Ενα μικρό απόσπασμα αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους όσοι «έχασαν την πιο υψηλή ελπίδα τους και μετά κατασυκοφάντησαν όλες τις ελπίδες», όπως η Μαρία, ο Νίκος, ο Βαγγέλης, ο Μίμης..., σε αυτούς που προηγήθηκαν και σε αυτούς που θα ακολουθήσουν, μια και όπως φαίνεται η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ζιλ Βαλέ*: «Ο δρόμος» 30 Νοέμβρη 1876 «Ξεπουλημένα γουρούνια! Δεν ανήκουν σε αυτόν το στάβλο, όλοι εκείνοι που για κάποια χρήματα ή λίγη δόξα, για ένα πορτοφόλι, μια σάρπα, μια κορδέλα, μετατρέπουν τις πεποιθήσεις τους σε άχυρα κάτω από τα πόδια των μεγάλων; Εκείνοι, ακόμη πιο αξιολύπητοι, που για να απολαμβάνουν τη χαρά να μην δουλεύουν καθόλου ή να λάμπουν λίγο, μετατρέπονται σε αυλικούς, βαλέδες και...