Προς

Το Διοικητικόν Συμβούλιον του Δικηγορικού Συλλόγου Μυτιλήνης

Ενταύθα

Κύριοι συνάδελφοι,

Από εξαετίας σχεδόν εδιώχθημεν από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου διά τας πολιτικάς μας πεποιθήσεις.

Εκτοτε και μέχρι του παρελθόντος Σεπτεμβρίου συνεχώς παρεμείναμεν ως εξόριστοι εις διαφόρους ερημονήσους του Αιγαίου, αποσπασθέντες από τας οικογενείας μας και τας επαγγελματικάς μας ασχολίας, και υποστάντες παντοειδείς κακουχίας και στερήσεις.

Κατά το τέλος Σεπτεμβρίου π.έ. μετήχθημεν εις την πόλιν σας και ενεκλείσθημεν εις τας φυλακάς μαζί με τέσσαρας άλλους συνεξορίστους μας, προφυλακισθέντες με την κατηγορίαν της στάσεως. Παρεμείναμεν προφυλακισμένοι μέχρι της 18ης τρέχοντος, οπότε διετάχθη παρά του κ. Εισαγγελέως Εφετών Σύρου η αποφυλάκισίς μας, ως συμπληρωθέντος του χρόνου της προφυλακίσεως.

Από της αποφυλακίσεώς μας κρατούμεθα εις το Β΄ Αστυνομικόν Τμήμα, προοριζόμενοι και πάλιν διά τον προηγούμενον τόπον της εξορίας μας, την νησίδα «Αγιος Ευστράτιος».

Κατά τον χρόνον της παραμονής μας εν την φυλακή κατωρθώναμεν να αντιμετωπίζωμεν στοιχειωδώς το πρόβλημα του επισιτισμού μας με τα ολίγα όσπρια, τα οποία εχορήγει καθημερινώς εις τους κρατουμένους. Ηδη από της αποφυλακίσεώς μας δε λαμβάνομεν συσσίτιον. Δικαιούμεθα μόνον ως εξόριστοι 25δραχμον έκαστος ημερήσιον επίδομα απορίας. Αλλά και τούτο θα εισπράξωμεν βραδύτερον, εις τον τόπον της εξορίας.

Επίσης, λόγω διακοπής της τηλεγραφικής συγκοινωνίας δεν ηδυνήθημεν να επικοινωνήσωμεν με τας οικογενείας μας, από τας οποίας, μολονότι τελείως εξηντλημένας οικονομικώς, ηλπίζαμεν να τύχωμεν ποιας τίνος αρωγής.

Αντιλαμβάνεσθε συνεπώς το δύσκολον της θέσεώς μας. Να είμεθα δηλαδή ξένοι και άγνωστοι εις την πόλιν σας, με δύο από τους συγκατηγορουμένους μας ασθενείς φυματικούς, με ταξείδιον, που θα διαρκέσει ασφαλώς επί μήνα, ίσως και περισσότερον ακόμη. Δε δυνάμεθα ούτω να εξασφαλίσωμεν ουδέ το ελάχιστον συσσίτιον, όπερ είχαμεν εν τη φυλακή.

Οθεν, εκρίναμεν επιτετραμμένον να σας γνωρίσωμεν τα ανωτέρω, καθιστώντες ούτω την περίπτωσίν μας αντικείμενον της συναδελφικής σας αλληλεγγύης και ενδιαφέροντος, προς τα οποία και μόνον δυνάμεθα ν' απευθυνώμεθα.

Μετά τιμής και συναδελφικών αισθημάτων

Ιωάν. Χρ. Βουρνάς

Αλεξ. Π. Βασιλάκης

(Δικηγόροι Αθηνών)

31 Μαρτίου 2 - Αρ. πρωτ. 101

Προς τον

κ. Διοικητήν Χωροφυλακής Λέσβου

ΕΝΤΑΥΘΑ

Εχομεν την τιμήν να γνωρίσωμεν υμίν ότι οι κ.κ. Ιωάν. Βουρνάς και Αλέξ. Βασιλάκης, δικηγόροι Αθηνών, κρατούμενοι εις το Β΄ Αστυνομικόν Τμήμα, δι' επιστολής των προς ημάς επικαλούνται υπέρ αυτών την αλληλεγγύην των Μελών του Συλλόγου, καθόσον, ευρισκόμενοι, ως εκθέτουσιν εν τη επιστολή των, από πολλού χρόνου μακράν των οικογενειών των και των επαγγελματικών των ασχολιών, στερούνται των μέσων ίνα ανταποκριθώσι εις τας στοιχειώδεις ανάγκας της διατροφής των.

Προκειμένου όπως αποφασίσωμεν την διενέργειαν εράνου μεταξύ των Μελών του Συλλόγου προς ανακούφισιν των ανωτέρω δύο συναδέλφων, παρακαλούμενων όπως μας γνωρίσητε αν δυνάμεθα να πράξωμεν τούτο.

Μετά τιμής

Ο Πρόεδρος

Ο Γεν. Γραμματέας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΧΩΡ. ΛΕΣΒΟΥ

ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΕΙΔ. ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΑΡΙΘ. 9/102/8

Μυτιλήνη τη 4η Απριλίου 1942

ΠΡΟΣ

Τον Δικηγορικόν Σύλλογον Μυτιλήνης

ΕΝΤΑΥΘΑ

Επί τω υπ' αρίθμ. 101 ε. έτους εγγράφω σας, έχομεν την τιμήν να γνωρίσωμεν ότι οι κρατούμενοι εις το ενταύθα Β΄ Αστυνομικόν Τμήμα Δικηγόροι Ιωάννης Βουρνάς και Αλέξανδρος Βασιλάκης πρόκειται να μεταχθούν εις Αγιον Ευστράτιον προς συνέχισιν της εκτοπίσεώς των, εις ην διατελούν από πολλού. Ούτοι τυγχάνουν εκ των αμετανοήτων κομμουνιστών, αρνούμενοι να υπογράψουν δήλωσιν μετανοίας και ως εκ τούτου ευρίσκονται μακράν των οικογενειών των και των κυρίως επαγγελμάτων των, παρότι η Πολιτεία τοις παρέσχε τα μέσα όπως επανέλθουν εις την ευθείαν οδόν και ζήσουν ως νομιμόφρονες πολίται, εις όφελος του Κοινωνικού Συνόλου, ως αρμόζει εις επιστήμονας.

Κατόπιν τούτων και των απαγορευτικών διαταγών του Υπουργείου Δημοσίας Ασφαλείας και των Αρχών Κατοχής δε δυνάμεθα να επιτρέψωμεν την ενέργειαν εράνου μεταξύ των μελών υμών υπέρ των ως άνω εξορίστων.

Ο

Διοικητής

Γαλούσης Νικ.

Μοίραρχος