Η όλη εξέλιξη επιβεβαιώνει με τον πιο δυσάρεστο τρόπο τα όσα το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είχε εκτιμήσει και μάλιστα πριν από τέσσερα χρόνια, για το σπασμένο «μάρμαρο» που θα κληθεί να πληρώσει η εργατική τάξη, αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων.
Συγκεκριμένα, το καλοκαίρι του 2000 σε ημερίδα του ΚΚΕ με θέμα «Ολυμπιακοί Αγώνες 2004», με εκτενή εισήγησή του ο Αντώνης Αντύπας, τότε μέλος του ΔΣ του ΟΕΚ, στέλεχος του ΠΑΜΕ, είχε αναφερθεί στη σημερινή εξέλιξη.
«Εκτίμησή μας - ανέφερε - είναι ότι η ανάθεση από την κυβέρνηση στον ΟΕΚ της κατασκευής του Ολυμπιακού Χωριού έγινε καθαρά για οικονομικούς λόγους. Σε μια εποχή που η κυβέρνηση ξεπουλάει στο ιδιωτικό κεφάλαιο οτιδήποτε ανήκει στο δημόσιο τομέα, φαίνεται παράλογο να αναθέτει σε ένα δημόσιο φορέα την κατασκευή του έργου. Το "μυστικό" είναι στο ύψος της δαπάνης που θα φτάσει, με μέτριους υπολογισμούς, πάνω από 125 δισεκατομμύρια δραχμές. Το ιδιωτικό κεφάλαιο δεν ήταν διατεθειμένο να αναλάβει την κατασκευή του έργου με αυτοχρηματοδότηση, μιας και δε θα είχε άμεσα κέρδη».
Και συνέχιζε: «Από πλευράς μας τονίσαμε ότι δε θα είχαμε αντίρρηση να αναλάβει ο ΟΕΚ την κατασκευή του ΟΧ, κάτω όμως από προϋποθέσεις που τελικά θα απέβαινε σε όφελος των δικαιούχων του Οργανισμού. Κάτι τέτοιο όμως φάνηκε και από τη σύμβαση - πλαίσιο (μεταξύ ΟΕΚ - "Αθήνα 2004") ότι ήταν αδύνατο.
Ειδικότερα:
Είναι άγνωστο το συνολικό κόστος κατασκευής του έργου, με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα να μη γνωρίζουμε πόσο θα στοιχίσουν οι εγκαταστάσεις στέγασης, πόσο τα υπόλοιπα έργα, ποιο θα είναι το κόστος μετασκευής των εγκαταστάσεων σε κατοικίες και τι ποσοστό υπέρβασης θα έχουμε, για να δούμε τελικά αν συμφέρει η κατασκευή του έργου.
Σήμερα το κόστος του τετραγωνικού μέτρου των κατοικιών που κατασκευάζει ο ΟΕΚ ανέρχεται σε 130.000 - 150.000 δραχμές. Σύμφωνα με ανεπίσημα στοιχεία (γιατί η σύμβαση δεν αναφέρει τίποτα για αυτά) ο ΟΕΚ θα κατασκευάσει περίπου 230.000 τετραγωνικά μέτρα (2.500 σπίτια). Αυτά θα στοιχίσουν περίπου 100 δισ. Δηλαδή, το κάθε σπίτι θα στοιχίσει στον Οργανισμό 40 εκατομμύρια δραχμές. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το κόστος μετασκευής, καταλαβαίνετε πού μπορούμε να φτάσουμε. Τέτοιο κόστος είναι απαγορευτικό από τη φύση του Οργανισμού, που είναι η διασφάλιση των συμφερόντων των δικαιούχων μας. Θα οδηγήσει τον Οργανισμό σε περιπέτειες με απρόβλεπτες διαστάσεις».