διοχέτευε πάνω της η σπασμένη εξάτμιση. Μια σχεδόν σίγουρη νίκη για τη Φεράρι χάθηκε. Ο Τρούλι βρέθηκε κοντά στο όνειρο της νίκης, αλλά για λίγο, αφού μια έξοδος ήταν το άδοξο γι' αυτόν τέλος ενός αγώνα, στον οποίο πρωταγωνιστούσε από την αρχή.

Ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ βρήκε το δρόμο ανοιχτό και οδήγησε προς τη νίκη. Στις δηλώσεις του, και αυτό είναι προς τιμήν του, παραδέχτηκε ότι τα προβλήματα των αντιπάλων του, του χάρισαν τη νίκη, αλλά είναι η δεύτερη φορά που ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και αυτό δεν είναι τυχαίο. Η Φεράρι είδε τον Μπαρικέλο να κερδίζει μια δεύτερη θέση από το πουθενά. Ο ταλαντούχος Βραζιλιάνος οδηγεί προσεκτικά, αλλά τίποτε περισσότερο, αν και είναι ικανός για το καλύτερο. Στο Μονακό έμεινε στην πίστα γυρίζοντας σε έναν καλό ρυθμό και αυτό ήταν αρκετό για τη δεύτερη θέση. ο Φιτσικέλα, ευτυχής στην τρίτη θέση, μάζεψε πολύτιμους βαθμούς για τον εαυτό του και την Μπένετον.

Την εξάδα συμπλήρωσαν ο Εντι Ιρβάιν, που έδωσε και τρεις βαθμούς στην Τζάγκουαρ - Κόσγουορθ, ο Μίκα Σάλο με τη Σάουμπερ και ο παγκόσμιος πρωταθλητής Μίκα Χάκινεν με τη Μακλάρεν του, που αντιμετώπιζε προβλήματα.

Μετά το Μονακό, ο Σουμάχερ προηγείται του Κούλθαρντ με 12 βαθμούς διαφορά και η Φεράρι της Μακλάρεν με 5 β. Επόμενο γκραν πρι στις 18 Ιούνη.