Τρίτη 16 Μάη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Για να ... συγκρατηθούμε λίγο!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ακουσε ο ΣΕΒ τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ να απειλεί ότι θα καλέσει τους εργαζόμενους σε απεργιακές κινητοποιήσεις και τρόμαξε... Τόσο, που χτες έσπευσε να υπογράψει τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με την οποία τα «κονόμησαν» για τα καλά τελικά οι αμειβόμενοι με το κατώτατο βασικό μεροκάματο. Πήραν ένα ...ολόκληρο 2% για το πρώτο εξάμηνο και άλλο ένα ...ολόκληρο 1,5% για το δεύτερο!

Με τούτα και με κείνα, το καθαρό μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη πέρασε κάτι πάνω από τις 5.000 δραχμές..!

Κάτι τέτοια ακούνε εκεί στην Κομισιόν και γράφουν μετά στις εκθέσεις τους ότι μειώνεται επικίνδυνα η ψαλίδα μεταξύ του κατώτατου μεροκάματου του ανειδίκευτου και των αποδοχών του ειδικευμένου προσωπικού...

Για να συγκρατηθούμε λίγο...

Σε τι διαφωνεί;

Δε λέμε και, βέβαια, έχει σημασία η καταγγελία, που έκανε προχτές από τη Θεσσαλονίκη ο αρχηγός της ΝΔ, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση προχωρά στην τοποθέτηση ενός πρώην στελέχους της «Ιντρακόμ» - της εταιρίας του κ. Κόκκαλη, δηλαδή - στη θέση του αρχιδερβέναγα στον ΟΤΕ. Κι έχει σημασία, επειδή αποκάλυψε το γεγονός αυτό. Ομολογούμε, όμως, πως δεν καλοκαταλάβαμε τη λογική του κ. Καραμανλή. Δεν καλοκαταλάβαμε τι καταγγέλλει και, ιδιαίτερα, τι ζητάει να γίνει. Με την πολιτική της λεγόμενης απελευθέρωσης όλων των τομέων, όπως και των τηλεπικοινωνιών, συμφωνεί και επαυξάνει. Με την πολιτική της ιδιωτικοποίησης, ακόμη και δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, όπως ο ΟΤΕ ή η ΔΕΗ, επίσης, συμφωνεί και επαυξάνει. Ε, πώς θα προχωρήσουν αυτές οι πολιτικές, αν δεν αναλάβουν τις θέσεις - κλειδιά άνθρωποι, που έχουν ανάλογη προϋπηρεσία στο λεγόμενο ιδιωτικό τομέα; Και, τέλος πάντων, τι σημαίνουν με απλά λόγια οι πολιτικές αυτές, αν όχι τον ακόμη περισσότερο ασφυκτικό εναγκαλισμό των δημοσίων αυτών επιχειρήσεων και των αντίστοιχων τομέων γενικότερα από το μεγάλο κεφάλαιο;

Σε τι, λοιπόν, διαφωνεί ο κ. Καραμανλής και τι, ακριβώς, καταγγέλλει; Μήπως, θέλει να μπει επικεφαλής στον ΟΤΕ κάποιος άλλος τεχνοκράτης, που να έχει προϋπηρεσία στην εταιρία κάποιου άλλου μεγαλοσχήμονα;

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, την ίδια πολιτική θα εφάρμοζε και τα συμφέροντα της ολιγαρχίας θα υπηρετούσε.

Παλιά και νέα «αφεντικά» οι υπαίτιοι

Η υπόθεση αγροτικής μεταρρύθμισης στη Ζιμπάμπουε δεν πρόκειται να λυθεί ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα. Τα περιθώρια ανοχής σε μία χώρα, που το 70% του καλλιεργήσιμου εδάφους της γίνεται αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης από μία μικρή μειοψηφία η οποία αποτελεί μόνο το 0,7% του πληθυσμού, έχουν στενέψει. Πολύ περισσότερο, όταν το προαναφερόμενο δεν είναι το μόνο δεινό των περίπου 12.000.000 κατοίκων της συγκεκριμένης αφρικανικής χώρας, καθώς η ανεργία ξεπερνά σήμερα το 50% και ο πληθωρισμός τρέχει με ξέφρενους ρυθμούς, της τάξης του 70%...

Την ίδια στιγμή, οι οικονομικά ισχυρές χώρες, με τη Βρετανία να σέρνει πρώτη το χορό των «δημόσιων κατηγόρων», προτιμούν να επιρρίπτουν πάσα ευθύνη στον επί 20 χρόνια ηγέτη της Ζιμπάμπουε, Ρόμπερτ Μουγκάμπε. Σαν να ξεχνούν πως υπήρξαν αποικιοκρατικές δυνάμεις στην περιοχή... Σαν να «λησμονούν» τους επαχθείς όρους της μόνον κατ' επίφαση «βοήθειας» Οργανισμών, που οι ίδιες υπερδυνάμεις ελέγχουν (βλέπε τα περιβόητα «δάνεια» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας κλπ.). Γι' αυτό και αρέσκονται στη δαιμονοποίηση ηγετών, στη δημιουργία «αποδιοπομπαίων τράγων», στη λασπολογία κατά πολιτικών παρατάξεων ή κινημάτων.

Με δεδομένα όλα αυτά, οι ταραχές στη Ζιμπάμπουε μπορεί και να αντιμετωπιστούν προσωρινά με «πυροσβεστικά μέτρα». Ωστόσο, εάν το «κακό» δε χτυπηθεί στη ρίζα του, η κρίση θα ξαναφουντώσει με την πρώτη ευκαιρία, προκαλώντας εξελίξεις τύπου «ντόμινο» και σε άλλες χώρες της λεγόμενης μαύρης ηπείρου, που αντιμετωπίζουν τέτοιες ή παρόμοιες «εκκρεμότητες»...

Σεμινάρια εξαπάτησης

Πολλά και διάφορα ειπώθηκαν προεκλογικά και συνεχίζουν να λέγονται, για τα διάφορα σεμινάρια κατάρτισης, εξειδίκευσης, κλπ. Σε απάντηση όλων αυτών μεταφέρουμε, κατά λέξη, τον παρακάτω διάλογο μ' έναν άνεργο νέο, από το Μαντούδι, που παρακολουθεί τα περιβόητα αυτά σεμινάρια:

«- Ποιο είναι το αντικείμενο των σεμιναρίων; Δηλαδή εσύ που πας καθημερινά στα σεμινάρια τι μαθαίνεις;», ρωτήσαμε τον άνεργο νέο.

«- Κοίταξε, εγώ έχω διαλέξει την ειδικότητα του υδραυλικού, αλλά εδώ και μέρες δεν κάνουμε τίποτα. Απλά δίνουμε καθημερινά "παρών" και καθόμαστε έξι ώρες τη μέρα», απάντησε.

«- Πιστεύεις ότι θα μάθεις κάτι σ' αυτά τα σεμινάρια;», επιμένουμε εμείς. «- Οχι, αλλά περιμένω να φύγω σ' ένα χρόνο για φαντάρος και διάλεξα κάτι να περνάω τον καιρό μου».

«- Πληρώνεσαι;», ξαναρωτάμε. «- Ναι, παίρνω 48 χιλιάδες δραχμές το μήνα διότι δεν είμαι παντρεμένος. Οι παντρεμένοι παίρνουν παραπάνω λεφτά, 80 χιλιάδες το μήνα».

«- Και πώς μεταφέρεσαι στο χώρο των σεμιναρίων;». «- Πάω με το λεωφορείο και πληρώνω 600 δραχμές τη μέρα, όμως είπανε ότι στο τέλος κάθε μήνα θα μας τα δώσουν, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...».

Περιττό να σημειώσουμε, ότι ο συγκεκριμένος νέος είναι ένας από τους «τυχερούς» που «απολαμβάνει» μία από τις εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις κατάρτισης, που έταξε προεκλογικά η κυβέρνηση...

Λύθηκε..!

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ χρονίζει από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, αλλά, τελικά, ήταν υπόθεση ενός πρωινού για να λυθεί. Φυσικά, για το πρόβλημα της ανεργίας μιλάμε, με το οποίο ...καθάρισε ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης με τις χτεσινές εξαγγελίες του!

Σε μια συνέντευξη Τύπου ...παρέλασαν 70 και πλέον χιλιάδες ευκαιρίες απασχόλησης, «πήξαμε» στα προγράμματα κατάρτισης, επανακατάρτισης και επαγγελματικού προσανατολισμού και εν ολίγοις αναδιαρθρώθηκε το εργατικό δυναμικό της χώρας.

Ομολογούμε ότι δεν περιμέναμε και τίποτε καλύτερο, αν και περιμέναμε κάτι πιο ...πρωτότυπο! Διότι, την ίδια συνταγή χρησιμοποίησαν και οι τρεις προηγούμενες κυβέρνησης. Οσο να 'ναι, από τους ανανεωμένους εκσυγχρονιστές θέλαμε κάτι πιο εντυπωσιακό.

Πάντως, τα γνωστά «κοράκια», «τρωκτικά» και οι «φαγάνες» των κοινοτικών κονδυλίων μπορούν από τώρα να τρίβουν τα χέρια τους, αφού είναι γνωστό ότι οι λεγόμενοι «ανθρώπινοι πόροι», όπως λέγονται τα κονδύλια κατάρτισης, είναι από τα πιο εύκολα να φαγωθούν.

ΕΙΠΑΜΕ ότι είναι λίγο μπερδεμένοι εκεί στη Νέα Δημοκρατία, αλλά ...μάλλον το έχουν παρακάνει. Ετσι όπως τα κατάφεραν εκεί μέσα, δεν ξέρεις πια ποιος θα ...πρωτοφτιάξει κόμμα.

Τώρα μπερδέψανε στα σενάρια και τον Βαρβιτσιώτη, ο οποίος μάλλον ...ιδέα δεν έχει επί του θέματος, αλλά όταν ξεκινάνε αυτά τα «μπερδέματα» όλα πλέον είναι πιθανά.

Ας κάνουν όσο μπορούν γρηγορότερα κανένα συνέδριο, γιατί αλλιώς δε θα μείνει άδειος κανένας συνεδριακός χώρος στην Αθήνα, έτσι όπως το πάνε προς διάλυση σε 10 κομμάτια.

Οσο για τα ...αδιάφορα σφυρίγματα του Καραμανλή, που γυρίζει από εδώ κι από εκεί, λέγοντας πως αυτό που τον απασχολεί είναι η αντιπολιτευτική τακτική του απέναντι στην κυβέρνηση, μάλλον ...ούτε ο Σπηλιωτόπουλος δεν τον πιστεύει.


Γρηγοριάδης Κώστας

Μπλόκο ειρηνοδρόμων στη «νέα τάξη»

«Παγκόσμια δράση κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων για έναν 21ο αιώνα της ειρήνης»! Η παραπάνω θέση στην οποία κατέληξαν οι εργασίες του Παγκόσμιου Συνεδρίου των Επιτροπών Ειρήνης, δεν είναι μια απλή διατύπωση σε ένα απλό ψήφισμα. Πρόκειται για την καταγραφή μιας τεράστιας σε σημασία απόφασης που έλαβαν οι 200 εκπρόσωποι των 44 χωρών από όλες τις γωνιές του πλανήτη που συναντήθηκαν αυτές τις μέρες στη χώρα μας. Πρόκειται για ένα ουσιαστικό βήμα, το οποίο αντανακλά την πρόθεση των λαών, των κινημάτων και της πρωτοπορίας τους, να συγχρωτιστούν με τις αντικειμενικές απαιτήσεις των καιρών.

Και η αντικειμενική απαίτηση της εποχής μας είναι τα λαϊκά κινήματα να οργανωθούν σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση ώστε να αντιπαλέψουν σε παγκόσμιο επίπεδο την «παγκοσμιοποίηση» της Νέας Τάξης, τη βαρβαρότητα των «έξυπνων» όπλων, τη «δημοκρατία» που επιβάλλει με το πιστόλι στον κρόταφο την καταλήστευση του ανθρώπινου μόχθου. Η σπουδαία αυτή απόφαση - σπουδαία διότι προσδιορίζει με ακρίβεια και τον αντίπαλο που είναι η ιμπεριαλιστική «αταξία», αλλά και το στόχο που δεν είναι παρά η συγκρότηση ενός αντιιμπεριαλιστικού μετώπου πάλης με διεθνή χαρακτηριστικά και δράση - είναι η βάση. Είναι ο θεμέλιος λίθος για να χτιστεί η λαϊκή αντεπίθεση. Ο θεμέλιος λίθος μπήκε!

Το γεγονός ότι η Αθήνα, μετά από απόφαση του Συνεδρίου, θα είναι για 4 χρόνια η έδρα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, αποτελεί τίτλο τιμής και αναγνώρισης των αγώνων του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος του ελληνικού λαού. Αγώνες που ο προσανατολισμός τους, το περιεχόμενό τους, οι μορφές εκδήλωσής τους έχουν μια σημασία που ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα. Η Αθήνα των συγκλονιστικών διαδηλώσεων κατά του ΝΑΤΟ και του Κλίντον, η Ελλάδα που απαρτίζεται από ένα λαό «τρομοκράτη» κατά την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αποτελεί από προχτές την Κυριακή, το κέντρο για το συντονισμό του παγκόσμιου φιλειρηνικού κινήματος!

Ολαός μας, την ίδια μέρα που οι εκπρόσωποι των φιλειρηνικών κινημάτων από τις 4 γωνιές του πλανήτη τού ανέθεσαν αυτό τον τόσο τιμητικό, αλλά και γεμάτο ευθύνες ρόλο, απέδειξε ότι έχει τη δύναμη και το πάθος να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που θέτει στο κίνημα η «νεοταξίτικη» σταυροφορία. Το πάθος και ο όγκος των χιλιάδων συνοδοιπόρων του Γρηγόρη Λαμπράκη, που ξεκινώντας την Κυριακή από τον Τύμβο του Μαραθώνα έφτασαν στο Σύνταγμα, διαδηλώνοντας το μεγάλο «ΟΧΙ» στους πολέμους του «νέου δόγματος» και της «PAX AMERICANA», διατρανώνοντας ταυτόχρονα το μεγάλο «ΝΑΙ» υπέρ μιας ζωής και ενός κόσμου απαλλαγμένου από τις σφαγές των εκμεταλλευτών, είναι η απόδειξη. Οι χιλιάδες σύντροφοι του Λαμπράκη, έδωσαν προχτές το «παρών» στο πλευρό του λαού της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, της Κούβας, της Κύπρου, της Παλαιστίνης, του Κουρδιστάν.

Οελληνικός λαός έστειλε την Κυριακή ένα ακόμα μήνυμα. Ας το έχουν υπόψη τους οι βομβαρδιστές των Βαλκανίων. Είναι οι ίδιοι που μέσω της «νέας δομής» του ΝΑΤΟ και της αμερικανόπνευστης «φιλίας» μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής άρχουσας τάξης, θέτουν σε εφαρμογή από το ερχόμενο Σάββατο τη ΝΑΤΟική άσκηση «DYNAMIC MIX 2000»: Η επιβολή στην Ελλάδα του καθεστώτος της περιορισμένης εθνικής της κυριαρχίας και η μετατροπή της σε «διαμετακομιστικό» κέντρο των ταγμάτων θανάτου του ιμπεριαλισμού, θα βρεθεί - και πάλι - υπό λαϊκό κλοιό! Τα λαϊκά «μπλόκα» στήνονται! θα το αντιληφθούν, τόσο οι πεζοναύτες του ΝΑΤΟ, όσο και οι εγχώριοι πολιτικοί συνένοχοι του Κλίντον.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Προτεραιότητες...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Προτεραιότητα στην οικοδόμηση του κοινωνικού κράτους» προβλέπει η μια από τις δέκα εντολές που έδωσε ο Κ. Σημίτης στο Υπουργικό Συμβούλιο, κατά την προχτεσινή συνεδρίασή του. Ειδικότερα, ο πρωθυπουργός ζήτησε: Ταχύτατη «αναμόρφωση» του ασφαλιστικού συστήματος και ολοκλήρωση του εγχειρήματος μέσα στο 2001, «αναμόρφωση» του ΟΑΕΔ, καθώς επίσης πιλοτικά προγράμματα για την ανεργία...

Σιγά το νέο! Ολοι ξέρουν, και ο κύριος Σημίτης πρώτος από όλους, ότι εντός των ημερών, με την ανάθεση σε ξένη εταιρία της... μελέτης του ασφαλιστικού συστήματος, μπαίνει μπροστά η υλοποίηση των σχεδίων για την αντεργατική «αναμόρφωση» της κοινωνικής ασφάλισης. Οτι η επιχείρηση «αναμόρφωσης» του ΟΑΕΔ με την πλήρη παρεκτροπή του από τον μέχρι τώρα ρόλο του, την ολοσχερή εγκατάλειψη των ανέργων από κάθε προστασία και την ολοκληρωτική στροφή του στην επιδότηση των εργοδοτών έχει ήδη δρομολογηθεί. Οτι τα διαβόητα «πιλοτικά προγράμματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας» εξαντλούνται σε σχήματα αποδιάρθρωσης του ωραρίου εργασίας (π. χ. τράπεζες) κλπ. κλπ.

Συμπέρασμα: Η κατεδάφιση και όχι βέβαια η οικοδόμηση του όποιου «κοινωνικού κράτους» βρίσκεται πράγματι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα

Δεν έχουν εντελώς ακόμη κοπάσει οι χαρές και τα πανηγύρια για την επικείμενη και τυπικά ένταξη της χώρας στη ζώνη ΕΥΡΩ της ΟΝΕ και αρκετοί συνεχίζουν να σκορπίζουν απλόχερα τις δόσεις της τεχνητής ευφορίας. Τεχνητής, βέβαια, μόνο για τους εργαζομένους και την οικονομία της χώρας και όχι για τους κεφαλαιοκράτες. Οι τελευταίοι προσδοκούν συγκεκριμένα οφέλη από την ένταξη στην ΟΝΕ και όχι άδικα... Κι ας πηγαίνει η οικονομία της χώρας από το κακό στο χειρότερο.

Ναι, μη σας φαίνεται καθόλου περίεργο. Ακόμη κι αυτό μπορεί να γίνεται. Η οικονομία της χώρας - η πραγματική οικονομία, βέβαια, και όχι το χρηματιστήριο - μπορεί να μην πηγαίνει καλά, αλλά τα κέρδη της ολιγαρχίας να αυξάνονται και να πληθύνονται. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πορεία των εξαγωγών της χώρας, όπως ομολόγησαν πρόσφατα και οι μεγαλοεξαγωγείς και οι κυβερνητικοί αρμόδιοι. Τα τρία τελευταία χρόνια οι ελληνικές εξαγωγές σημειώνουν σταθερή πτώση. Το 1997 -6,2%, το 1998 -2,7% και το 1999 -2,9% (προσωρινό στοιχείο). Τα κέρδη, όμως, των μεγαλοεξαγωγέων, κάθε άλλο παρά ακολούθησαν την ίδια πορεία...

Μια αποκαλυπτική ΝΑΤΟική έκθεση

Μπορεί να έχει περάσει ένας και πλέον χρόνος από τους απάνθρωπους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, αλλά θα θυμάστε, ασφαλώς, τον απερίγραπτο εκείνον τύπο, που έπαιζε το ρόλο του εκπροσώπου Τύπου της «συμμαχίας» και συχνά - πυκνά αναφερόταν στις στρατιωτικές επιτυχίες των ΝΑΤΟικών αεροπόρων, στα «έξυπνα όπλα», στις επεμβάσεις «χειρουργικού τύπου», κλπ., όπως και στην ιδιαίτερη προσοχή, που επιδείκνυε το ΝΑΤΟ στην ελαχιστοποίηση των συνεπειών στον άμαχο πληθυσμό.

Ε, λοιπόν, όλα ήταν φούμαρα και αισχρές υποκρισίες. Και, βέβαια, όλοι το ξέραμε, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται το γεγονός και από τις ίδιες τις ΝΑΤΟικές εκθέσεις. Μια τέτοια έκθεση δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα από αμερικανικό περιοδικό και περιέχει δυο αποκαλυπτικές εκτιμήσεις: Πρώτον, ο τελικός απολογισμός των στρατιωτικών στόχων, που επλήγησαν, ήταν μικρότερος του 10% αυτών, που ανακοίνωναν θριαμβολογούντες οι ΝΑΤΟικοί. Δεύτερον, η τελική συμφωνία, στην οποία υποχρεώθηκε η κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας, έγινε δυνατή, μόνο και μόνο, επειδή βομβαρδίζονταν οι άμαχοι, οικονομικοί και πολιτικοί στόχοι και εγκαταστάσεις, όπως γέφυρες, νοσοκομεία, σχολεία, δημόσια κτίρια, κλπ. Ολα όσα, δηλαδή, απαγορεύονται από διεθνείς συμβάσεις να βομβαρδιστούν. Διπλά και τριπλά εγκληματίες και διεθνείς τρομοκράτες οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι εταίροι τους, όπως οι εκθέσεις τους ομολογούν.

Περιττό, βέβαια, να σημειώσουμε πως η ηγεσία του ΝΑΤΟ έδωσε μάχη, για να μη δημοσιοποιηθεί η προαναφερόμενη έκθεση. Οπως και το γεγονός, πως ακόμη και όταν είδε το φως της δημοσιότητας, «θάφτηκε» από τη μεγάλη πλειοψηφία των δυτικών ΜΜΕ. Προφανώς, θεωρήθηκε ακατάλληλη για τους κοινούς θνητούς...

«Ποιος χρειάζεται την ακροδεξιά;»

«Ποιος χρειάζεται την ακροδεξιά;». Αυτός είναι το τίτλος άρθρου του Α. Ανδριανόπουλου στα «Νέα του Σαββάτου», στο οποίο - εκτός από τις γελοίες απόψεις του, όπως ότι οι απόψεις της ακροδεξιάς «στα περισσότερα ζητήματα δε διαφέρουν από τις δοξασίες της άκρας Αριστεράς (αντιδυτική ξενοφοβία, εθνικισμός, κρατισμός, υπερπροστατευτικός δημόσιος τομέας)» - τάσσεται ανοιχτά υπέρ της δημιουργίας ακροδεξιού κόμματος! Λέει, συγκεκριμένα: «Η ακροδεξιά είναι σήμερα περισσότερο φάντασμα παρά πολιτική πραγματικότητα. Μια ενδεχόμενη αυθύπαρκτη πολιτική της παρουσία πολύ περισσότερα θα πρόσφερε, παρά θα αφαιρούσε από ένα φιλόδοξο κεντροδεξιό κόμμα εξουσίας».

Είναι αλήθεια ότι ένα ακροδεξιό κόμμα με έντονα τα ρατσιστικά και ξενοφοβικά χαρακτηριστικά θα βόλευε τα δύο μεγάλα κόμματα να εμφανίζονται ως μετριοπαθή και κεντρώα. Στην πραγματικότητα όμως, δεν υπάρχει πιο δεξιά από τις ιδέες και το καθεστώς της «νέας τάξης», που υποστηρίζει ο Α. Ανδριανόπουλος. Ο άγριος νεοφιλελευθερισμός, η σύγχρονη βαρβαρότητα, της οποίας θλιβερός απολογητής είναι ο Α. Ανδριανόπουλος, είναι η πραγματική ακροδεξιά. Αξίζει να θυμίσει κανείς τη στάση του Α. Α. στο βρώμικο πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και τα άρθρα του, που έγραφε στις αμερικάνικες εφημερίδες, εκφράζοντας ουσιαστικά τον αποτροπιασμό του για την αντίδραση του ελληνικού λαού(!).

ΥΓ. Οσο για το περιεχόμενο του όρου εθνικιστής, που χρησιμοποιεί ο Α. Α., ταυτίζεται απόλυτα με το περιεχόμενο που δίνει η έκθεση του αμερικάνικου Κογκρέσου, στην οποία το ΚΚΕ χαρακτηρίζεται ως «η κύρια φωνή του ελληνικού υπερεθνικισμού και αντιαμερικανισμού». Αλλά όλοι έχουμε καταλάβει από πού παίρνει «γραμμή» ο Α. Ανδριανόπουλος.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Στημένο παιχνίδι»

Ηνέα διετής Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με τις αυξήσεις-ψίχουλα, που συμφωνήθηκε χτες, ήρθε να επικυρώσει το κλίμα συναίνεσης, που καιρό τώρα κτίζουν πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ΣΕΒ και κυβέρνηση σε βάρος των εργατοϋπαλλήλων της χώρας. Και αυτή η διετής σύμβαση ουσιαστικά αφαιρεί πραγματικό εισόδημα από τους εργαζόμενους, εντείνει την εκμετάλλευσή τους και τροφοδοτεί παραπέρα τα υπερκέρδη του μεγάλου ντόπιου κεφαλαίου. Οι διαπραγματεύσεις ήταν «στημένες» από την αρχή, καθώς το πλαίσιο διεκδίκησης της πλειοψηφίας ήταν προσαρμοσμένο στις κυβερνητικές και εργοδοτικές επιδιώξεις.

Ηεξαγγελία... κινητοποιήσεων στην προχτεσινή ολομέλεια της ΓΣΕΕ από την πλειοψηφία, επιχειρήθηκε να λειτουργήσει σαν προκάλυμμα. Ωστόσο, η ανάγκη να διατηρηθεί το «καλό κλίμα» μεταξύ των εταίρων, το να μη διαταραχτεί στο ελάχιστο το κλίμα ταξικής συνεργασίας, οδήγησε στο να κλειστεί η σύμβαση αμέσως, χωρίς καν να πέσει μια «ντουφεκιά» για «την τιμή των όπλων», όπως γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, με βασικό φυσικά στόχο να ρίχνει «στάχτη στα μάτια» των εργαζομένων.

Οι συνέπειες από την υπογραφή της σύμβασης-ντροπή πάνε πολύ μακριά. Δεν είναι μόνο ότι λειτουργεί αρνητικά για τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας και δυσκολεύει υπέρμετρα τις διεκδικήσεις των Ομοσπονδιών, σε μια περίοδο μάλιστα που με επίσημα στοιχεία οι Ελληνες βιομήχανοι είναι πρώτοι στην Ευρώπη και δεύτεροι στον κόσμο σε αύξηση κερδών. Πρόκειται για μια σύμβαση που κινείται αυστηρά στα πλαίσια του μονόδρομου της ΟΝΕ και των εντολών των Βρυξελλών και προοιωνίζεται την πορεία που θα ακολουθηθεί και στη μετα-ΟΝΕ εποχή. Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ ήταν σαφής και αποκαλυπτικός, λέγοντας πως «συμβάλλει στην προσπάθεια της χώρας για διατηρησιμότητα στην ΟΝΕ» και προειδοποίησε για «δύσκολα χρόνια» που θα ακολουθήσουν. Δίνει το στίγμα μιας μακροχρόνιας πορείας συνεχούς χειροτέρευσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα, η πορεία αυτή είναι δεμένη με την προσπάθεια να δοθεί συντριπτικό χτύπημα σε όλο το φάσμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οι βιομήχανοι δεν έχουν κρύψει, αντίθετα διαλαλούν και πιέζουν για πλήρη κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας, για πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Προχτές ο νέος υπουργός Εργασίας, δείχνοντας πως η κυβέρνηση έχει ανοιχτά τα ώτα στις εργοδοτικές εντολές, σε συνέντευξή του στην «Ημερησία» έκανε λόγο για «νέο μοντέλο εργασίας» και για «ασυμβατότητες» ανάμεσα στις ανάγκες της αγοράς και στην εργατική νομοθεσία, που θα πρέπει να ρυθμιστούν. Η στάση υποταγής που κράτησε και αυτή τη φορά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, οι όρκοι πίστης στο μονόδρομο των πολυεθνικών, δείχνουν την ετοιμότητά της όχι απλά να συναινέσει αλλά και να στηρίξει τη νέα αντεργατική σφοδρή επίθεση που βρίσκεται προ των πυλών.

Το μέλλον για τους εργατοϋπαλλήλους της χώρας εμφανίζεται γκρίζο. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, εκ των πραγμάτων, ούτε μπορεί ούτε θέλει να λειτουργήσει προς μια άλλη, αγωνιστική κατεύθυνση, αφού είναι αυτή η ίδια που έχει οδηγήσει τα συνδικάτα σε πλήρη εκφυλισμό και σε διάλυση. Η αλλαγή πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας μαζί με την αναγκαία ανασυγκρότηση και αναγέννησή του τίθενται πλέον, ακόμα πιο οξυμένα, επί τάπητος. Κρίσιμος μοχλός προς μια τέτοια κατεύθυνση αποτελεί το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, ενώ η ενίσχυσή του αναδεικνύεται σε σοβαρή και άμεση ανάγκη.

Σε φυλακή

Σε φυλακή

και σε κελί,

με κλειδαριά

βαριά διπλή

τα όνειρά μας

έχουν βάλει

οι μαύροι αφέντες

οι μεγάλοι.

*

Σε φυλακή

με δίχως φως

και κάθε πόθος μας

κρυφός,

όμως θα 'ρθει

θα φτάσει η μέρα

που θ' ανεμίσουμε

παντιέρα.

*

Κι αν ο λαός

αναστηθεί,

πέστε μου

τι θ' αντισταθεί;

Τείχη κι αμπάρες

θα σαρώσει

και τα όνειρα

θα λευτερώσει!


Ο Οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ