Ο Ριντβάν Κιζγκίν, διευθυντής του γραφείου της Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Μπινγκιόλ, αναζητά τα αίτια του τετραπλού μακελειού, που πλήγωσε την Κωνσταντινούπολη, στις παράλληλες πορείες των αμερικανικών και των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Οπως οι ΗΠΑ δημιούργησαν τους μουτζαχεντίν και την οργάνωση του Οσάμα μπιν Λάντεν στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980, είπε στην «Ουάσινγκτον Ποστ», έτσι και η Τουρκία δημιούργησε τη «Χεζμπολάχ» και άλλες ισλαμικές οργανώσεις στο πλαίσιο του βρώμικου πολέμου της κατά της Αριστεράς και των Κούρδων αυτονομιστών, τις δεκαετίες του '70, του '80 και του '90. «Τώρα, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να τους σταματήσουν», εκτιμά. «Κι η Τουρκία βρίσκεται στην ίδια θέση».
Το ότι οι 4 βομβιστές αυτοκτονίας ταξίδευαν ανενόχλητοι στο Πακιστάν, στη Βοσνία και στην Τσετσενία για να συμμετάσχουν στον παγκόσμιο τζιχάντ μάλλον εγείρει περισσότερα ερωτήματα για το ρόλο της MIT, λένε κάτοικοι του Μπινγκιόλ. Της ίδιας ΜΙΤ η οποία «διαρρέει» στα ΜΜΕ «πληροφορίες» σε ελεγχόμενες δόσεις για την πορεία των ερευνών σχετικά με τις βομβιστικές επιθέσεις, που, κατά τον τελευταίο απολογισμό, κόστισε 61 ζωές και 677 τραυματισμούς. Εχουν απαγγελθεί κατηγορίες, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της Παρασκευής στον τουρκικό Τύπο, σε βάρος 20 ανθρώπων. Αλλά η αστυνομική διάσταση της ιστορίας είναι μάλλον δευτερεύουσα.
Το μακελειό ήταν φανερό ότι επρόκειτο να «αξιοποιηθεί» πολλαπλώς. Εδωσε το τέλειο άλλοθι στους Μπους και Μπλερ να ταυτίσουν την «τρομοκρατία» με την αντίσταση στο Ιράκ. Αποτέλεσε το έναυσμα περαιτέρω σκλήρυνσης των μέτρων ασφαλείας στην Ευρώπη, που πολύ καιρό πριν η Ουάσιγκτον προειδοποιούσε για πλήγματα στο έδαφός της. Εξώθησε την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και των «ισλαμοδημοκρατών» του στο ΑΚ ακόμη πιο κοντά στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ - παραμένει βέβαια αμφίβολο αν έφερε την Τουρκία πιο κοντά στην ένταξή της στην ΕΕ, όπως διατείνεται ο Γερμανός καγκελάριος Σρέντερ, εν μέρει λόγω δικών του εσωτερικών πολιτικών σκοπιμοτήτων, ή την απομάκρυνε, όπως λένε οι θιασώτες του Χαντιγκτονιανού θεωρήματος περί «ισλαμικού κινδύνου» στο πλαίσιο ενός φανταστικού «πολέμου των πολιτισμών» που ενδύει τον αγώνα για κυριαρχία και τον έλεγχο επί των παγκόσμιων πλουτοπαραγωγικών πόρων έναν «ιδεολογικό» μανδύα.
Τα αποτελέσματα, οι πολιτικές συνέπειες του μακελειού στην Κωνσταντινούπολη - όπου, παρεμπιπτόντως, δικάζονται τις αμέσως επόμενες μέρες συγγενείς των 108 πολιτικών κρατουμένων και μελών της «Ταγιάντ», της οργάνωσης αλληλεγγύης των συγγενών τους που σφαγίασε το τουρκικό κράτος από το 2000 έως σήμερα, σε μια έμπρακτη απόδειξη της «βελτίωσης της κατάστασης όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα» για την οποία η ΕΕ ...κόπτεται - δεν έχουν καν ακόμη σχηματοποιηθεί: Είναι ένα από τα «άγνωστα άγνωστα», που θα έλεγε και ο ...ποιητής Ντόναλντ Ράμσφελντ.