Η αμετροέπεια, το θράσος και ο φτηνός πολιτικαντισμός είναι βασικά γνωρίσματα των εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών. Με αφορμή την προχτεσινή απεργία, ορισμένοι εξ αυτών, έδωσαν πραγματικό ρεσιτάλ που περιλάμβανε, κατά βάση, ευθεία επίθεση στο ΠΑΜΕ και άγρια συκοφάντηση της ακολουθούμενης απ' αυτό αγωνιστικής συσπείρωσης των εργαζομένων. Η πραγματικότητα όμως είναι αδιάψευστος μάρτυρας και αποκαλύπτει το πραγματικό τους ποιόν. Ψήγματα αυτής της συμπεριφοράς και πρακτικής, σε ό,τι αφορά την Πελοπόννησο, παραθέτουμε αμέσως παρακάτω:

Στην Πάτρα, το Εργατικό Κέντρο, προκήρυξε 24ωρη απεργία τέσσερις εργάσιμες ημέρες πριν τις 17 Μάρτη κι ενώ είχε προηγηθεί και απορριφθεί απεργιακή πρόταση της ΔΑΣ πριν από τρεις ολόκληρες βδομάδες. Η... συγκέντρωσή τους δε, ένα με το... ναυάγιο. Ενα κακέκτυπο σωσιβίου, για να μην ξεφτιλιστούν εντελώς, τους πρόσφεραν, για άλλη μια φορά, οι δυνάμεις του Συνασπισμού και του Κοινωνικού Φόρουμ.

Στις υπόλοιπες πόλεις, εκτός από το Ναύπλιο όπου δεν... καταδέχτηκαν καν να εξαγγείλουν συγκέντρωση, ήταν τέτοια η... αγωνιστική προετοιμασία που οι παρευρισκόμενοι δεν ξεπερνούσαν κάθε φορά τους είκοσι. Είναι ενδεικτικό ότι στην Καλαμάτα δεν ξεπέρασαν τα 15 άτομα ενώ ανάλογος ήταν και ο αριθμός στην πόλη των «δολοφονημένων εργατών», στην Κόρινθο. Η απόλυτη κατάντια, όμως, σημειώθηκε από τους κυβερνητικούς - εργοδοτικούς συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου Σπάρτης (πλειοψηφία ΔΑΚΕ αλλά και ΠΑΣΚΕ) οι οποίοι μόλις... την περασμένη Τρίτη, με δελτίου Τύπου, καλούσαν «σε 24ωρη πανελλαδική - πανεργατική απεργία που έχει κηρύξει η ΓΣΕΕ(;;;!!!)...». Περαιτέρω σχόλια, περιττεύουν...