Στην αρχή είχαμε το διαβόητο «Απελευθερωτικό Στρατό του Κοσσυφοπεδίου» (ΑΣΚ), ο οποίος συγκροτήθηκε από Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, διάφορους μισθοφόρους κάθε εθνικότητας και με την ολόπλευρη χρηματοδότηση και βοήθεια γερμανικών και αμερικανικών υπηρεσιών και οργανισμών. Μετά και παρά το γεγονός, πως το Κοσσυφοπέδιο τελούσε πλέον υπό ΝΑΤΟική ασφυκτική κατοχή, εμφανίστηκε το «αδελφάκι» του ΑΣΚ, στο Πρέσεβο, αυτή τη νότια περιοχή της Σερβίας, στα όρια με το Κοσσυφοπέδιο, όπου ζει αλβανική μειονότητα. Και τώρα, έχουμε και το τρίτο «αδελφάκι» του ΑΣΚ, τούτη τη φορά στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), όπου επίσης ζουν πολλοί Αλβανοί. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, στο Τέτοβο και άλλες αλβανόφωνες επαρχίες της ΠΓΔΜ, υπάρχει ήδη δράση εξοπλισμένων ομάδων, που συγκροτήθηκαν με τη βοήθεια και καθοδήγηση του ΑΣΚ και προκαλούν σοβαρές ανησυχίες στην κυβέρνηση των Σκοπίων.

Λέτε, να μην τα γνώριζαν αυτά ο κ. Σολάνα και οι άλλοι υπουργοί Εξωτερικών των Βαλκανίων, όταν τις προάλλες στη Θεσσαλονίκη προέβλεπαν σοβαρούς κινδύνους νέας κρίσης στα Βαλκάνια, στο άμεσο μέλλον. Κι αυτά γνώριζαν και πολύ περισσότερα... Αλλωστε, δεν έκαναν για πλάκα την πρόσφατη άσκηση «Dynamic Mix». Με το ένα χέρι δημιουργούν την κρίση- άλλοθι και με το άλλο έρχονται μετά ως... σωτήρες. Είναι η σύγχρονη εκδοχή της παμπάλαιας συνταγής του «διαίρει και βασίλευε». Και οι λαοί πληρώνουν τα σπασμένα.

Προς κάθε αρμόδιο

Εχουμε τις εξής απορίες: Πώς γίνεται και στη διάρκεια των 25 χρόνων εγκληματικής δράσης της «17 Ν», με τα 70 «χτυπήματα» και τους 23 νεκρούς, δε συνέπεσε ποτέ να υπάρχει κάποιος άνδρας των διωκτικών δυνάμεων, κοντά στο χώρο της επίθεσης και την ώρα που αυτή γίνεται; Πώς δεν έτυχε αυτό ποτέ, παρ' ότι οι στόχοι ήταν - κατά κανόνα - πρόσωπα ή χώροι, που θεωρητικά - τουλάχιστον - θα έπρεπε να φυλάγονται; Μήπως, οι κάθε φορά «εκτελεστές» ήταν σίγουροι ότι δεν πρόκειται να έχουν την οποιαδήποτε ανεπιθύμητη - έστω και τυχαία - συνάντηση; Κι αν ναι, μπορείτε να υποθέσετε πώς το διασφαλίζουν αυτό ή, μήπως, περιμένετε να σας λυθούν οι απορίες, με την ενίσχυση της «αστυνομικής συνεργασίας» με τις αμερικανικές υπηρεσίες;..

Αποκαλυπτική ήταν η τοποθέτηση του υπουργού Εργασίας, Τ. Γιαννίτση. Βοηθούσε και το περιβάλλον, βλέπετε. Μιλούσε στη Σύνοδο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, στη Γενεύη της Ελβετίας. Προσέξτε τώρα και το παρακάτω απόσπασμα από την ομιλία του: «Οι μεταρρυθμίσεις αυτές (σ.σ. που η κυβέρνηση έχει βάλει μπροστά και πρόκειται να προχωρήσει γρηγορότερα) αφορούν στην εκπαίδευση, στην ευελιξία της αγοράς εργασίας, στις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, στον περιορισμό του μη εργασιακού κόστους, στην ενσωμάτωση μέτρων για την ισότητα των ευκαιριών στην αγορά εργασίας».

Τι εννοεί με όλ' αυτά ο κ. Γιαννίτσης; Τα εξής: Περισσότερα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού στους μεγαλοεργοδότες για διοργάνωση σεμιναρίων κατάρτισης, εξειδίκευσης, κλπ., κλπ. (εκπαίδευση). Περισσότερο έντονη προώθηση των διάφορων μορφών μερικής απασχόλησης, με ανάλογα μέτρα και στις μορφές αμοιβής των εργαζομένων (ευελιξία της αγοράς εργασίας). Περισσότερα χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού στους μεγαλοεργοδότες για να προσλαμβάνουν άνεργους (ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης). Μείωση φορολογικών, ασφαλιστικών, κλπ., εισφορών των μεγαλοεργοδοτών (περιορισμός του μη εργασιακού κόστους). Μέτρα ενίσχυσης του ανταγωνισμού μεταξύ των εργαζομένων για την απόκτηση μιας κάποιας θέσης εργασίας, με όλες τις αναπόφευκτες συνέπειες (ισότητα ευκαιριών στην αγορά απασχόλησης).

Αν αναρωτιέστε, μήπως κάναμε λάθος, πέφτετε έξω. Οχι, δεν κάναμε λάθος. Στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας μίλαγε και όχι στη Διεθνή των βιομηχάνων...

Θέλετε και κάποια παραδείγματα πρακτικής εφαρμογής των όσων είπε ο υπουργός Εργασίας; Διαβάστε, λοιπόν, τα παρακάτω άρθρα του νέου Κανονισμού Προσωπικού στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, που είναι έτοιμος και περιμένει την έγκρισή του από τη διοίκηση του ΟΛΠ: «Το προσωπικό κάθε κατηγορίας υποχρεούται να απασχολείται κατά την κρίση της υπηρεσίας σε οποιαδήποτε θέση ή ειδικότητα αυτής, εφόσον έχει τα τυπικά προσόντα, χωρίς η αλλαγή θέσης ή ειδικότητας να θεωρείται ως μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας» (άρθρο 4). «Το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό μπορεί να προσληφθεί με καθεστώς πλήρους απασχόλησης ή μερικής απασχόλησης» και «προσωπικό που έχει προσληφθεί και παρέχει τις υπηρεσίες του με πλήρη απασχόληση μπορεί να απασχοληθεί με μερική απασχόληση, όταν τούτο συμφωνηθεί μεταξύ εταιρίας και εργαζομένου» (άρθρο 5). Κι επειδή, τέτοιοι όροι απασχόλησης προϋποθέτουν και την... ανάλογη πειθαρχία, το πέμπτο κεφάλαιο προβλέπει: Δεν επιτρέπονται «σχόλια που γίνονται κατά τρόπο αντιυπηρεσιακό, σε δοθείσες εντολές, αποφάσεις ή ληφθέντα υπηρεσιακά μέτρα από προϊσταμένους», ενώ όποιος δεν υπακούσει σε «οδηγίες και εγκυκλίους που εκδίδει κάθε φορά η διοίκηση και τα αρμόδια προς τούτο υπηρεσιακά όργανα της εταιρίας» θα διωχτεί πειθαρχικά και δεν αποκλείεται η απόλυσή του!

Κι ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή. Σκεφθείτε, τι θα γίνεται, όταν θα μπουν σε εφαρμογή και οι πρόσφατες υποσχέσεις του υπουργού Εργασίας...

«Αν θέλουμε να είμαστε σε θέση να κάνουμε άλλο ένα Κόσσοβο, αν θέλουμε να φέρουμε την ειρήνη και τη σταθερότητα σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, πρέπει να έχουμε τα στρατεύματα, να δράσουμε άμεσα». Αυτά είπε - μεταξύ άλλων - ο γγ του ΝΑΤΟ, Τζορτζ Ρόμπερτσον σε συνέντευξή του, προχθές, στο βρετανικό ραδιόφωνο του BBC. Και δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία, ακόμη και σε όσους δεν έχουν ακόμη καταλάβει τι σημαίνει το σημερινό ΝΑΤΟ και το νέο δόγμα του, για το χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς της «συμμαχίας». Κι επειδή, όλ' αυτά δε γίνονται χωρίς χρήματα, ο κ. Ρόμπερτσον ήταν εξίσου καθαρός και σ' αυτό το ζήτημα: Αυτό απαιτεί επενδύσεις απ' όλες τις χώρες - μέλη, σημείωσε. Στρατοί στα χαρτιά δεν επιλύουν κρίσεις. Οι χώρες - μέλη πρέπει να κάνουν περισσότερα και αυτό είναι το μήνυμά μου, τόνισε.

Οχι, τι νομίζατε... Ποιοι θα πληρώσουν τα «σπασμένα» του εγκληματικού πολέμου ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, αλλά και των μελλοντικών «Κοσσυφοπεδίων», που σχεδιάζουν ο κ. Ρόμπερτσον και οι καθοδηγητές του; Οι ένοικοι του Λευκού Οίκου, της Ντάουνιγκ στριτ 10, κλπ., κλπ., μαζί με τους χρυσοκάνθαρους της Γουόλ στριτ; Οχι, βέβαια...

Παγκόσμια Μέρα του Περιβάλλοντος είχαμε τις προάλλες, αλλά η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Σύμφωνα με καταγγελία περιβαλλοντικών συλλόγων της Φιλαδέλφειας, του Γαλατσίου και του Ψυχικού, η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (ΚΕΔ) έβγαλε πρόσφατα σε δημοπρασία ένα τμήμα του δάσους Βεΐκου, και συγκεκριμένα 5 στρέμματα, που βρίσκονται στην κορυφογραμμή των Τουρκοβουνίων και στις παρυφές του σχεδίου πόλης του Δήμου Ψυχικού. Πλειοδότης στη δημοπρασία, έναντι δύο δισεκατομμυρίων δραχμών, αναδείχτηκε μεγάλη κατασκευαστική εταιρία, η οποία συμμετέχει σε κοινοπρακτικά σχήματα των Ολυμπιακών έργων.

Ετσι γίνεται συνήθως. Ξεκινάνε από τις κορυφογραμμές σήμερα και μέχρι το 2004 θα «κόβουν» και θα πουλάνε οικόπεδα, ακόμη και στην πλατεία Ομονοίας...

«Για μένα δεν υπάρχουν δυο τεχνοτροπίες, εχθρικές η μια με την άλλη: η ανατολίτικη και η δυτική, η μοντέρνα και η παλιά. Αγαπώ την Κάλλας και τη Σωτηρία Μπέλλου. Και δεν αισθάνομαι διχασμένος. Ακολούθησα αρχικώς κι εγώ τη διεθνή αστική μανία ν' αλλοτριώσω καθετί που δεν είναι αστικό, που να μη διευθύνεται από την αχόρταγη αστική τάξη. Αργότερα κατάλαβα πως ο ελληνικός λαός δεν ήταν αποθήκη μοτίβων αλλά η αυθεντική αριστοκρατία, πεσμένη στη σκλαβιά και την περιφρόνηση (...), ότι είμαστε και εμείς οι ίδιοι (σ.σ. οι καλλιτέχνες) λαός και κινδυνεύουμε ν' αλλοτριωθούμε και να γίνουμε σαν τα μούτρα αυτών που μας αδικούν. Συγκλονιζόμουν από την ομορφιά του λαού. Τους πανάρχαιους νόμους της ζωγραφικής μερικοί τους ξέρουν εκ γενετής, όπως το χελιδόνι ξέρει να χτίζει τη φωλιά του χωρίς να έχει πάει σε αρχιτεκτονική σχολή. Το αληθινό έργο του καλλιτέχνη είναι να ξεχωρίζει, ν' απορροφά, να υψώνει την ελευθερία που την τσακίζουν οι αφόρητοι ανταγωνισμοί».

Γρηγοριάδης Κώστας

Τέτοιες στροφές 180 μοιρών είναι ενδημικές ενός πολιτικού σκηνικού (σωστότερα: συστήματος) που ευνοεί τις πιο απίθανες ακροβασίες (διάβαζε συμμαχίες) προκειμένου να διατηρηθεί η περιλάλητη «κυβερνητική σταθερότητα» της χώρας, για την οποία κόπτονται Αμερικανοί, Ευρωπαίοι, Τούρκοι στρατηγοί, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και βιομήχανοι. Ετσι, δεν είναι «παράξενη» η συνύπαρξη ενός «κεντροαριστερού» (Ετσεβίτ), ενός φιλελεύθερου δεξιού (Γιλμάζ) και ενός φασιστικών καταβολών λαϊκιστή (Μπαχτσελί) στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Απόδειξη: Παρά τις αβυσσαλέες πολιτικές διαφορές τους, άρκεσε μόνο το σχόλιο του Ετσεβίτ περί κινδύνου «ακύρωσης των θετικών αποτελεσμάτων» που «πέτυχε» η κυβέρνησή του, για να σβήσει - τουλάχιστον προσωρινά - αυτό που έμοιαζε διαλυτική κρίση σαν διαγωνισμός ευγένειας ( «-είστε έντιμος!», «-ναι, μα σεις είστε εντιμότερος!» ).

Μόνο που ο «κίνδυνος» για την κυρίαρχη τάξη της Τουρκίας και τους λογής πάτρωνές της δε θα περάσει έτσι εύκολα. Η διάλυση του Κόμματος της Αρετής, που προώθησε ακριβώς το ίδιο το σύστημα για να διασφαλίσει τη «σταθερότητά του», αν επιτευχθεί, θα σημάνει πιθανότατα πρόωρες εκλογές λόγω αποπομπής τουλάχιστον 75 βουλευτών. Κι αν τα πράγματα φθάσουν ως εκεί, οι «συμμαχίες» θα πάνε περίπατο...

Απ' το Βορρά

μας πήγανε

στο Νότο

με τη βία

κι από Ελλάδα

οι «νονοί»,

οι τρομοκράτες

οι τρανοί,

μας βγάλαν

... Κολομβία!

* * *

Ετσι, αυθαιρέτως

έφεραν

το χάρτη πάνω

κάτω,

γιατί ο κόσμος

λέει, συχνά

βγαίνει στους δρόμους

και μηνά

«Εξω από δω

το ΝΑΤΟ»!

* * *

Απ' το Βορρά

μας πήγανε

στο Νότο

με απάτη,

μα κι απ' τη «νέα» μας

τη γη

λέμε στο ΝΑΤΟ

με οργή

«Εξω από δω

δραγάτη»!