Παρασκευή 5 Νοέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΕΜΙΡ ΚΟΥΣΤΟΥΡΙΤΣΑ
Η ζωή είναι ένα θαύμα

Σλάβκο Στίματς, Νατάσα Σόλακ, Βέσνα Τριβάλιτς («Η ζωή είναι ένα θαύμα»)
Σλάβκο Στίματς, Νατάσα Σόλακ, Βέσνα Τριβάλιτς («Η ζωή είναι ένα θαύμα»)
Η εμμονή του δημιουργού σε μια συγκεκριμένη φόρμα και σε ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο δεν είναι, κατ' ανάγκη, κακό. Μπορεί να είναι επιθυμία για βαθύτερη ενδοσκόπηση. Φτάνει, βέβαια, αυτή η εμμονή να έχει ανοδική πορεία. Να μην είναι, απλώς, μια επανάληψη.

Στην περίπτωση του Κουστουρίτσα, φοβάμαι, πως δε συμβαίνει αυτό. Η τελευταία του ταινία είναι πολύ πίσω από προηγούμενες. Ετσι δεν υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης. Ολα είναι αναμενόμενα. Σε γνωστές δόσεις. Λίγο χιούμορ, λίγο πόλεμος, λίγο πολιτική (πολλές φορές χωρίς σωστό προσανατολισμό), λίγο έρωτας!

Αυτό, ωστόσο, δε σημαίνει πως ο θεατής θα «χάσει» αν δει την ταινία. Ο Σέρβος σκηνοθέτης ακόμα και στις όχι ευτυχισμένες στιγμές του εξακολουθεί να συγκινεί. Ο ιδιότυπος σουρεαλισμός του εξακολουθεί να αρέσει. Η αντιπολεμική του διάθεση (έστω και ρομαντικά ειρηνόφιλη) είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Η βαλκανική τρέλα, οι μουσικές, η τρυφερότητα, τα χρώματα, τα παράλογα, όλα αυτά τα στοιχεία που συναντάς στον Κουστουρίτσα είναι, πάντα, ελκυστικά!

Ο Λούκα, ένας μηχανικός, προσπαθεί με την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής να ενώσει. Ο πόλεμος που ξεσπάει χρησιμοποιεί τις ίδιες γραμμές για να χωρίσει. Μέσα - και κόντρα - σε αυτό το πολεμικό περιβάλλον ένα «λουλούδι», ο έρωτας, ανθίζει! Του Λούκα, που απλώς θέλει να είναι ευτυχισμένος, «εξωτερικοί παράγοντες» του βάζουν διαρκώς διλήμματα. Να κρατήσει τη γυναίκα που αγαπάει ή να την ανταλλάξει με το γιο του που τον κρατάνε αιχμάλωτο οι ομοεθνείς της και τον οποίο, επίσης, αγαπάει; Να αυτοκτονήσει, καλύτερα! Ομως, ο «από μηχανής θεός», ένας γάιδαρος, έχει αντίθετη γνώμη!..

Σας είπα, ακόμα και στις κακές του στιγμές, ο Κουστουρίτσα συλλαμβάνει τη «βαλκανική τρέλα». Δεν την ερευνά, δεν την αναλύει. Τη συλλαμβάνει και την καταγράφει. Η ταινία του, λοιπόν, είναι μια καταγραφή της «βαλκανικής τρέλας». Μιας τρέλας που κρύβει μέσα της το καλύτερο και το χειρότερο. Καθώς στο μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής, σε αυτό το γεωγραφικό χώρο, δεν κυριαρχεί, φαίνεται, η λογική και η γνώση αλλά το συναίσθημα. Το συναίσθημα που, πολλές φορές, γίνεται η αχίλλειος πτέρνα των λαών. Και τους εμποδίζει να δουν τη ζωή αντικειμενικά και στη συνέχεια να μπορέσουν, με τη δύναμη της αντικειμενικότητας, να αποκρούσουν όλες αυτές τις συντονισμένες εξωτερικές επιθέσεις που δέχονται.

Παίζουν: Σλάβκο Στίματς, Νατάσα Σόλακ, Βέσνα Τριβάλιτς, Βουκ Κόστιτς.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ