Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει σχετικά με το Εθνικό Σχέδιο Δράσης:

«Η κυβέρνηση περίμενε να περάσουν οι βουλευτικές εκλογές για να παραδεχτεί αυτό που πολλές φορές το ΚΚΕ είχε τονίσει: Οτι οι άνεργοι στη χώρα μας έχουν ξεπεράσει τις 500.000 (αν και εμείς αμφισβητούμε τα νούμερα και τα κριτήρια που η κυβέρνηση μετρά την ανεργία). Ταυτόχρονα όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση έλεγε ότι τα μέτρα που παίρνει θα οδηγήσουν στη μείωση των ανέργων. Εγινε ακριβώς το αντίθετο. Η πολιτική της τροφοδότησε την ανεργία.

Το ίδιο θα συμβεί και τώρα, αφού με τις σημερινές δηλώσεις του ο υπουργός Εργασίας υποστήριξε ότι θα συνεχίσει ακριβώς την ίδια πολιτική, εφαρμόζοντας πιστά τις απαιτήσεις των ντόπιων και ξένων καπιταλιστών. Δηλαδή την υλοποίηση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, τη χρηματοδότηση των εργοδοτών με τα επιδόματα των ανέργων, για δήθεν νέες θέσεις εργασίας, τη γενίκευση της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, με την κατάργηση του 8ωρου-7ωρου, τα νέα χτυπήματα της κοινωνικής ασφάλισης, το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας και ενός μισθού σε δύο ή τρεις εργαζόμενους. Επιδιώκει έτσι, μέσα από το μοίρασμα της ανεργίας και της φτώχειας, να εκτονώσει την αγανάκτηση του ανέργου και του εργαζόμενου, εντείνοντας ταυτόχρονα την εκμετάλλευσή τους.

Συνυπεύθυνες γι' αυτή την κατάσταση είναι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που σπέρνουν ψευδαισθήσεις στους εργαζόμενους για το τι επιδιώκει η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές. Που συνειδητά παγίδεψαν τους εργαζόμενους στην απάτη του "κοινωνικού διαλόγου". Που και σήμερα, με τη συμφωνία ΓΣΕΕ - ΣΕΒ ξεπούλησαν τα οικονομικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων, για να πάρουν ως "αύξηση" τα ψίχουλα που ο ΣΕΒ δίνει.

Είναι φανερό ότι για να μην περάσουν τα κυβερνητικά μέτρα, αλλά και για να δοθούν λύσεις σε κάποια προβλήματα των ανέργων, χρειάζεται η ενότητα της εργατικής τάξης και η ανάπτυξη μεγάλων ταξικών αγώνων. Είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν η κυβέρνηση και οι καπιταλιστές.

Διαφορετικά, αν τα μέτρα περάσουν, είναι σίγουρο ότι οι συνθήκες δουλιάς και αμοιβής των εργαζομένων θ' αποτελούν μεγαλύτερο πισωγύρισμα και με την έννοια ότι θα σημαίνουν μείωση των απαιτήσεων και ότι εγκαταλείπονται οι σύγχρονες ανάγκες τους και οι δυνατότητες που υπάρχουν να ζήσουν καλύτερα».