Κυριακή 27 Ιούνη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Ο αφελής αστός κ. Παπαληγούρας

1. Είχε δίκιο ο Ενγκελς όταν έλεγε, κάθε φορά που διάβαζε την εφημερίδα «Μάντσεστερ Γκάρντιαν»: «Απολαμβάνω τις μαρτυρίες των αντιπάλων μου». Δεν ξέρω αν ήταν άγγελος ή διάβολος αυτός που κουβάλησε τον υπουργό Δικαιοσύνης στη ΝΕΤ να μιλήσει για όλα και φυσικά για τον «τρομονόμο». Ανάμεσα στα πολλά και υπέροχα, με ανατριχιαστική απλότητα αναφέρθηκε και σ' ένα μεγάλο κτίριο που παρέμενε χρόνια κλειστό και που το αναμορφώνει σε φυλακή ειδικά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Συνέχισε τονίζοντας πως η φυλακή αυτή θα λειτουργεί μόνο για αλλοδαπούς, που θα συρρέουν σαν τις μύγες να μολύνουν το αγνό γάλα των Ολυμπιακών Αγώνων.

2. Δίχως να το καταλάβουμε, η Νέα Δημοκρατία μας έσπρωξε να πληρώσουμε όλοι μας ένα «υποτίθεται». Οσοι συμμετέχουν στο σκάνδαλο των Ολυμπιακών Αγώνων στήνουν έναν ολόκληρο μηχανισμό γύρω από ένα «υποτίθεται». Υποτίθεται πως ένας παρανοϊκός πιλότος της «Αλ Κάιντα» θα πέσει μέσα... στην μπίρα ενός Γερμανού ενώ απολαμβάνει τους αγώνες. Γι' αυτό πληρώνουμε δισ. σε μισθοφόρους της Δύσης και στον κύριο Μπους. Υποτίθεται πως ο χορός των απανταχού μυστικών υπηρεσιών, με κορυφαίους τους Ισραηλινούς, είναι απαραίτητος για την εθνική μας ασφάλεια. Υποτίθεται πως είναι σίγουρες οι συλλήψεις και η παράδοση των ενόχων στο εξωτερικό. Για όλα αυτά, λοιπόν, ο κύριος Παπαληγούρας φροντίζει με τον «τρομονόμο».

3. Είναι ποτέ δυνατόν να πιστέψει κανείς πως ο «τρομονόμος» εκπονήθηκε από τον κ. Παπαληγούρα; Η μόνη σκέψη του αφελούς αστού, γι' αυτό και πολιτικά επικίνδυνου υπουργού με τον «τρομονόμο», είναι πως έγινε ο ίδιος ένας τροχονόμος, ένα βαποράκι των Δυτικών, που μοιράζει το φόβο μέχρι την τελευταία γωνιά της Αθήνας. Πρέπει όμως μαζί με αυτό το παπαγαλάκι της αμερικάνικης πρεσβείας να μας απασχολούν κι αυτοί που κρύβονται πίσω από τα παράθυρα και το κατευθύνουν.

4. Πρώτη φορά ζούμε τέτοια ωμότητα με πιέσεις δίχως προηγούμενο. Ανάμεσα στις πολιτισμένες μπαλαρίνες των Βρυξελλών και τους Αμερικανούς φυλάρχους σέρνεται ο Ελληνας, χωρίς να καταλαβαίνει απολύτως τίποτα.

5. Η ψυχραιμία των μισθωτών μεταφράζεται από τους αναλυτές σε ανοχή για την κυβέρνηση. Είναι γνωστό ότι η απελπισία έχει πολλές μορφές και, όπως λέει και ο σοφός, η μεγάλη θητεία στην ταραχή σού χαρίζει το προνόμιο της εξωτερικής αταραξίας. Οι ερμηνείες του κάθε λακέ, που υπηρετεί γνωστά συμφέροντα, ουδεμία σχέση έχουν με τη σιωπή του κόσμου.

6. Ο κάθε Παπαληγούρας θα έπρεπε να γνωρίζει πως δεν είναι παρά μια φευγαλέα σκιά μέσα στα όρια της Ιστορίας. Δε θα μείνει τίποτα απολύτως από αυτόν, ακριβώς όπως έγινε με τον πατέρα του. Προς ώρας συντηρείται χάρη στην παραφροσύνη του θεάματος και την άγνοια, τη μόνη κατάσταση που οι αστοί καλλιεργούν με επιμέλεια. Ο κάθε Παπαληγούρας θα πρέπει να ελπίζει από τώρα μόνο στη λεγόμενη έσχατη κρίση, όταν θα βρεθεί μπροστά στον Πανάγαθο. Μέχρι τότε θα παραπαίει σαν φύλλο μέσα σε μια κοινωνία που οι χριστιανικές της αρχές δεν μπορούν να την εμποδίσουν να σπαράζεται. Ο κάθε Παπαληγούρας θα πρέπει να θυμάται όσο πιο συχνά μπορεί την πρόβλεψη του Βολταίρου: «Δεν υπάρχει πλάσμα πιο απαίσιο από τη μαϊμού, που για λίγο καιρό της έδωσαν τη δυνατότητα να εξωτερικεύσει τα ένστικτα της τίγρης που κρύβει μέσα της».


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ