Τη σφραγίδα και τον τόνο της ανούσιας δικομματικής αντιπαράθεσης, που διανθίζεται από τεχνητές φραστικές οξύτητες και εντυπωσιοθηρικές κορόνες, έδωσαν από την πρώτη μέρα της συζήτησης ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και το παράδειγμά τους ακολούθησαν οι υπουργοί και οι βουλευτές των δυο κομμάτων, εναλλασσόμενοι στο βήμα της Βουλής. Μη έχοντας ουσιαστικές πολιτικές διαφορές μεταξύ τους, αναδείκνυαν και κατάγγελλαν επιμέρους χειρισμούς και κινήσεις, κατηγορώντας οι μεν τους δε για ανικανότητα, ανευθυνότητα, έλλειψη συνεννόησης και συντονισμού, φαυλότητα και ρουσφετολογία, κλπ., κλπ. αντλώντας τα σχετικά περιστατικά και παραδείγματα από τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ οι πρώτοι και από τα ανάλογα φαινόμενα της σημερινής διακυβέρνησης οι δεύτεροι. Στο πλαίσιο αυτό, οι όποιες αναφορές υπουργών και βουλευτών της συμπολίτευσης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε λαϊκά και κοινωνικά προβλήματα αποτελούσαν απλώς το περιτύλιγμα της δικομματικής υποκρισίας και κοροϊδίας, στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Πολύ περισσότερο, που έγινε και πάλι φανερή η προσήλωση, η εμμονή και η συμπόρευσή τους στη λογική του «ευρωμονόδρομου», στη διαβόητη ανταγωνιστικότητα και στους «νόμους της αγοράς», στην πολιτική των αντιλαϊκών και αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών, στις αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις, στη σκληρή μονόπλευρη λιτότητα για τους εργαζόμενους και στις πολύμορφες παροχές και προνόμια για τους κεφαλαιοκράτες και την πλουτοκρατία.
ICON |