«Μεγάλος είναι εκείνος που βλέπει γρήγορα, μακριά και καθαρά», πίστευε ο Μοντεσκιέ. Και αυτό αποκτά μεγαλύτερη βαρύτητα, καθώς ο Μοντεσκιέ, τα τελευταία χρόνια της ύπαρξής του, έζησε σε ολοκληρωτικό σκοτάδι. Βλέπω σημαίνει συνειδητοποιώ. Η ματιά της γνώσης, η εσωτερική όραση είναι μια πνευματική άσκηση. Η «όραση» είναι μια προνομιακή αίσθηση που δεν μπορεί να εξαντλείται στο επίπεδο του «βλέπω» και μάλιστα αυτά που θέλουν οι άλλοι να δω και τα οποία θα καταρρεύσουν την επόμενη στιγμή.

Δεν μπορώ να δεχτώ και να πιστέψω ότι η «επικοινωνιακή πολιτική», η «τηλεοπτική εικόνα» και οι προεκλογικές φανφάρες μπορούν να υποκαταστήσουν τη γνήσια πολιτική πράξη και να παρασύρουν τον πολίτη. Επικοινωνιακή πολιτική σημαίνει υποτίμηση της πολιτικής σκέψης. Διότι η πολιτική σκέψη δεν αποτιμάται με βάση τη συχνότητα εμφανίσεως στα τηλεοπτικά παράθυρα, στα στέκια των επωνύμων και στα γυμναστήρια των ανωνύμων. Αποτιμάται με βάση τον αγώνα και το μόχθο του πολιτικού ανδρός.

Το κέφι μας το χαλάν - χρόνια τώρα - όλοι αυτοί που προσπαθούν να καπηλευτούν τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού. Αυτοί που καλά καλά δεν έχουν ξεκαθαρίσει πού ανήκουν. Αριστερά, δεξιά ή στο κέντρο; Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό έχω τη βάσιμη υποψία ότι πίσω από τις ομάδες «αναποφάσιστοι» και «δε γνωρίζω δεν απαντώ» κρύβονται οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων με τη χρόνια κρίση ταυτότητας και κατεύθυνσης.