-- Προχωράμε μπροστά με στόχο την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ. Και το κύριο, τη διεύρυνσή του με νέα σωματεία, με νέους συνδικαλιστές, με επιτροπές αγώνα. Παρότι έχουμε κάνει πολλά θετικά βήματα, σε σχέση και με το προηγούμενο χρονικό διάστημα, δεν επαναπαυόμαστε. Γιατί εμείς έχουμε βάλει τον πήχη ψηλά. Και προχωράμε με βάση τις ανάγκες της οργάνωσης της εργατικής τάξης, της ισχυροποίησης του ταξικού πόλου, που θα δώσει δύναμη στον αγώνα της.

Βεβαίως δημιουργήθηκαν και στην πορεία δημιουργούνται καινούριες Γραμματείες. Οι τοπικές Γραμματείες όμως πρέπει να αποκτήσουν πιο πλούσιο περιεχόμενο λειτουργίας. Να παρεμβαίνουν σε όλο το φάσμα των προβλημάτων και της ζωής του εργαζόμενου. Να δουλεύουν με προγραμματισμό και σχεδιασμό. Οπου πήγαμε έτσι, τα καταφέραμε καλά.

Παράδειγμα, στην Αθήνα πρέπει να γίνει πολύ μεγάλη δουλιά, γιατί εδώ έχεις έναν τεράστιο χώρο, ζει και εργάζεται το μεγαλύτερο κομμάτι της εργατικής τάξης και αναμφίβολα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες να παρέμβει το ΠΑΜΕ. Να χτίσεις καινούρια σωματεία, να συγκροτηθούν Γραμματείες του ΠΑΜΕ στους κλάδους, επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλιάς.

-- Και με τη λειτουργία των σωματείων τι γίνεται;

-- Εχουμε πει πολλές φορές ότι τα στηρίγματα του ΠΑΜΕ είναι τα ίδια τα σωματεία. Χρειάζεται λοιπόν να έχουμε στο κέντρο της προσοχής μας τη δουλιά τους. Να βοηθάμε στο ξεπέρασμα των αδυναμιών τους. Εκεί που οι ταξικές δυνάμεις είναι πλειοψηφία στις διοικήσεις πρέπει να αποτελούν το παράδειγμα. Παράδειγμα στη λειτουργία, στη δράση, στον προσανατολισμό δουλιάς.

Ενα από τα σημαντικά ζητήματα είναι η μαζικοποίηση των συνδικάτων. Πότε συσπειρώνει τους εργαζόμενους το σωματείο; Οταν συγκεντρώνει δυνάμεις, απέναντι στο κεφάλαιο και στη στρατηγική του, όταν υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, όταν προωθεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Οταν αντιπαλεύει τη στρατηγική των υποταγμένων ηγεσιών. Οταν λειτουργεί και διαπαιδαγωγεί στις αρχές της ταξικής πάλης μέσα στην καθημερινή δράση και ταυτόχρονα προετοιμάζει την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους για μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές μάχες. Με αυτά τα κριτήρια βλέπουμε το ζήτημα της μαζικοποίησης.

Με ανάλογο πνεύμα αντιμετωπίζουν οι δυνάμεις μας και το θέμα της συλλογικής λειτουργίας των σωματείων. Η εξασφάλιση συλλογικότητας στο σχεδιασμό, στην οργάνωση της δουλιάς έχει μεγάλη σημασία. Γιατί μόνο μέσα στη συλλογική λειτουργία μπορεί να βρει ο εργαζόμενος τη θέση του, να συμβάλλει στη λήψη και στην υλοποίηση των αποφάσεων. Μέσα στις συλλογικές διαδικασίες θα προωθείται η συσπείρωση δυνάμεων στην ταξική γραμμή, θα αναπτύσσεται η διαπάλη με τη γραμμή του συμβιβασμού.

-- Πού πρέπει να οδηγεί αυτή η διαπάλη;

-- Πρέπει να οδηγεί στον απεγκλωβισμό δυνάμεων. Επιμένουμε σ' αυτό γιατί πιστεύουμε ότι η ταξική γραμμή, η συγκέντρωση δυνάμεων ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου, στους πολιτικούς του εκφραστές, στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, όπως είναι ο Συνασπισμός, είναι η γραμμή που βοηθάει τον εργαζόμενο να πολιτικοποιεί τη συνείδησή του. Εμείς εκεί θέλουμε να συμβάλουμε. Δηλαδή ο εργάτης να καταλάβει ποιοι είναι οι αντίπαλοί του. Να καταλαβαίνει ποιες είναι οι αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα. Ποια είναι η μήτρα για την κατάσταση που βιώνει.

Γι' αυτό επιμένουμε σταθερά στην ανάγκη απεγκλωβισμού και απόρριψης συνολικά αυτής της πολιτικής, Γιατί π.χ. ας υποθέσουμε ότι σήμερα μέσα από κάποιους αγώνες κατάφερνες ν' αποσπάσεις μια καλή αύξηση στο μεροκάματο. Φτάνει αυτό; Δε φτάνει. Γιατί έρχεται από την άλλη μεριά η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και με την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας και στα παίρνει πίσω.

Και το βασικότερο, να διαμορφώνει σωστή άποψη για το ποια είναι η διέξοδος. Και αυτό είναι το κύριο.

-- Και η διέξοδος πού βρίσκεται;

-- Βρίσκεται στην αντιμονοπωλιακή και αντιιμπεριαλιστική συσπείρωση, συμμαχία και πάλη. Εμείς θεωρούμε ότι οι αγώνες της εργατικής τάξης θα είναι ποιο αποτελεσματικοί όσο δυναμώνει αυτή η συμμαχία. Οσο θα δυναμώνει η συσπείρωση και η συμμαχία για τη διεκδίκηση βαθιών αλλαγών και στην κοινωνία και στο επίπεδο της εξουσίας. Μόνο όταν η εξουσία ασκείται από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, μόνο όταν ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι γίνει κτήμα τους, μπορεί να λυθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους.

Αντιστεκόμαστε στις απολύσεις, διεκδικούμε μέτρα για την προστασία των ανέργων, αλλά για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας απαιτούνται ριζικές αλλαγές, απαιτείται αλλαγή του σκοπού οργάνωσης της οικονομίας, της κοινωνίας.