Η κυβέρνηση Τιμοσένκο-Γιούσενκο, λέει, διαμφισβητεί και παραπέμπει στα δικαστήρια 22 ιδιωτικοποιήσεις και θα ακολουθήσουν άλλες 194. Οχι, δεν έπαθαν κρίση προσωπικότητας οι υποστηριχθέντες από τις ΗΠΑ και χώρες - κλειδιά της ΕΕ ηγέτες της λεγόμενης «πορτοκαλί επανάστασης». Εξάλλου, η καλλίπυγος πρωθυπουργός της Ουκρανίας, με τα ωραία κοτσιδάκια, υπήρξε διακεκριμένο στέλεχος του μηχανισμού που αργότερα η ίδια αποκάλεσε «καθεστώς Κούτσμα» και οι φήμες την θέλουν να έγινε πολυεκατομμυριούχος, μέσα από τουλάχιστον σκοτεινές και αδιαφανείς ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες συντόνιζε με ακρίβεια πληρωμένου «εκτελεστή». Η όλη ιστορία της έρευνας για τις ιδιωτικοποιήσεις μοιάζει να αφορά την αναδιανομή της οικονομικοπολιτικής ισχύος στην Ουκρανία. Το θέμα, όπως εξάλλου παραδέχεται η ίδια η Τιμοσένκο, είναι η «επανιδιωτικοποίηση» των εν λόγω επιχειρήσεων. Οπως, για παράδειγμα, του μεταλλουργικού εργοστασίου «Γκριβοριζστάλ», το οποίο «ιδιωτικοποιήθηκε» το 2004, από την προηγούμενη κυβέρνηση, όταν πλέον είχε αρχίσει η «αντίστροφη μέτρηση» για τον Κούτσμα.