Ζήτω η ΕΜΥ. Αλλά μόνον αυτή για την επιστημοσύνη και τη δουλιά της. Ομως σε καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων χώρα - μπάχαλο, αποκομμένη από τη λαϊκή εξουσία, δεν μπορεί παρά να παίζει το ρόλο της Κασσάνδρας που προειδοποίησε έγκαιρα αλλά άχρηστους πολιτικούς σαλταδόρους.
Πήγε ο πρίγκιπας των φαιοπράσινων ονείρων να σπρώξει μαζί με τα γκρέιντερ την αξιοποίηση της εικόνας του. Κουβάλησε μαζί του και την κρατική τηλεόραση να δείχνει το συμμετοχικό δημοκρατικό του πόνο στον εγκλωβισμένο «λαουτζίκο». Ισως του είπαν οι σύμβουλοι πως είναι ευκολότερο να πάει από το Καστρί στη Μαλακάσα με κρατική βοήθεια, παρά στο κέντρο της χαοτικής Αθήνας να παραδώσει το υπουργείο. Μα έχει ήδη παραδώσει στην καρναβαλική πολιτική κι επικίνδυνη παράνοια τη χώρα. Γιατί το κυβερνών κίνημα, που παγιώθηκε σε αμερικάνικο πάτσγουερκ (δηλαδή ελληνιστί κουρελού), ζήτησε τόσες φορές συγνώμη τις τελευταίες μέρες, που δεν μπορεί να πει άλλη μία για την ιδιωτική Αττική Οδό. Σιγά μην ξοδέψει ο ιδιώτης αφεντικός λεφτά για τόνους αλάτι και μηχανήματα. Αφού θα του δώσουν και καμιά επιδότηση για τα έσοδα από τα διόδια που έχασε απ' το χιονιά. Η τελευταία συγνώμη που θυμάμαι και μου έρχεται το αίμα στο κεφάλι είναι αυτή για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που εγκατέστησαν όπου γούσταραν οι λακέδες του νεοπρίγκιπα για να δεχτούν τις ψήφους των φίλων του.
Ζήτω η ΕΜΥ, γιατί τα αρχικά της που συγκρατούν το «εθνική» την ώρα του μεγάλου ξεπουλήματος ιδεών, αρχών, προσώπων, ιστορίας και μέλλοντος ακόμη, διαβάζονται κι αλλιώς στις μέρες του κυλιόμενου ΠΑΣΟΚ: Εμείς Μόνον Υπολογίζουμε κι Εσείς Μόνον Υποκρίνεστε. Σαν κραυγή προς φαύλους διαχειριστές που περιφρονούν τους υπηκόους τους ακουγόταν η εδώ και μέρες προειδοποίηση ότι η Παρασκευή 13 Φλεβάρη θα ήταν η χειρότερη του χρόνου σε παγετό. Κι είναι προφανές ότι οι φαύλοι (έχοντας καβάτζα στα παράθυρα το Μάνο με τα τουβλάκια του να λέει ότι ρίχνει το... νέο τείχος του Βερολίνου κάνοντας ιδιωτική γιορτή την Τσικνοπέμπτη και τον Ανδρουλάκη να εξομολογείται με φλασιές ότι είναι εδώ και 3 χρόνια ΠΑΣΟΚ!..) βάλθηκαν να βρουν τη χρυσή ευκαιρία για να βγει προς τα έξω, στα γυαλιά, το ίματζ του νέου ΓΑΠ που νοιάζεται. Η δική τους κατάσταση έκτακτης ανάγκης καλύφθηκε με το παραπάνω. Παίχτηκε το σίριαλ, επεισόδιο έκτο του σίριαλ «Προεκλογική τόλμη και γοητεία Γιωργάκη» με υπότιτλο «Ο Γιώργος χιονοσυμπαραστάτης». Στο μεταξύ, το Κυπριακό καίγεται σε ευρωαμερικάνικη προεκλογική πυρά, ο ελληνικός λαός παγώνει το ίδιο σ' εθνικές κι ιδιωτικές οδούς, οι εργαζόμενοι στις εναπομείνασες δημόσιες υπηρεσίες σκίζονται να σώσουν ό,τι λαϊκό σε ζωή και περιουσία περισώζεται κι ο Μπίστης χασκογελάει στα ΜΜΕ, μαζεύοντας ψηφαλάκια για μια άλλη Ελλάδα.
Ο υποχρεωτικός αποκλεισμός στα σπίτια τόσων πολλών πολιτών, με τα παιδιά να μην πηγαίνουν σχολείο (η ανακοίνωση βγήκε αργά το βράδυ) κι έτσι να χάνουν το εθνωφελές μάθημα της «παιδικής επιχειρηματικότητας» και μια ευκαιρία να διδαχθούν πρώιμα πώς ο άνθρωπος πρέπει να τρώει άνθρωπο για να πλουτίζει, είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης - σκέψης. Για τους εγκλωβισμένους αριστερούς. Αυτούς που ψήφισαν αλλιώς αλλά ντράπηκαν να το πουν. Αυτούς που σιώπησαν. Αυτούς που σκιάχτηκαν δικαίως. Πίσω στο ΚΚΕ και με το ΚΚΕ. Γιατί δεν είναι το μαντρί που άντεξε στην αντεπίθεση απλώς. Αλλά το κόκκινο φως της λαϊκής προοπτικής, ο βράχος του μέλλοντός μας.
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Κυρίως φύλλο
Feeds
Συνέντευξη Τύπου για τις εκλογές
