Τη γλώσσα της δημαγωγίας χωρίς όρια, πάνω στα «καθημερινά» προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, χρησιμοποιεί στις προεκλογικές ομιλίες του στις γειτονιές της Αθήνας ο Κ. Καραμανλής, αποφεύγοντας όμως οποιαδήποτε συγκεκριμένη δέσμευση.

Τη στιγμή που διαγκωνίζεται με την κυβέρνηση για τον πιο «συνεπή» και «αξιόπιστο» προϋπολογισμό, πράγμα που σημαίνει πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, την ίδια στιγμή δε διστάζει να παρουσιάζει αυτή την πολιτική ως «τη μοναδική σωτηρία» για τα λαϊκά στρώματα.

Ο πρόεδρος της ΝΔ διάλεξε χτες την Καισαριανή για να ενισχύσει το προφίλ του «φιλολαϊκού» ηγέτη, που «ακούει» και «γνωρίζει» τα προβλήματα της πόλης και των «ασθενέστερων τάξεων», αλλά και να λανσάρει το γνωστό προπαγανδιστικό εφεύρημα περί κατάργησης των διαχωριστικών γραμμών, υποκλινόμενος στους αγώνες της «για τη δημοκρατία και την ελευθερία»!

«Αισθάνομαι την ανάγκη να υποκλιθώ στη θυσία των εκτελεσθέντων από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Ολοι οι Ελληνες τιμούμε εκείνους που θυσιάστηκαν για την ελευθερία και τη Δημοκρατία», παραβλέποντας ότι για μια άλλη (λαϊκή) δημοκρατία και ελευθερία θυσιάστηκαν οι αγωνιστές και οι κομμουνιστές. Αμέσως μετά βέβαια έσπευσε να εκμεταλλευτεί την παραπάνω αναφορά για να «δικαιώσει» την ψηφοθηρική τακτική του. «Στην ελληνική κοινωνία σήμερα υπάρχει ένα διάχυτο αίτημα που ξεπερνά, πιστεύω, τους παραδοσιακούς παραταξιακούς δεσμούς, ξεπερνά τις διαχωριστικές γραμμές που διαίρεσαν την κοινωνία μας στο παρελθόν», τόνισε, για να προσθέσει ότι ο ίδιος θα συγκροτήσει «μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων».

Αμέσως μετά επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ δημαγωγίας, αναμασώντας το παμπάλαιο παραμύθι για «τα προβλήματα που δεν έχουν χρώμα». Αναφέρθηκε στην εργαζόμενη μάνα «που τρέχει όλη την ημέρα, χωρίς ποτέ να προλαβαίνει να φέρει σε πέρας τις αυξημένες υποχρεώσεις της, γιατί δεν έχει καμία υποστήριξη από την πολιτεία». Στο φοιτητή «που βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που τον οδηγεί στην κόλαση της ανεργίας». Στον εργάτη «που το μεροκάματό του κάθε ημέρα λιγοστεύει». Στον υπάλληλο «που το εισόδημά του δε φτάνει ούτε για τα απαραίτητα». Στον άρρωστο «που βλέπει την αξιοπρέπειά του να καταρρακώνεται στα κρατικά νοσοκομεία και τα σκαλιά του ΙΚΑ». Στο συνταξιούχο «που βλέπει τους κόπους μιας ζωής να μην αρκούν για τα γεράματά του»... Για όλα αυτά, βέβαια, απέφυγε να δώσει την οποιαδήποτε συγκεκριμένη λύση ή δέσμευση, ζητώντας ουσιαστικά εν λευκώ εξουσιοδότηση για την εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματός του.

Στο μεταξύ, μετά από παρέμβαση του Κ. Καραμανλή, σημειώθηκε ανακωχή στην κόντρα Σουφλιά - Πολύδωρα, με τα δύο στελέχη να κάνουν δηλώσεις φιλίας μπροστά στις κάμερες στη διάρκεια της συνεδρίασης των συντονιστών.

Την ίδια στιγμή, όμως, χρειάστηκε νέα επέμβαση της Ρηγίλλης για να σβήσει νέα «φωτιά» που άναψε ο βουλευτής Μιλτ. Βαρβιτσιώτης, ο οποίος υποστήριξε ότι «είναι αναφαίρετο δικαίωμα του οποιουδήποτε να καίει τη σημαία». «Οι δηλώσεις του κ. Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη απηχούν προσωπικές και μόνον απόψεις του», ήταν η απάντηση του Θ. Ρουσόπουλου, σε μια προσπάθεια να αποφύγει η ηγεσία του κόμματος την ταύτιση με τις «αιρετικές» απόψεις του βουλευτή. Ο ίδιος βουλευτής ζήτησε χτες από τον Στ. Παπαθεμελή να συστρατευτεί με τη ΝΔ.