Το Μάη, κατόρθωσε να εκλεγεί, έστω και με σημαντικές απώλειες, για τρίτη συνεχόμενη φορά και να γράψει ιστορία όχι μόνο για το Εργατικό Κόμμα. Πριν από λίγες μέρες, ανέλαβε την Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση γι' αυτό το εξάμηνο σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, μετά το διπλό «όχι» Γάλλων και Ολλανδών στο δημοψήφισμα για την έγκριση της Συνταγματικής Συνθήκης και παρουσιάστηκε αυτός ως ο «σωτήρας της Ευρώπης».

Την Τετάρτη, το Λονδίνο ελάμβανε το χρίσμα για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων το 2012 και ενόσω ο ίδιος ο Βρετανός πρωθυπουργός έσπευδε πίσω στη Βρετανία, ώστε να υποδεχτεί τους ηγέτες των Οκτώ πλέον ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών, της G8. Η ατζέντα της Συνόδου, για περιβάλλον και Αφρική, ήταν ολόδική του. «Καινοτομία» στην τριαντάχρονη ιστορία των Συνόδων των Ισχυρών. Στο πλευρό του και όλοι οι διάσημοι αστέρες της διεθνούς μουσικής σκηνής με τις συναυλίες της Λάιβ 8. Είχε όλο τον «κόσμο» δικό του... μέχρι το πρωινό της Πέμπτης, όταν ο «πόλεμος του Ιράκ» μεταφέρθηκε στην καρδιά του Λονδίνου.

Τώρα οι Βρετανοί τα βάζουν μαζί του, λες και δεν είναι οι ίδιοι, που επανεξέλεξαν έναν εγκληματία πολέμου να ηγηθεί της χώρας για άλλη μια τετραετία. Δεν είναι λίγοι αυτοί, που επαναφέρουν το ζήτημα της αποχώρησής του από την πολιτική σκηνή. Αραγε, πρόκειται για το κύκνειο άσμα του Τόνι Μπλερ, του ανθρώπου που προώθησε όσο κανείς άλλος τα συμφέροντα του βρετανικού κεφαλαίου τα τελευταία 30 χρόνια;