Καθόλου πειστική δεν ακούστηκε - το ακριβώς αντίθετο - η διαβεβαίωση του Κ. Καραμανλή ότι «όλες οι δασικές εκτάσεις που κάηκαν κηρύσσονται άμεσα αναδασωτέες», ή ότι «στη θέση του δάσους που κάηκε θα δημιουργηθεί νέο δάσος». Και αυτό όχι μόνο λόγω της γενικότερης αναξιοπιστίας και ανυποληψίας που έχει προκαλέσει εξαιτίας της "αθέτησης" των προεκλογικών υποσχέσεων, αλλά ειδικά για τη λόγω και έργω δασοκτόνα πολιτική που έχει εφαρμόσει η κυβέρνησή του. Με νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών δίνεται το δικαίωμα στους καταπατητές να νομιμοποιήσουν τα αυθαίρετα, αν πληρώσουν 300 ευρώ για το στρέμμα! Με άλλη απόφαση, η ΔΕΗ σπεύδει να προσφέρει ρεύμα σε χιλιάδες αυθαίρετα, προσφέροντας νομιμοποίηση στους παρανομούντες. Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά ας περιοριστούμε εδώ. Γιατί λοιπόν να γίνει πιστευτός ο λόγος του Κ. Καραμανλή, όταν την ίδια στιγμή η κυβέρνησή του εργάζεται αόκνως και αθόρυβα για τον αποχαρακτηρισμό και την καταστροφή των δασών;