Το στίγμα της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης έδωσε χτες στη Βουλή ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, τονίζοντας ότι άξονας των ενεργειών της είναι η λεγόμενη υγιής επιχειρηματικότητα, η πολυπόθητη για το κεφάλαιο ανταγωνιστικότητα και γενικόλογα η ανάπτυξη που δε θα βασίζεται στο δημόσιο τομέα.

Μιλώντας στη συνεδρίαση για το νομοσχέδιο που προβλέπει τις ...«συμπράξεις» δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην κατασκευή και εκμετάλλευση δημόσιων έργων ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση προχωρά και στην πώληση ακόμα 10% των μετοχών του ΟΤΕ. Ακάθεκτη προχωράει η κυβέρνηση και σε περαιτέρω ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας αφού, όπως είπε ο Γ. Αλογοσκούφης, ο στόχος της είσπραξης 1,6 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις, θα ξεπεραστεί κατά πολύ και δεν αποκλείεται «να υπάρξουν και άλλες κινήσεις ώστε να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο πρόβλημα του δημοσίου χρέους».

Για τις ρυθμίσεις που αφορούν τις «συμπράξεις» ο υπουργός σημείωσε ότι και το ΠΑΣΟΚ ακολουθούσε την ίδια τακτική και μάλιστα είχε έτοιμο σχετικό νομοσχέδιο το οποίο δεν πρόλαβε να ψηφίσει στην προηγούμενη Βουλή. Κάλεσε δε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να μην αποκηρύσσουν το παρελθόν τους.

«Το συζητούμενο νομοσχέδιο βρίσκεται σε αρμονία με μια ταξική πολιτική διευκόλυνσης των δραστηριοτήτων του κεφαλαίου και σε τομείς όπου υπήρχαν "εμπόδια" που περιόριζαν τη δυνατότητα συμμετοχής του κεφαλαίου» τόνισε στην παρέμβασή του στη συζήτηση ο κοινοβουλευτικός εκπροσώπους του ΚΚΕ Ορέστης Κολοζώφ. Κατήγγειλε ότι με τις διατάξεις του νομοσχεδίου παραδίδεται στους μονοπωλιακούς ομίλους και η κατασκευή και η λειτουργία των δημόσιων έργων υποδομής.

«Πρόκειται, είπε, για μια ακόμα χαριστική πράξη υπέρ του κεφαλαίου μετά τα κίνητρα που έχουν δοθεί με τον αναπτυξιακό νόμο, τη μείωση του φορολογικού συντελεστή και τη στήριξη των επενδύσεων του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια. Τελικά με αυτό το νομοσχέδιο ο ιδιωτικός τομέας αναδείχνεται σε πρωταγωνιστή ως προς την εκτέλεση των έργων και όχι ως συμπλήρωμα όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση».

Ο Ο. Κολοζώφ τόνισε ότι στις ορέξεις του κεφαλαίου προσφέρονται σήμερα έργα και υπηρεσίες τόσο του στενού όσο και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίες αποτελούν κοινωνικά αγαθά και μετατρέπονται σε εμπόρευμα για την αποκόμιση κερδών από τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Κριτήριο, είπε, είναι η ανταποδοτικότητα και το επιχειρηματικό ενδιαφέρον και όχι η κοινωνική συμβολή αυτών των έργων, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται έργα αναγκαία για τον τόπο, τα οποία όμως δε θα είναι ελκυστικά για τους ιδιώτες.