Τρίτη 23 Νοέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 31
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Σεμνά, όπως έζησε...

Από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, εκεί όπου αναπαύεται από το 1977 ο πατέρας του, Βασίλης Ρώτας, κηδεύτηκε το Σάββατο ο 75χρονος συνθέτης Νικηφόρος Ρώτας. Οπως ο ίδιος επιθυμούσε, η κηδεία του έγινε χωρίς νεκρώσιμη ακολουθία. Παρά την αδιάκοπη βροχή, πολλοί ήταν εκείνοι που τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία: Συγγενείς, φίλοι, άνθρωποι της μουσικής και του θεάτρου, μαθητές του... Ανθρωποι, που εκτίμησαν την προσφορά και το ήθος του και με τους οποίους μοιράστηκε αγωνίες, αγώνες, οράματα. Το κατευόδιο, μ' ένα τραγούδι του από τις κόρες του την ύστατη στιγμή, με λουλούδια, με χειροκροτήματα. Και με λίγα λόγια καρδιάς από ένα φίλο του, για το ήθος και την εντιμότητά του, «...εντιμότητα σε τόσο υψηλό σημείο, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπερβατικό».

Η οικογένεια του σεμνού, ασυμβίβαστου δημιουργού, ο οποίος θεωρούσε τη μουσική «μήτρα», μέσα στην οποία πλάθεται η κοινωνική συνείδηση, είχε προτείνει αντί στεφάνων να κατατεθούν χρήματα υπέρ της εταιρίας καλλιτεχνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας «Στάσις». Μια εταιρία, η οποία αποβλέπει στην προβολή και διάδοση της αυθεντικής και πρωτότυπης πνευματικής δημιουργίας, και στην οποία ο Ρώτας παραχώρησε τη διαχείριση του έργου του. Ανάμεσα στα λιγοστά στεφάνια ήταν και των συμμαθητών του, της «τάξης του 1948». Επίσης, τα στεφάνια του πρωθυπουργού και της δημάρχου Αθηναίων, που από πολλούς σχολιάστηκαν αρνητικά, γιατί το ΥΠΠΟ, χωρίς ίχνος πολιτιστικής ευαισθησίας, έκρινε, φαίνεται, ότι ο Ρώτας δεν άξιζε μιας κηδείας με δημόσια δαπάνη.

Εκείνο, όμως, που εξόργισε πολλούς είναι η απουσία μιας αίθουσας που να φιλοξενεί την τελετή του αποχαιρετισμού, για όσους δεν επιθυμούν νεκρώσιμη ακολουθία. Το πρόβλημα μάλιστα γίνεται εντονότερο τις βροχερές μέρες. Η ανυπαρξία ενός κατάλληλου κλειστού χώρου για όσους δε θέλουν θρησκευτική τελετή είναι ασέβεια προς τους νεκρούς. Και ντροπή για την πολιτεία και το Δήμο Αθηναίων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ