«O ελληνόκτητος εμπορικός στόλος έχει 3.338 πλοία, με χωρητικότητα 182.540.868 dw, μέγεθος που αντιστοιχεί στο 19,5% της παγκόσμιας χωρητικότητας, αναδεικνύοντάς τον στην πρώτη θέση της παγκόσμιας ναυτιλίας. Τα τελευταία 15 χρόνια, τα ελληνόκτητα πλοία αυξήθηκαν κατά 882 μονάδες (ποσοστό 35,9%). Οι παραγγελίες των εφοπλιστών περιλαμβάνουν την κατασκευή 338 νέων πλοίων αξίας 6,8 δισ. ευρώ. Ο ελληνόκτητος στόλος αντιπροσωπεύει το 56% της χωρητικότητας του στόλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το παραπάνω, σε συνδυασμό με την εκτίναξη στα ύψη των ναύλων των πλοίων από 01/01/2003 - τάση που συνεχίζεται αμείωτη και το 2005 - αποδεικνύουν ότι η ελληνική αστική τάξη αξιοποίησε τις μεταφορικές ανάγκες της διεθνούς οικονομίας προς όφελός της και κατόρθωσε να συσσωρεύσει τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των ναυτεργατών.

Στις θέσεις της ΚΕ για το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ επισημαίνεται ότι: "Το εφοπλιστικό κεφάλαιο διατήρησε την ισχυρή του θέση στην ευρωπαϊκή και διεθνή ναυτιλία. Αύξησε τη μεταφορική του ικανότητα και τα κέρδη του. Εγινε πιο επιθετικό. Από το εφοπλιστικό κεφάλαιο προβάλλεται η γραμμή της επιστροφής στο Ελληνικό Νηολόγιο, με όρο την επίσπευση νέων φιλοεφοπλιστικών, αντεργατικών μέτρων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του. Συνιστά εκείνο το τμήμα του εγχώριου κεφαλαίου που διαπραγματεύεται από θέση ισχύος στην ΕΕ, φέρνει στην επιφάνεια τις αντιθέσεις ανάμεσα στις ενώσεις του με τη διαχείριση που ασκείται από την ΕΕ."

Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις.

Την 1η Γενάρη 2005 ο παγκόσμιος εμπορικός στόλος είχε 46.222 πλοία (χωρητικότητα 547.709.000 gt). Η ανακοίνωση της Κομισιόν στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο COM(2001) 188 06/04/2001 αποτυπώνει τη ραγδαία μείωση του ναυτεργατικού δυναμικού από τα κράτη - μέλη κατά 40% σε σύγκριση με τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το σύνολο των στόλων των 9 ναυτικών κρατών - μελών το 1960 απασχολούσε 254.000 και 155.000 περίπου το 2005, ενώ ο αριθμός των πλοίων και η χωρητικότητα αυξήθηκαν.

Δραστική ήταν η μείωση του ελληνικού ναυτεργατικού δυναμικού. Με την αντιναυτεργατική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, διώχτηκαν οι Ελληνες ναυτεργάτες από τα καράβια. Το 1980 οι θέσεις εργασίας των Ελλήνων ναυτεργατών ήταν 59.534 και 18.500 ναυτεργάτες το 2004, εκτινάσσοντας στα ύψη την ανεργία, παρασέρνοντας πιο βαθιά στη χρεοκοπία το ΝΑΤ, τα Ταμεία Πρόνοιας και το Κεφάλαιο Επικουρικής Ασφάλισης με οργανικό έλλειμμα 1 δισ. ευρώ για το 2005!!!».

«Η εφαρμογή του αντιλαϊκού κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που από κοινού διαφήμισαν με τους εφοπλιστές η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, επέφερε τεράστια πλήγματα στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, όπως μείωση της συχνότητας των δρομολογίων των πλοίων, εκτίναξη στα ύψη της τιμής των εισιτηρίων και των ναύλων των εμπορευμάτων, εντατικοποίηση στο έπακρο της δουλιάς των ναυτεργατών και αύξηση της ανεργίας.

Το ΚΚΕ αντιτάχθηκε στον αντιλαϊκό κανονισμό και στο Ν.2932/2001 για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, με πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών.

Η πρόταση του ΚΚΕ, για την ανάπτυξη των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, είναι προσανατολισμένη στην υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας, στην προστασία της παραγωγικής βάσης της χώρας, στη διεύρυνση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων.

Παίρνει υπόψη της ότι η πρώτη βασική παραγωγική δύναμη της κοινωνίας είναι η εργατική δύναμη, ο εργαζόμενος άνθρωπος που επιβάλλεται να εργαστεί και να ζήσει σε ανθρώπινες συνθήκες, να διεκδικήσει τον παραγωγικό πλούτο που παράγει και του ανήκει.

Το ΚΚΕ καταθέτει στους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους και το λαϊκό κίνημα την πρόταση για τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΕΟΑΣ).

Ο ΕΟΑΣ, η διεύθυνση και η λειτουργία του θα υπόκεινται σε αυστηρό εργατικό κοινωνικό έλεγχο και θα χαρακτηρίζεται από διαδικασίες διαφάνειας και συλλογικότητας.

Στόχος του ΕΟΑΣ είναι η ολόπλευρη εξυπηρέτηση των θαλάσσιων συγκοινωνιακών - μεταφορικών αναγκών, η παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών, η βελτίωση της κατάστασης των ναυτεργατών, η προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Στη βάση αυτή θα καταρτιστεί πρόγραμμα ανανέωσης του ακτοπλοϊκού στόλου και θα ναυπηγηθούν πλοία στα ελληνικά ναυπηγεία.

Η ανανέωση του ακτοπλοϊκού στόλου, η γενικότερη αποτελεσματική οργάνωση και διαφανής διαχείριση θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις χαμηλού λειτουργικού κόστους και τον καθορισμό προσιτής για τους εργαζόμενους τιμής των εισιτηρίων.

Η ναυπήγηση ή η αγορά μικρής ηλικίας πλοίων θα ενταχθεί σε πρόγραμμα δημιουργίας στόλου ομοειδών σκαφών ανάλογα με τη θαλάσσια περιοχή, ώστε να εξασφαλιστεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο η άρτια εκπαίδευση των ναυτεργατών, να υποβοηθηθούν οι εργασίες συντήρησης και επισκευής.

Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής απαιτείται αναμόρφωση των λιμενικών εγκαταστάσεων. Θα ληφθούν οργανωτικά μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία των λιμανιών και τη σύνδεσή τους με το οδικό, σιδηροδρομικό δίκτυο και τα αεροδρόμια της χώρας.

Η λύση του σοβαρού αυτού αναπτυξιακού προβλήματος προϋποθέτει μια άλλη, Αντιιμπεριαλιστική Αντιμονοπωλιακή πολιτική. Αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και του σημερινού πολιτικού σκηνικού, για τη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Υπάρχει προοπτική και βρίσκεται στη σφυρηλάτηση της ενότητας της εργατικής τάξης, στο συντονισμένο αγώνα της με τα άλλα λαϊκά στρώματα».