Σάββατο 30 Ιούλη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Να 'τανε μόνο φωτιά στα κούτσουρα...

Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
Πάνω που ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να μιλάμε για διακοπές και κουβαδάκια απλωμένα στην άμμο, με τα πιτσιρίκια να χαλάνε τον κόσμο στο κύμα και το βράδυ ρακί και ντάκο στην πλατεία με τους φίλους, ε, μας τη μαύρισαν πάλι την καρδιά.

Οχι με τις φωτιές στο συνήθη τόπο, της όλο και μεγαλύτερης εμπορικής αξίας (μια ματιά στην κλιμάκωση των τιμών των οικοπέδων, από τότε που ήταν όλα δάσος μέχρι σήμερα, δείχνει τρανά και ποιος και γιατί βάζει τις φωτιές. Από το 1944, όταν ο κόσμος όλος πεινούσε υπό κατοχή και κάτι «μαύροι» έβαλαν φωτιά στο περίφημο υποθηκοφυλακείο Κρωπίας κι άρχισαν να παρουσιάζουν μετά κάτι παράξενες ιδιοκτησίες σε απάτητες ρεματιές και ρουμάνια, είναι γνωστό τι θα συμβεί. Και πολύ άργησε...).

Η τσαντίλα σήμερα δεν προέρχεται από τις φωτιές. Εξάλλου, ο σκιτσογράφος με μια λεζάντα που σπάει κόκαλα βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Κι έπειτα, δεν έχει νόημα να κλαις πάνω απ' τα καμένα. Οχι εσύ που έχασες κόπους μιας ζωής σε λίγα λεπτά. Εσύ καλά κάνεις κι αγανακτείς και φωνάζεις, πού μυαλό μες στην καταστροφή και γι' άλλες σκέψεις.

Αλλά όλοι οι υπόλοιποι με τις επιλεκτικές «οικολογικές ευαισθησίες» μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε το παραμύθι; Αφού με την υπογραφή του 90% των ψηφοφόρων καίγονται τα δάση, προς τι το κλάμα την επομένη; Αφού ψηφίζεις για να εγκρίνεις την εμπορευματοποίηση των πάντων, τι σκούζεις μετά;

Δε λέμε γι' αυτούς, που θέλουν το δάσος μόνο για την «πάρτη» τους και σκιάζονται τώρα πως θα πλακώσουν κι άλλοι στα διπλανά οικόπεδα. Για όλους εμάς, τους υπόλοιπους, γίνεται κουβέντα. Που δεν έχουμε και δε θα έχουμε οικόπεδο στο Βουτζά και δήθεν μας έπιασε ο πόνος, γιατί παραλίγο να καεί μια βίλα πολυτελείας κτισμένη στο δάσος που πούλησε η Εκκλησία...

Να μιλήσουμε για το πώς όλα αυτά θα γίνουν κοινωνική περιουσία; Για το πώς, με μιαν άλλη οργάνωση της κοινωνίας, θα ξαναβρεί και η σχέση μας με τη φύση την ισορροπία της; Οσο δεν ανοίγουμε καν αυτήν τη συζήτηση, ας μην κλαίμε.

Φτάνει που κλαίει ο ΣΥΝ, διαπιστώνοντας πως όταν ψήφιζε υπέρ της διεύρυνσης της ΕΕ, ψήφιζε και υπέρ των βαλκανικών μισθών και δεν το αντέχουν αυτό, θέλουν τιμές ...Βρυξελλών τα παιδιά. Στους μισθούς, όχι στα προϊόντα. Υποκριτές; Μπα. Εξις δευτέρα φύσις.

Για την τσαντίλα λέγαμε: Ρίξτε μια προσεκτική ματιά στην είδηση από τα Χανιά. Κι απαντήστε: Με ποιο κριτήριο επιλέγονται οι «πιθανοί» ηγέτες;

Πειράζει, μ' αφορμή τη Χιροσίμα, να διαδηλώσουμε φέτος στα Χανιά;


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ