«Οδυνηρές παρενέργειες» θα έχει για τα λαϊκά στρώματα η εφαρμογή ενός προγράμματος που στόχο θα έχει την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, με αιχμή τις ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, το λαϊκό εισόδημα, το σύστημα Υγείας, τις εργασιακές σχέσεις, την πλήρη απελευθέρωση των αγορών και την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος.

Η επισήμανση, που με εφιαλτικό τρόπο περιγράφει τι επιφυλάσσουν για τα λαϊκά στρώματα οι κυβερνώντες και τα επιτελεία του κεφαλαίου, διατυπώνεται στην έκθεση Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδας που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, και παρουσίασε ο διοικητής Ν.Γκαργκάνας. Εκθεση, η οποία, με τον πλέον ωμό και κατηγορηματικό τρόπο, θεωρεί τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» αναγκαίες για το μέλλον του ελληνικού καπιταλισμού. Σε διαφορετική περίπτωση, απειλεί, ότι «αν οι μεταρρυθμίσεις αυτές δεν προχωρήσουν, οι αρνητικές συνέπειες για την οικονομική άνοδο και επομένως για το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού θα είναι σοβαρές».

Οι συντάκτες της έκθεσης, κατανοώντας ότι η εφαρμογή πολιτικών που αντιστοιχούν στις λεγόμενες «θεραπείες ΣΟΚ» (όπως εφαρμόστηκαν στην Αργεντινή του Μέντες, ή στο Μεξικό των μέσων της δεκαετίας του '90) θα αντιμετωπίσουν τη σφοδρή αντίδραση των εργαζομένων, σπεύδουν να προσθέσουν ότι «οι οδυνηρές παρενέργειες είναι δυνατόν και πρέπει να αμβλυνθούν με κατάλληλα μέτρα υποστήριξης»... Στην προκειμένη περίπτωση, επιστρατεύουν γνωστές μεθόδους και κόλπα όπως τη διενέργεια «δημόσιου διαλόγου που θα αφορά τα οφέλη και το κόστος των μεταρρυθμίσεων (περιλαμβανομένης της μεταρρύθμισης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης)», με στόχο την «κοινωνική συναίνεση», καθώς «με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλιστεί και θα διατηρηθεί η στήριξη των μεταρρυθμίσεων από το κοινωνικό σύνολο».

Το «καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων» με την επιβολή μέτρων ΣΟΚ που εισηγείται η Τράπεζα της Ελλάδας, στην... εξειδίκευσή του προβλέπει:

Αμεσες ανατροπές στα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης και Δημόσιας Υγείας, με την επίκληση του γνωστού επιχειρήματος, ότι, λόγω του δημογραφικού προβλήματος, η διατήρησή τους θα επιβαρύνει υπέρμετρα τα επόμενα χρόνια τα δημόσια οικονομικά της χώρας.

Μακροχρόνιο πρόγραμμα δημοσιονομικής λιτότητας, το οποίο θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερο βάρος στη διετία 2005 - 2006 - με στόχο τη μείωση των ελλειμμάτων κάτω από το 3% του ΑΕΠ, αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να διατηρηθεί επί σειρά ετών...(δεν αναφέρει χρονική περίοδο). Θεωρεί την επίτευξη δημοσιονομικής εξυγίανσης «υψίστης σημασίας» και εισηγείται μέτρα «βελτίωσης της δημοσιονομικής θέσης σε μόνιμη βάση». Μεταξύ άλλων, προτείνεται: α) Η επαναξιολόγηση των προτεραιοτήτων ως προς τις τρέχουσες δαπάνες. β) Η επέκταση της φορολογικής βάσης και γ) ο περιορισμός της φοροδιαφυγής. Με άλλα λόγια, προτείνεται ο σφαγιασμός των κοινωνικών δαπανών μέσω ...επαναξιολόγησης και η επιβολή νέων φόρων.

Σε ό,τι αφορά τους μισθούς, που κατηγορούνται συλλήβδην για τον υψηλό πληθωρισμό της Ελλάδας και την απώλεια της ανταγωνιστικότητας, επαναφέρεται η γνωστή πρόταση για ονομαστικές αυξήσεις, που θα συγκλίνουν σταδιακά με το άθροισμα του ρυθμού ανόδου της παραγωγικότητας και του μέσου πληθωρισμού της ζώνης του ευρώ.

Στην αγορά εργασίας απαιτείται η άρση όλων των ...αντικινήτρων με την επίκληση του ανιστόρητου και καιροσκοπικού επιχειρήματος ότι η υψηλή ανεργία αποτελεί «σαφή ένδειξη ότι υπάρχουν ρυθμίσεις της εργατικής, φορολογικής και κοινωνικοασφαλιστικής νομοθεσίας, αλλά και χαρακτηριστικών του εκπαιδευτικού συστήματος και γενικότερα δυσμενές επιχειρηματικό περιβάλλον».

Σύμφωνα με την έκθεση, οι προσπάθειες που έγιναν από το 1990 έως το 2004, είχαν ορισμένα θετικά αποτελέσματα, αλλά ...δεν αρκούν. Απαιτείται επομένως «διάλογος εφ' όλης της ύλης», ο οποίος θα ξεκινήσει από την παραδοχή «ότι δεν επιδιώκεται να καταργηθεί το πλέγμα κοινωνικής προστασίας και Κοινωνικής Ασφάλειας που πρέπει να υπάρχουν στην αγορά εργασίας, ούτε να ευνοηθεί μια κοινωνική ομάδα σε βάρος μιας άλλης, αλλά επίσης ότι είναι επείγουσα ανάγκη να αρθούν τα αντικίνητρα και να βρεθούν πιο αποτελεσματικές ρυθμίσεις που τελικά θα ωφελήσουν όλες τις πλευρές, χωρίς να θίγονται βασικά δικαιώματα». Και επειδή και οι ίδιοι οι συντάκτες καταλαβαίνουν ότι μας δουλεύουν χοντρά με τα όσα αναφέρουν, στην επόμενη παράγραφο επισημαίνουν: «Βεβαίως, η εξισορρόπηση της οικονομικής αποτελεσματικότητας με την κοινωνική δικαιοσύνη δεν είναι καθόλου εύκολη...».

Βέβαια, ο Ν.Γκαργκάνας σαν γνήσιος τραπεζίτης που σκέφτεται πρώτα και κύρια τα κέρδη της δικής του Τράπεζας, ανακοίνωσε ότι ετοιμάζεται πρόγραμμα μείωσης του προσωπικού της Τράπεζας, με τη χορήγηση πρόωρων συντάξεων σε μερίδα των εργαζομένων. Θα κάνουμε, είπε, «διαπραγμάτευση με το Διοικητικό Συμβούλιο των εργαζομένων για προγράμματα εθελούσιας εξόδου εργαζομένων». Ταυτόχρονα, όπως είπε, υπάρχουν σκέψεις για «αναδιοργάνωση υπηρεσιών της Τράπεζας».