Αυτή η κατάσταση είναι απόρροια του σημερινού κοινωνικού μοντέλου, το οποίο αδυνατεί μέσα στις συνθήκες μονοπώλησης της οικονομίας από ισχυρούς, πολυεθνικούς ομίλους, να διαχειριστεί και να αντιστρέψει τα προβλήματα που γεννάει η ίδια του η φύση.

Από την άλλη, ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δε θέλει και δεν μπορεί να αναδείξει μέσα στους εργαζόμενους τις απαραίτητες λύσεις - μέτρα προστασίας - και να βρεθεί σε πλήρη αντιστοίχιση με τις σύγχρονες και διευρυμένες ανάγκες τους. Παραμένουν αγκυλωμένοι σε μεταρρυθμιστικές και συναινετικές λογικές, συνεχίζοντας τον αποπροσανατολιστικό τους ρόλο, τόσο στο εργατικό κίνημα, όσο και στα άλλα κοινωνικά κινήματα.

Η ταξική συνιστώσα - αυτό κάνει το ΠΑΜΕ - οφείλει να ανακόψει αυτήν την πορεία, να αλλάξει τη συνδικαλιστική και πολιτική ρότα, σε μιαν άλλη κατεύθυνση, όπου και οι μικρότερες εργατικές κατακτήσεις περνούν μέσα από τους αγώνες των ρήξεων και των ανατροπών με τα μονοπώλια, τον ΣΕΒ, την ΕΕ και το εργοδοτικό κράτος.

Οι αντικειμενικές συνθήκες σήμερα διευκολύνουν προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί πιο εύκολα από εδώ και πέρα θα απεγκλωβίζονται δυνάμεις από τις λογικές του μεταρρυθμισμού και της ταξικής συνεργασίας.

Η ανταγωνιστικότητα, η παραγωγικότητα, η ταξική συναίνεση για την καπιταλιστική κερδοφορία, βρίσκεται στο χέρι μας να τα επιστρέψουμε μια για πάντα στο παρελθόν! Οι σημερινοί και αυριανοί εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι φτωχοί ΕΒΕ, η διανόηση, θα είναι εκεί!

Η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ να οργανώσει ένα ευρύτερο συλλαλητήριο με το οποίο θα απαντήσουμε στην κυβέρνηση, ότι δεν «έχει την κοινωνία με το μέρος της» παρά μόνο τους βιομηχάνους και θα απαιτήσουμε λύσεις στα προβλήματά μας, καθημερινά μεταφέρεται απ' άκρου σ' άκρον, σε όλη τη χώρα και κερδίζει την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.