Στις σημερινές συνθήκες, με το βάθεμα της κρίσης του καπιταλισμού, με την επέλαση του κεφαλαίου σε κάθε εργατικό και λαϊκό δικαίωμα, η ίδια η ζωή προβάλλει την ανάγκη ισχυροποίησης του Κόμματος της εργατικής τάξης, την ανάπτυξη συσπειρώσεων και το χτίσιμο του Μετώπου, για τη «Λαϊκή εξουσία».

Οταν λέμε ισχυροποίηση του Κόμματος, κατά κανόνα εννοούμε την ένταξη νέων δυνάμεων στο Κόμμα, τη διεύρυνση του κύκλου επιρροής, την ανάπτυξη συμμαχιών σε επιμέρους στόχους και τελικά τη δημιουργία του Μετώπου.

Και βέβαια, δε νοείται ισχυροποίηση χωρίς μια σταθερή προσπάθεια να ανεβαίνει το πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο του κάθε συντρόφου και της Οργάνωσης συνολικά, ώστε να αναπτύσσουμε και την ικανότητα να παρεμβαίνουμε από καλύτερες θέσεις στις εξελίξεις.

Η άνοδος του πολιτικού και ιδεολογικού επιπέδου, περιλαμβάνει οπωσδήποτε και την ανάπτυξη της θεωρίας.

Διαδικασία απαραίτητη σήμερα, καθώς η κρίση του ιμπεριαλιστικού συστήματος μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, αλλά μπορεί να έχει και αντίθετα αποτελέσματα. Δηλαδή, όπως προχωράει η αποψίλωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, μπορεί να οδηγήσει το λαϊκό κίνημα και το Κόμμα μας σε νέες περιπέτειες.

Πώς θα αναπτυχθεί, λοιπόν, το Κόμμα; Παρά τις εκτιμήσεις για άνοδο της δύναμης του Κόμματος, βλέπουμε ότι αυτή είναι ελάχιστη σε σχέση με τη δυσαρέσκεια που υπάρχει στην εργατική τάξη σε σχέση με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Μάλιστα σε μαζικούς φορείς συναντάμε όλο και πιο συχνά φαινόμενα στασιμότητας ή υποχώρησης.

Και βέβαια η «λαθολογία» ή η αυτοκριτική δε βοηθάνε στην ερμηνεία του φαινομένου. Προτιμότερο είναι να αναλύσουμε την πραγματικότητα που βιώνει η εργατική τάξη και πώς μπορούμε να παρεμβαίνουμε. Δηλαδή:

1. Να μελετήσουμε την κατάσταση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας, την ένταξη τμημάτων της εργατικής τάξης σε τομείς της παραγωγής που απαιτούν ένα ορισμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση, τα οποία αντιμετωπίζουν υψηλό βαθμό εκμετάλλευσης και τα οποία χειραγωγούνται, για την ώρα, από τους καπιταλιστές, μέσω μικροαστικών αντιλήψεων που εύκολα καλλιεργούνται και μέσω διαφόρων μεθόδων τρομοκρατίας.

Ακόμα, την περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων εργατών και ξεκληρισμένων αγροτών ή μικροεπαγγελματιών, που οδηγούνται στην ανεργία και την ημιαπασχόληση και τα οποία οι καπιταλιστές χειραγωγούν με βάση την ανέχεια και την «ανάγκη» των στρωμάτων αυτών.

Το σύνολο της εργατικής τάξης, αλλά πολύ περισσότερο η νέα βάρδια της, εκτός από την τρομοκρατία, το μικροαστισμό, και τις νέες μορφές επέμβασης των συνασπισμένων κεφαλαιοκρατών, έχει να αντιμετωπίσει τη χειραγώγηση πολλών συνδικάτων από δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που αφήνουν στο περιθώριο τη συλλογική δράση και προκρίνουν ατομικές λύσεις.

Αποτέλεσμα αυτών είναι, σε μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης, να αναζητούνται λύσεις σε ατομικό επίπεδο, πράγμα που ανοίγει το δρόμο σε νέες πιέσεις, εξαγορές, συνενοχές σε αντεργατικές επιλογές.

Για την εργατική τάξη, κοντεύουν να ξεχαστούν έννοιες όπως «κατάκτηση», «δικαίωμα» κ.λπ.

Να μελετάμε τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις διαθέσεις της εργατικής τάξης. Υπάρχει η προσμονή για την ανάπτυξη της δράσης των κομμουνιστών. Γιατί η εργατική τάξη, ακόμα και όταν δεν ψηφίζει ΚΚΕ, απ' αυτό περιμένει να θέσει στόχους, να τραβήξει μπροστά.

Και οι στόχοι να είναι μελετημένοι, χωρίς υπερβολές, ικανοί να οδηγήσουν σε συσπειρώσεις και νίκες. Να ανεβάζουν τη διάθεση και τη συνείδηση της εργατικής τάξης.

2. Να επανεξετάζονται αποφάσεις, τακτικές και πρακτικές που αντί να εμπνέουν και να ωθούν στη δράση, δημιουργούν προϋποθέσεις εμπλοκής σε ατελείωτες διαδικασίες και συζητήσεις, μακριά από τα πραγματικά προβλήματα.

Τα τελευταία χρόνια, μετά το Πανελλαδικό Σώμα, σε μια περίοδο γεμάτη εξελίξεις, προβλήματα και ανησυχίες για την εργατική τάξη, η δουλιά στην εργατική τάξη βάλτωσε σε ατελείωτες συζητήσεις για τη μορφή οργάνωσης, για τη μορφή και τον ορίζοντα των στόχων πάλης.

Η οργάνωση της εργατικής τάξης στα συνδικάτα πρέπει να γίνεται σε κλαδικό επίπεδο. Ωστόσο, η μορφή αυτή δεν πρέπει να θεωρείται πανάκεια. Δηλαδή σε χώρους όπου η οργάνωση σε επιχειρησιακό επίπεδο έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες συσπείρωσης απ' ό,τι το κλαδικό σωματείο, η μάχη πρέπει να δίνεται στο επιχειρησιακό. Είναι αδικία να αναλώνονται τόσες πολύτιμες δυνάμεις από το Κόμμα μας, σε συζητήσεις και αντιπαραθέσεις για τη μορφή οργάνωσης, όταν υπάρχουν ήδη συγκεντρωμένες δυνάμεις, που περιμένουν την πρωτοπορία να κάνει ένα, έστω τόσο δα, βήμα στην οργάνωση των αγώνων.

Το ΚΚΕ πρέπει να συμβάλει με όλες τις δυνάμεις του στην οργάνωση της εργατικής τάξης τόσο στα συνδικάτα όσο και σε κινήματα, όπως της Ειρήνης, για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για τον Πολιτισμό και άλλα.

Είναι δυο φορές αδικία να αφήνουμε δυνάμεις ικανές, που περιμένουν να ενταχθούν στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, να καρτερούν πότε η πρωτοπορία θα οργανώσει το κίνημα και θα χαράξει τους στόχους του.

Μέσα από τα συνδικάτα και τα κινήματα αυτά θα ξεπηδήσουν και οι συσπειρώσεις και θα ανοίξει ο δρόμος για το Μέτωπο.

Πολύ σωστά βάζουν οι «Θέσεις» το ζήτημα της σύστασης Κομματικών Ομάδων, σε επίπεδο ΚΕ, ωστόσο πρέπει να επανεξεταστεί ο ρόλος και ο τρόπος λειτουργίας καθώς και η σκοπιμότητα για τη λειτουργία Κομματικών Ομάδων σε επίπεδο Αχτίδας ή ΚΟΒ, τουλάχιστον για κλάδους που έχουν μία Αχτίδα ή μία ΚΟΒ, δεδομένου ότι σε αυτό το επίπεδο γραφειοκρατικοποιείται η λειτουργία και η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να γίνει αντικείμενο ατελείωτων συζητήσεων.

Σε επίπεδο Αχτίδας ή ΚΟΒ, μπορούν να ορίζονται ομάδες βοηθητικές στα όργανα, για συγκεκριμένα θέματα και με συγκεκριμένο χρόνο λειτουργίας.

3. Να αναπτυχθεί η ιδεολογική δουλιά, τόσο στις γραμμές του Κόμματος, όσο και μαζικά στην εργατική τάξη.

Ο Σοσιαλισμός σαν Οραμα πρέπει να κερδίσει έδαφος στην καρδιά και τον νου της εργατικής τάξης. Να γίνεται στόχος για όλο και μεγαλύτερα τμήματά της.

Η υπεράσπιση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και των επιτευγμάτων του, είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Πλην όμως ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε ανατράπηκε. Και η εργατική τάξη βίωσε την ανατροπή και πήρε απ' αυτή μεγάλη απογοήτευση.

Η υπεράσπιση, λοιπόν, του σοσιαλισμού αλλά και ο παραπέρα εμπλουτισμός της θεωρίας μας περνάει μέσα από τη μελέτη των νόμων της κοινωνικής εξέλιξης σε συνθήκες σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τη μελέτη των αντιθέσεων που δημιουργούνται και των συγκρούσεων των αντιθέτων που συντελούν στην εξέλιξη αυτή.

Αλλά και την περιγραφή και αυστηρή και πειστική κριτική των συνθηκών που οδηγούν σε νίκη της αντεπανάστασης απ' τη μια και σε επιδράσεις στη συνείδηση του ανθρώπου, τέτοιες που να μην αντιδρά σε φαινόμενα πείνας, δυστυχίας, εμπορίου παιδιών, μετανάστευσης, εμφυλίων πολέμων, εθνικιστικών εξάρσεων και τόσων άλλων απάνθρωπων καταστάσεων που συντελούνται σε περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ και άλλων λαϊκών δημοκρατιών.

Σίγουρα, κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος έχει στο μυαλό του κάποιες απαντήσεις. Καρτερά όμως, από το ΚΚΕ, απαντήσεις τέτοιες που να βεβαιώνουν ότι παίρνονται υπόψη στη χάραξη της πολιτικής του αυτά τα ζητήματα και μπορεί να μεριμνήσει, ώστε ο επαναστατικός μετασχηματισμός της κοινωνίας, όποτε επιτευχθεί, δε θα οδηγήσει σε παρόμοια φαινόμενα στο μέλλον.

Με λίγα λόγια οφείλουμε, πριν απ' όλα να εμπλουτίσουμε τη θεωρία μας με τα νέα δεδομένα, αλλά και να αποκαταστήσουμε το Οραμα για την εργατική τάξη και την εμπιστοσύνη προς την Πρωτοπορία της.

Επιπλέον, να πάρουμε υπόψη ότι με τον κατήφορο των αστικών ΜΜΕ, με την ποιότητα των ενημερωτικών και ψυχαγωγικών προγραμμάτων που παρουσιάζουν, αναδεικνύεται η ανάγκη να βελτιωθεί η παρουσία των Κομματικών ΜΜΕ, εντύπων και ηλεκτρονικών.

Επίσης, το πολύ πλούσιο υλικό από την ιστορία του Κόμματος και από τις δημιουργίες των πνευματικών ανθρώπων που είχαν μια σημαντική συμβολή στους αγώνες του λαού, μπορεί και πρέπει να παρουσιάζεται μέσα από τοπικές ή κεντρικές εκδηλώσεις, που θα βοηθούν την εργατική τάξη να προσεγγίζει τις προοδευτικές ιδέες και το όραμα του σοσιαλισμού.

Με κάθε τρόπο, να συμβάλλουμε ώστε να αναδεικνύεται στη συνείδηση της εργατικής τάξης ότι η ζωή είναι γεμάτη αξίες και ομορφιές. Η ίδια είναι αξία και πρέπει να παλεύεις γι' αυτήν και να την καταχτάς, για τη σημερινή και για τις αυριανές γενιές. Για όλους και για όλες τις ηλικίες.

Και όσο αυτό θα γίνεται συνείδηση και θα ξεκόβει την εργατική τάξη από τις αυταπάτες και την τρομοκρατία τόσο ευκολότερα και ταχύτερα θα περπατούν οι στόχοι πάλης.

Τόσο θα μπαίνουν στο στίβο της δράσης περισσότερες δυνάμεις και το Κόμμα θα ισχυροποιείται και θα συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις.

Θοδωρής κ. Νικολάκης

Τραπεζοϋπάλληλος