Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) «ορφάνεψε» ξαφνικά μετά την παραίτηση του καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ, από την προεδρία του κυβερνώντος κόμματος.

Μία παραίτηση όχι αναπάντεχη - αφού οι έριδες εντός των κόλπων του SPD και οι αντιδράσεις για το πακέτο μεταρρυθμίσεων «Ατζέντα 2010» ήταν συνεχείς και παρά το γεγονός ότι ψηφίστηκε από τα δύο Σώματα της γερμανικής Βουλής εξακολουθεί να προκαλεί σεισμούς - αλλά χρονικά μη αναμενόμενη.

Ισως σπεύδει ο Γερμανός καγκελάριος, αντλώντας και παραδείγματα από «ομοϊδεάτες» του εκτός των γερμανικών συνόρων, να προλάβει και να μην αναλάβει εξ ολοκλήρου τη βαριά ήττα που έρχεται για το κυβερνών κόμμα στις ευρωεκλογές αλλά και σε διάφορα γερμανικά κρατίδια.

Κάποιοι αναλυτές τονίζουν ότι η κίνηση ίσως τον αποδυναμώσει πολιτικά ή ότι «είναι μία αντίδραση πανικού». Ισως όμως είναι κάτι πολύ περισσότερο για τον άνθρωπο που ανέλαβε τα ηνία του κόμματος μετά την παραίτηση του «κόκκινου» Οσκαρ Λαφοντέν και τα διατήρησε καθώς δεν υπήρχε «αξιόπιστη» εναλλακτική λύση. Είναι η προσπάθεια αναζήτησης «νέου προσανατολισμού», «νέου προσώπου» που θα μπορέσει να κατευνάσει ή έστω να αμβλύνει τις πολλαπλές αντιδράσεις, αφού μετά τον Σρέντερ παραιτήθηκε και ο Γενικός Γραμματέας Ολαφ Σολτς, όπως είχαν ζητήσει πολλά στελέχη τις τελευταίες ημέρες...

Οσο για τον αντικαταστάτη; Ο Σρέντερ πρότεινε τον Φραντς Μιντερφέρινγκ, πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Μπορεί να γίνει όμως το ναυαγοσωστικό του SPD;