Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την «Καθημερινή»

Και σπεύδουν να καταγγείλουν την απελευθέρωση των διδάκτρων. Οταν κυβερνούσαν διαλαλούσαν ότι η απελευθέρωση είναι καλή γιατί ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές.

Οταν κυβερνούσαν έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να απαξιώσουν το δημόσιο σχολείο, για να στείλουν όσο μπορούν περισσότερα παιδιά πελάτες στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Οταν κυβερνούσαν έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μη φτάνουν τα παιδιά των εργατών στη Γ΄ Λυκείου, έτσι που να μπορεί σήμερα η ΝΔ να μιλά για «ελεύθερη πρόσβαση» στα ΑΕΙ, για έναν δεδομένο πλέον μικρότερο αριθμό αποφοίτων του Λυκείου.

Και σήμερα μιλούν για ταξικό διαχωρισμό... Δυστυχώς γι' αυτούς δεν ισχύει το «κάλιο αργά». Πολιτικοί απατεώνες ήταν και παραμένουν. Κι αυτό δεν αθωώνει τη ΝΔ. Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι.

Στα αποδέλοιπα, τι δύσκολο που είναι σ' ορισμένους να πουν ακόμα και σήμερα την αλήθεια. Οτι «κοινωνικό κράτος» στον καπιταλισμό δεν υπήρχε ποτέ, ότι πάντα καπιταλιστικό κράτος ήτανε. Οτι όχι μόνο δεν ήταν μοντέλο για άλλες χώρες αλλά, αντίθετα, αυτό που χαρακτήρισαν «κοινωνικό κράτος» δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να απαντήσει ο καπιταλισμός, κάτω από την πίεση του εργατικού κινήματος, σ' αυτό που ήταν πράγματι μοντέλο, ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε. Κι ότι ακριβώς η ανατροπή του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε έχει ως αποτέλεσμα και το γκρέμισμα των απομιμήσεών του αφού πλέον έχουν παίξει το ρόλο που είχαν στην εποχή τους.

Οτι, τελικά, δεν υπάρχει «ήμερος» και «άγριος» καπιταλισμός. Απλά ορισμένοι επιμένουν να κρύβουν ότι ο καπιταλισμός στο στάδιο του ιμπεριαλισμού δεν μπορεί να συγκαλύπτει το όλο και πιο βάρβαρο είναι του.