Το «νέο» ΝΑΤΟ, όπως διαμορφώθηκε από τα «δόγματα» του 1994 και του 1999 και η «νέα» ευρωπαϊκή «Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας» (ΚΕΠΠΑ), όπως εξελίχθηκε από το Μάαστριχτ του 1992 μέχρι το σχέδιο Ευρωσυντάγματος του 2003, αποτελούν το δεσμευτικό πλαίσιο άσκησης αυτών των πολιτικών, σε ειρήνη και πόλεμο, για οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση.

Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ των Α. Παπανδρέου - Κ. Σημίτη και των ΥΠΕΞ Θ. Πάγκαλου - Γ. Παπανδρέου, η κυβέρνηση της ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη και η πολύχρονη αξιωματικά αντιπολίτευση του Κ. Καραμανλή συνυπογράψανε, συνδιαμόρφωσαν και συν-προπαγάνδισαν το σύνολο των πολιτικών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), που επέβαλλαν τη «νέα τάξη πραγμάτων» μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου. Στη στρατηγική των πολιτικών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ συντάχθηκαν τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας και των «πολιτικών» διαχειριστών της, δεσμεύοντας το σύνολο του ελληνικού λαού στις «νέες» συνθήκης εξάρτησης και υποτέλειας.

Στο ΝΑΤΟ η «προσαρμογή» της χώρας στις ασκούμενες πολιτικές επιβεβαιώνεται κάθε βδομάδα σε επίπεδο «Βορειο-Ατλαντικού Συμβουλίου» (NAC) από τους πρέσβεις, μόνιμους αντιπροσώπους στο ΝΑΤΟ, κάθε εξάμηνο στα NAC σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας, και, σε τακτά χρονικά διαστήματα, στις ΝΑΤΟικές συνόδους κορυφής, σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων.

Στην ΕΕ η «προσαρμογή» της χώρας επιβεβαιώνεται κάθε βδομάδα σε επίπεδο «ΚΟΡΕΠΕΡ», από τους πρέσβεις, μόνιμους αντιπροσώπους στην ΕΕ, κάθε μήνα από το σύνολο των ξεχωριστών Συμβουλίων Υπουργών, υπό τον έλεγχο, την εποπτεία και τη «νομοθετική» αρμοδιότητα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων (ΣΓΥ) των υπουργών Εξωτερικών, και κάθε τρίμηνο στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Σε επίπεδο κυβερνήσεων, αυτό το περίπλοκο δίχτυ δομής και λειτουργίας ΝΑΤΟ - ΕΕ «προσαρμόζει» κυβερνητικές τακτικές και στρατηγικές, «ομόφωνα», ακόμη, στο ΝΑΤΟ, με «ειδική πλειοψηφία» στις βασικές πολιτικές στην ΕΕ.

Ιδιαίτερος ρόλος ανήκει στην Κομισιόν, το Γενικό Επιτελείο του μεγάλου κεφαλαίου στις Βρυξέλλες, που έχει τη «νομοθετική πρωτοβουλία» και τον έλεγχο των ασκούμενων πολιτικών στην ΕΕ. Από τη Συνθήκη του Αμστερνταμ (1997) ιδιαίτερος και διευρυμένος ρόλος έχει δοθεί στο διορισμένο και ανεξέλεγκτο «Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου και Υπατου Εκπροσώπου για την ΚΕΠΠΑ», τον στρατοκράτη της ΕΕ, θέση που κατέχει από τον Ιούνη του 1999, ο πρώην ΓΓ του ΝΑΤΟ Ισπανός Χ. Σολάνα. Εκτός από ΓΓ του Συμβουλίου της ΕΕ, ο Χ. Σολάνα, με ξεχωριστό μηχανισμό στις Βρυξέλλες, διαδραματίζει «μείζονα ρόλο στην ενίσχυση των διαβουλεύσεων με το ΝΑΤΟ και τα ενδιαφερόμενα τρίτα κράτη», διασφαλίζει «πλήρως τον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική διεύθυνση μια στρατιωτικής επιχείρησης διαχείρισης κρίσης» και ελέγχει πλήρως της «μη στρατιωτικές πτυχές διαχείρισης κρίσης» εντός και εκτός ΕΕ, στους «τομείς προτεραιότητας επιβολής του νόμου, ενίσχυσης του κράτους δικαίου, ενίσχυσης των δομών της δημόσιας διοίκησης, προστασίας των πολιτών, αποκατάστασης δημόσιας ασφάλειας».

Ο στρατοκράτης της ΕΕ έχει ξεχωριστό «σύστημα πληροφοριών» και μυστικές υπηρεσίες. Στο σχέδιο Ευρωσυντάγματος αναβαθμίζεται σε «ΥΠΕΞ της ΕΕ». Σε επίπεδο αντιπολιτεύσεων των κρατών - μελών της ΕΕ η «προσαρμογή» γίνεται, εκτός των άλλων, σε επίπεδο «ευρωπαϊκών κομμάτων», για τη ΝΔ το «Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα» (ΕΛΚ). Γίνεται φανερό ότι οι «ευθύνες της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, δεν αφορούν μόνο και αποκλειστικά τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη. Κι αυτό γιατί ξεχωριστή ευθύνη βαραίνει και τον ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου.

Στο ΝΑΤΟ οι καθημερινές ευθύνες του ελληνικού ΥΠΕΞ, μαζί μ' αυτές του υπουργείου Αμυνας, είναι αυτονόητες. Εξίσου και στη δομή και λειτουργία στην ΕΕ. Κάτι που αποσιωπάται πλήρως στην προπαγάνδα για το «νέο» και «ωραίο» αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι ειδικά στην ΕΕ, ο ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου ήταν όλα αυτά τα χρόνια «θεσμικά» υπεύθυνος, όχι μόνο για τα θέματα ΚΕΠΠΑ, αλλά, στα πλαίσια του ΣΓΥ, και για όλα τα επιμέρους θέματα των ξεχωριστών Συμβουλίων Υπουργών, από τα οικονομικά και αγροτικά, μέχρι τα εργατικά, από τα δικαιοσύνης μέχρι της εσωτερικής τάξης και ασφάλειας.

Τα περί «ανεξάρτητης» και «ισχυρής» Ελλάδας είναι για προεκλογική προπαγάνδα, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.