Καμία ψευδαίσθηση δεν επιτρέπεται για τις προθέσεις και τα σχέδια της κυβέρνησης, σε ό,τι αφορά στη διατήρηση και «αξιοποίηση» των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής, που δημιούργησε με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οταν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης φτάνει στο σημείο να εμφανίζει τη διατήρηση των καμερο-χαφιέδων ως ...«λαϊκή απαίτηση», επικαλούμενος «τον κατακλυσμό τηλεφωνημάτων και e-mail», το πράγμα φωνάζει από μόνο του: Οι κάμερες θα μείνουν, γιατί είναι, ήδη, ενσωματωμένες στους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής, αδιαφορώντας αν «θίγουν» τα ατομικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες.

Η εικόνα της στρατοκρατούμενης πόλης, που δημιούργησαν κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου δεν «κουνιέται φύλλο», αν ...δεν το κουνούν οι μυστικές υπηρεσίες και οι εθελοντές - ασφαλίτες, είναι το πρότυπο και το κεκτημένο, που θέλουν να επιβάλουν σε μόνιμη βάση και να το επεκτείνουν σε ολόκληρη τη χώρα. Θέλουν «συμμόρφωση», «πειθαρχία» και σκυμμένο κεφάλι. Σ' ένα τέτοιο «περιβάλλον», όπου θα αλωνίζουν οι δυνάμεις καταστολής, όσοι τολμούν να φωνάζουν και να διεκδικούν το δίκιο τους θα μπαίνουν αυτόματα σε «σιδηρόφρακτο κλοιό». Τα δημοκρατικά δικαιώματα, όπως αυτό του συνέρχεσθαι και των διαδηλώσεων, τίθενται σε αναστολή και «στο γύψο», μπροστά στο «μείζον» ζήτημα της «ασφάλειας» (του συστήματος). Αλλωστε, με βάση τον πρόσφατα ψηφισθέντα «τρομονόμο», κάθε ενέργεια, που θεωρείται ότι διασαλεύει την υπάρχουσα κοινωνικοπολιτική τάξη πραγμάτων, αντιμετωπίζεται ως τρομοκρατική και διώκεται αναλόγως.

Οι πάνω από 1.300 κάμερες, που θέλουν να κρατήσουν σε λειτουργία και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αποτελούν νευραλγικό τμήμα του γενικότερου συστήματος ασφαλείας. «Απελευθερώνει» την εξουσία από την αναφορά που περίμενε μέχρι τώρα από τον «μεμονωμένο» αστυνόμο και έχει «απευθείας» και πανοραμική εικόνα της κατάστασης στο «κέντρο επιχειρήσεων». Η εγκατάστασή τους δικαιολογήθηκε στο όνομα της προστασίας της Αγώνων από «τρομοκρατικό χτύπημα». Ποια είναι, όμως, η απειλή, που δικαιολογεί τη διατήρησή τους; Ποιος είναι τώρα ο εχθρός; Η κυβέρνηση δεν απαντά και μάλλον περιττεύει. Τον εχθρό τον δείχνουν οι ίδιες οι κάμερες, που στοχεύουν κατ' ευθείαν τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου, παρακολουθούν τις κινήσεις τους και ακούνε τις πάσης φύσεως συνομιλίες τους. Είναι αστείοι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί ότι μπορεί να βρεθεί τρόπος, που να «συμβιβάζει» τη λειτουργία των καμερο-χαφιέδων με τα ατομικά δικαιώματα και τις συνταγματικές ελευθερίες.

Φυσικά, οι χαφιεδο-κάμερες δεν πρόκειται να πτοήσουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού, ούτε να αναχαιτίσουν τους αγώνες των εργαζομένων. Ομως, το λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να δέχεται αδιαμαρτύρητα να του φοράνε διαρκώς νέες αλυσίδες. Οι πάντες, λοιπόν, οφείλουν να «πιάσουν θέση» σήμερα το απόγευμα σε κάποιο από τα 13 σημεία της Αθήνας που έχουν επιλεγεί ως χώροι διαδηλώσεων από το ΠΑΜΕ. Τα «μάτια» του Μεγάλου Αδελφού βραχυκλώνουν, τυφλώνονται και αχρηστεύονται μπροστά στη λαϊκή οργή...