Στην υπογραφή της απόφασης ελέγχου ντόπινγκ εντός και εκτός αγώνων, προχώρησε χτες ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός. Ενα μέτρο που όμως δε συνοδεύεται από τη συνολική αντιμετώπιση του φαινομένου. Φαινόμενο η αιτία του οποίου βρίσκεται στην άκρατη εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και στο κυνήγι του κέρδους των χορηγών. Ομως, ούτε ο ίδιος και η κυβέρνησή του, ούτε φυσικά και οι «πράσινοι» προκάτοχοί τους, είναι διατεθειμένοι να ασχοληθούν με την «ταμπακιέρα». Γιατί η φαρμακοδιέγερση έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος του συστήματος; Τι πραγματικά φταίει και ένας αθλητής, θέτει σε κίνδυνο την υγεία ή τη ζωή του; Γιατί τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η σύνδεση επιτυχίας - ανταλλάγματος, η «θεοποίηση» του πρωταθλητισμού, η εμπορευματοποίηση του χώρου και ό,τι τέλος πάντων αποτελεί πολιτική επιλογή τους, είναι η αιτία...

Αυτοί όμως θέλουν να επικεντρώσουν μόνο στην - ακίνδυνη για το στάτους κβο αλλά και εύκολα ελεγχόμενη - καταστολή. Με την απόφαση καθορίζονται η διαδικασία κλήρωσης των αγώνων ή των αγωνισμάτων, πού θα διεξαχθεί ο έλεγχος ντόπινγκ, η διαδικασία γνωστοποίησης των αρμόδιων για τη διεξαγωγή του ελέγχου προσώπων, η διαδικασία κλήρωσης των αθλητών από κάθε ομάδα ή αγώνισμα που θα υποβληθούν στον έλεγχο, ο τρόπος ανακοίνωσης στους κληρωθέντες, η διαδικασία συλλογής, συσκευασίας και μεταφοράς των δειγμάτων, ο τρόπος ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων του ελέγχου κλπ.

Στο μεταξύ, σε συνέντευξη, που έδωσε σήμερα στο Ραδιοφωνικό Σταθμό ΣΚΑΪ, ο υφυπουργός Αθλητισμού, υποστήριξε πως διεκδικείται η ανάληψη του EURO 2012 «επειδή εκτιμούμε ότι ουσιαστικά θα έχουμε οφέλη. Δηλαδή τα χρήματα που εκτιμούμε ότι θα ξοδέψουμε θα είναι πολύ λιγότερα, επειδή ακριβώς υπάρχει αυτή η υποδομή». Και προσδιόρισε το κόστος των παρεμβάσεων σε περίπου 50 εκατ. ευρώ. Για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του πρόσθεσε ότι ένα νέο γήπεδο, αυτής της μορφής, θα στοίχιζε πάνω από 60 εκατ. ευρώ. Η ουσία όμως δεν είναι αυτή. Είναι ποιος - εκτός από κατασκευαστικές και άλλες εμπλεκόμενες επιχειρήσεις - θα ωφεληθεί από αυτή την επιλογή; Πάντως όχι οι λαϊκές ανάγκες για άθληση. Γιατί, ενώ για τον ερασιτεχνικό και το μαζικό - λαϊκό αθλητισμό δεν υπάρχουν λεφτά, για τη βιτρίνα και τις επιχειρήσεις που την εμπορεύονται (πρωταθλητισμό) περισσεύουν...